sevdiğiniz şiirler

sevdiğiniz şiirleri burda paylaşabilirsiniz...

Attila İlhan / Üçüncü Şahsın Şiiri
Gözlerin gözlerime değince
Felaketim olurdu, ağlardım
Beni sevmiyordun, bilirdim
Bir sevdiğin vardı,... duyardım
Çöp gibi bir oğlan, ipince
Hayırsızın biriydi fikrimce
Ne vakit karşımda görsem
Öldüreceğimden korkardım
Felaketim olurdu, ağlardım
Ne vakit Maçka'dan geçsem
Limanda hep gemiler olurdu
Ağaçlar kuş gibi gülerdi
Sessizce bir cigara yakardın
Parmaklarımın ucunu yakardın
Kirpiklerini eğerdin, bakardın
Üşürdüm, içim ürperirdi
Felaketim olurdu, ağlardım
Akşamlar bir roman gibi biterdi
Jezabel kan içinde yatardı
Limandan bir gemi giderdi
Sen kalkıp ona giderdin
Benzin mum gibi giderdin
Sabaha kadar kalırdın
Hayırsızın biriydi fikrimce
Güldü mü cenazeye benzerdi
Hele seni kollarına aldı mı
Felaketim olurdu, ağlardım

melike demiş ki:Attila İlhan / Üçüncü Şahsın Şiiri
Gözlerin gözlerime değince
Felaketim olurdu, ağlardım
Beni sevmiyordun, bilirdim
Bir sevdiğin vardı,... duyardım
Çöp gibi bir oğlan, ipince
Hayırsızın biriydi fikrimce
Ne vakit karşımda görsem
Öldüreceğimden korkardım
Felaketim olurdu, ağlardım
Ne vakit Maçka'dan geçsem
Limanda hep gemiler olurdu
Ağaçlar kuş gibi gülerdi
Sessizce bir cigara yakardın
Parmaklarımın ucunu yakardın
Kirpiklerini eğerdin, bakardın
Üşürdüm, içim ürperirdi
Felaketim olurdu, ağlardım
Akşamlar bir roman gibi biterdi
Jezabel kan içinde yatardı
Limandan bir gemi giderdi
Sen kalkıp ona giderdin
Benzin mum gibi giderdin
Sabaha kadar kalırdın
Hayırsızın biriydi fikrimce
Güldü mü cenazeye benzerdi
Hele seni kollarına aldı mı
Felaketim olurdu, ağlardım

benim içinde çok anlamlı bu şiir..
her okuduüumda yine ağlarım

Çevrende herkes şaşırsa,
Bunu da senden bilse,
Sen aklı başında kalabilirsen eğer,
Herkes senden kuşku duyarken hem kuşkuya yer bırakır,
Hem kendine güvenirsen eğer,
Bekleyebilirsen usanmadan,
Yalanla karşılık vermezsen yalana,
Kendini evliya sanmadan
Kin tutmayabilirsen kin tutana,
Düşlere kapılmadan düş kurabilir,
Yolunu saptırmadan düşünebilirsen eğer,
Ne kazandım diye sevinir, ne yıkıldım diye yerinir,
İkisine de vermeyebilirsen değer,
Söylediğin gerçeği eğip büken düzenbaz,
Kandırabilir diye safları, dert edinmezsen,
Ömür verdiğin işler bozulsa da yılmaz,
Koyulabilirsen işe yeniden,
Döküp ortaya varını yoğunu,
Bir yazı turada yitirsen bile
Yitirdiklerini dolamaksızın dile
Baştan tutabilirsen yolunu
Yüreğine, sinirine dayan diyecek
Direncinden başka bir şeyin kalmasa da,
Herkesin bırakıp gittiği noktada,
Sen dayanabilirsen tek
Herkesle düşüp kalkar erdemli kalabilirsen,
Unutmayabilirsen halkı, krallarla gezerken
Dost da düşman da incitmezse seni
Ne küçümser ne büyültürsen çevreni
Her saatin her dakikasına
Emeğini katarsan hakçasına
Her şeyi ile dünya önüne serilir
Üstelik oğlum, adam oldun demektir...


Siir: Rudyard Kipling ( bülent ecevit tarafindan türkceye cevrilmistir.)

İsyan Etmişim

Aya öfkelenmişim ben,
İşte böyle kapkaranlık bir gece olmuşum.
Padişaha kızmışım,
Çırılçıplak bir yoksul olmuşum.

Güzeller sultanı gel demiş,
Evine çağırmış beni.
Ben bir yolunu bulmuşum,
Yola başkaldırmışım.

Sevgilim baş çeker, naz ederse,
Gamlara atar, kararsız korsa beni,
Biz kez olsun ah demem, inad için.
Ah'a da kızmışım ben!

Bir bakarsın altınla aldatır beni o,
Bir bakarsın şanla şerefle aldatır beni.
Oysa altın falan istemiş değilim ondan,
Şanla şerefe hele çoktan boş vermişim.

Ben bir demirim,
Mıknatıstan kaçıyorum,
Bir saman çöpüyüm ben,
Mıknatıslara yan çizmişim!

Ben öyle bir zerreyim ki,
Bütün aleme isyan etmişim!
Havaya, toprağa isyan etmişim!
Ateşe, suya isyan etmişim!
Altı yöne isyan etmişim!
Beş duyuya isyan etmişim!

Hava, toprak, Ateş, su da neymiş ki,
Altı yönde neymiş,
Beş duyu da ne.
Benim hiç bir şey umurumda değil!
Mevlâna

ANLAYACAKSIN

Bir buruk pişmanlık sarınca seni
Aldanmak ne demek anlayacaksın
çok arayacaksın bir dost elini
Yalnızlık ne demek anlayacaksın
Yakınca içini aşkın ateşi
Sevmek ne demek anlayacaksın
Yalansız aşkımı seven kalbimi
Söylenen yalanlar yıkınca seni
Kırınca ümitlerini
Hatırlayacaksın mazide beni
Yaptıkların için AĞLAYACAKSIN…!!!

çok güzelmiş şiir nazcım teşekkür ederim bizle paylaştığın için

bu basligi cok seviyorum...ne güzel tanimadigim siirleri okuma firsati yakaliyorum....

Kulak verin sözlerime iyice,
Herkes öldürebilir sevdiğini
Kimi bir bakışıyla yapar bunu,
Kimi dalkavukça sözlerle,
Korkaklar öpücük ile öldürür,
Yürekliler kılıç darbeleriyle!

Kimi gençken öldürür sevdiğini
Kimileri yaşlı iken öldürür;
Şehvetli ellerle öldürür kimi
Kimi altından ellerle öldürür;
Merhametli kişi bıçak kullanır
Çünkü bıçakla ölen çabuk soğur.

Kimi aşk kısadır, kimi uzundur,
Kimi satar kimi de satın alır;
Kimi gözyaşı döker öldürürken,
Kimi kılı kıpırdamadan öldürür;
Herkes öldürebilir sevdiğini
Ama herkes öldürdü diye ölmez!!!

Oscar Wilde

bernaa bu şiire bayılıyorumm ezelde ramiz dayıda pek güzel okuyorr mükemmel bir şiir hiç aklıma gelmemişti bak iyi ki bizimle paylaşyın canım

melike demiş ki:bernaa bu şiire bayılıyorumm ezelde ramiz dayıda pek güzel okuyorr mükemmel bir şiir hiç aklıma gelmemişti bak iyi ki bizimle paylaşyın canım

ben siirleri cok severim...o yüzden bu basligida cok seviyorum...
dogru dedin abla ramiz dayi cok güzel okuyor bu siiri....

BEN SANA MECBURUM

Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum

Ağaçlar sonbahara hazırlanıyor
Bu şehir o eski İstanbul mudur?
Karanlıkta bulutlar parçalanıyor
Sokak lambaları birden yanıyor
Kaldırımlarda yağmur kokusu
Ben sana mecburum sen yoksun

Sevmek kimi zaman rezilce korkudur
İnsan bir akşam üstü ansızın yorulur
Tutsak ustura ağzında yaşamaktan
Kimi zaman ellerini kırar tutkusu
Birkaç hayat çıkarır yaşamasından
Hangi kapıyı çalsa kimi zaman
Arkasında yalnızlığın hınzır uğultusu

Fatihte yoksul bir gramafon çalıyor
Eski zamanlardan bir Cuma çalıyor
Durup köşe başında deliksiz dinlesem
Sana kullanılmamış bir gök getirsem
Haftalar ellerimde ufalanıyor
Ne yapsam ne tutsam nereye gitsem
Ben sana mecburum sen yoksun

Belki Haziranda mavi benekli çocuksun
Ah seni bilmiyor kimseler bilmiyor
Bir şilep sızıyor ıssız gözlerinden
Belki Yeşilköy'de uçağa biniyorsun
Bütün ıslanmışsın tüylerin ürperiyor
Belki körsün kırılmışsın telâş içindesin
Kötü rüzgâr saçlarını götürüyor

Ne vakit bir yaşamak düşünsem
Bu kurtlar sofrasında belki zor
Ayıpsız fakat ellerimizi kirletmeden
Ne vakit bir yaşamak düşünsem
Sus deyip adınla başlıyorum
İçim sıra kımıldıyor gizli denizlerin
Hayır başka türlü olmayacak
Ben sana mecburum bilemezsin..

ATTİLA İLHAN

OTUZBEŞ YAŞ ŞİİRİ
Yaş otuz beş! yolun yarısı eder.
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızdaki cevher,
Yalvarmak, yakarmak nafile bugün,
Gözünün yaşına bakmadan gider.
Şakaklarıma kar mı yağdı ne var?
Benim mi Allahım bu çizgili yüz?
Ya gözler altındaki mor halkalar?
Neden böyle düşman görünürsünüz,
Yıllar yılı dost bildiğim aynalar?
Zamanla nasıl değişiyor insan!
Hangi resmime baksam ben değilim.
Nerde o günler, o şevk, o heyecan?
Bu güler yüzlü adam ben değilim;
Yalandır kaygısız olduğum yalan.
Hayal meyal şeylerden ilk aşkımız;
Hatırası bile yabancı gelir.
Hayata beraber başladığımız,
Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir;
Gittikçe artıyor yalnızlığımız.
Gökyüzünün başka rengi de varmış!
Geç farkettim taşın sert olduğunu.
Su insanı boğar, ateş yakarmış!
Her doğan günün bir dert olduğunu,
İnsan bu yaşa gelince anlarmış.
Ayva sarı nar kırmızı sonbahar!
Her yıl biraz daha benimsediğim.
Ne dönüp duruyor havada kuşlar?
Nerden çıktı bu cenaze? ölen kim?
Bu kaçıncı bahçe gördüm tarumar?
Neylersin ölüm herkesin başında.
Uyudun uyanamadın olacak.
Kimbilir nerde, nasıl, kaç yaşında?
Bir namazlık saltanatın olacak,
Taht misali o musalla taşında.

Karamanoğlu Mehmet Bey’i arıyorum



Göreniniz, bileniniz, duyanınız var mı?



Bir ferman yayınlamıştı;







‘Bu günden sonra, divanda, dergahta, bargahta, mecliste,



meydanda Türkçe’den başka dil konuşulmaya’ diye,







Hatırlayanınız var mı?



Dolanın yurdun dört bir yanını,



Çarşıyı, pazarı, köyü, şehiri,



Fermana uyanınız var mı?







Nutkum tutuldu, şaşırdım, merak ettim,



Dolandığınız yerlerdeki Türkçe olmayan isimlere,



Gördüklerine, duyduklarına üzüleniniz var mı?







Tanıtımın demo, sunucunun spiker,



Gösteri adamının showmen, radyo sunucusunun diskjokey,



Hanım ağanın first lady olduğuna şaşıranınız var mı?







Dükkanın store, bakkalın market, torbasının poşet,



Mağazanın süper, hiper, gros market,



Ucuzluğun damping olduğuna kananınız var mı?







İlan tahtasının bilboard, sayı tabelasının skorboard,



Bilgi alışının brifing, bildirgenin deklarasyon,



Merakın, uğraşın hobby olduğuna güleniniz var mı?







Bırakın eli, özün bile seyrek uğradığı,



Beldelerin girişinde welcome,



Çıkışında goodbye okuyanınız var mı?







Korumanın, muhafızın body guard,



Sanat ve meslek pirlerinin duayen,



İtibarın, saygınlığın prestij olduğunu bileniniz var mı?







Sekinin, alanın platform, merkezin center,



Büyüğün mega, küçüğün mikro, sonun final,



Özlemin, hasretin nostalji olduğunu öğreneniniz var mı?







İş hanımızı plaza, bedestenimizi galeria,



Sergi yerlerimizi center room, show room,



Büyük şehirlerimizi mega kent diye gezeniniz var mı?







Yol üstü lokantamızın fast food,



Yemek çeşitlerimizin menü,



Hesabını adisyon diye ödeyeniniz var mı?







İki katlı evinizi dubleks, üç katlı komşu evini tripleks,



Köşklerimizi villa, eşiğimizi antre,



Bahçe çiçeklerini flora diye koklayanınız var mı?







Sevimlinin sempatik, sevimsizin antipatik,



Vurguncunun spekülatör, eşkiyanın mafya,



Desteğe, bilemediniz koltuk çıkmaya sponsorluk diyeniniz var mı?







Mesireyi, kır gezisini picnic,



Bilgisayarı computer, hava yastığını air bag,



Eh pek olasıcalar, oluru, pekalayı okey diye konuşanınız var mı?







Çarpıcı, önemli haberler flash haber,



Yaşa, varol sevinçleri oley oley,



Yıldızları star diye seyredeniniz var mı?







Vırvırık dağının tepesindeki köyde,



Cafe shop levhasının altında,



Acının da acısı kahve içeniniz var mı?







Toprağımızı, bayrağımızı, inancımızı çaldırmayalım derken,



Dilimizin çalındığını, talan edildiğini,



Özün el diline özendiğine içiniz yananınız var mı?







Masallarımızı, tekerlemelerimizi, atasözlerimizi unuttuk,



Şarkılarımızı, türkülerimizi, ninnilerimizi kaybettik,



Türkçemiz elden gidiyor, dizini döveniniz var mı?







Karamanoğlu Mehmet Bey’i arıyorum,



Göreniniz, bileniniz, duyanınız var mı?



Bir ferman yayınlamıştı…



Hayal meyal hatırlayıp da, sahip çıkanınız var mı?

bizi anlatan en güzel şiir,

DAVET
Dörtnala gelip Uzak Asya'dan
Akdeniz'e bir kısrak başı gibi uzanan
bu memleket, bizim.

Bilekler kan içinde, dişler kenetli, ayaklar çıplak
ve ipek bir halıya benziyen toprak,
bu cehennem, bu cennet bizim.

Kapansın el kapıları, bir daha açılmasın,
yok edin insanın insana kulluğunu,
bu dâvet bizim....

Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
ve bir orman gibi kardeşçesine,
bu hasret bizim...

nazım hikmet

Seviyordum Sizi / Aleksandr S. Puşkin


seviyordum sizi: ve bu aşk belki
içimde sönmedi bütünüyle;
fakat üzmesin sizi artık bu sevgi;
istemem üzülmenizi hiçbir şeyle.

sessizce, umutsuzca seviyordum sizi,
kah ürkeklik, kah kıskançlıkla üzgün;
bu öyle içten, öyle candan bir sevgiydi ki,
dilerim bir başkasınca da böyle sevilin.

Sen Bilmiyordun? Ben seni çok seviyordum..Sen
bilmiyordun..Ben seni sürekli görüyordum..Sen bilmiyordun..Ben senden hiç gitmedim/gidemedim.. (
Sen bilmiyordun
Ben seni her an izliyordum arka sokaklardan.
Sen bilmiyordun
Ben senin rüzgarda dalgalanan saçlarını izliyordum.
Sen bilmiyordun
Ben seninle hep konuşuyordum.Ama sen beni hiç duymuyordun.
Sen bilmiyordun
Ben Fatih'in İstanbul'u fethetmek için kurduğu 40 plandan daha fazlasını kurarak seni fethetmeyi düşünüyordum.

Nazım Hikmet / Bence Sen De Şimdi Herkes Gibisin
Gözlerim gözünde aşkı seçmiyor
Onlardan kalbime sevda geçmiyor
Ben yordum ruhumu biraz da sen yor
Çünkü bence şimdi herkes gibisin

...Yolunu beklerken daha dün gece
Kaçıyorum bugün senden gizlice
Kalbime baktım da işte iyice
Anladım ki sen de herkes gibisin

Büsbütün unuttum seni eminim
Maziye karıştı şimdi yeminim
Kalbimde senin için yok bile kinim
Bence sen de şimdi herkes gibisin
(edebiyatta bunu okucam dogru degil ama maksat öyleymis gibi olsun )

Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da
hattâ sevda yüzünden
ölmek de ayıp değil,
bütün iş Tahirle Zühre olabilmekte
yani yürekte.

Meselâ bir barikatta dövüşerek
meselâ kuzey
kutbunu keşfe giderken
meselâ denerken damarlarında bir serumu
ölmek ayıp olur mu?

Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da
hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil.

Seversin dünyayı doludizgin
ama o bunun farkında değildir
ayrılmak istemezsin dünyadan
ama o senden ayrılacak
yani sen elmayı seviyorsun diye
elmanın da seni sevmesi şart mı?
Yani Tahir'i Zühre sevmeseydi artık
yahut hiç sevmeseydi
Tahir ne kaybederdi Tahirliğinden?

Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da
hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil.

Nazım HiKMET

Bana aski anlat

Bana hayatı anlat
Yaşayabilmeyi
Umutlardan bahset bu gece
Hayallerden
Her şeyin ne kadar güzel yaratıldığından
Bu gece pişmanlıklar olmasın
Kırgınlıklar,
Sönmüş umutlar, yıkılmış hayaller olmasın
Bana biraz beni anlat bu gece
Öfkemi al, unuttur yaşanılanları
Buğulu bakmasın gözlerim
Sevdalı bakmayı öğret bana
Hadi inandır gözlerimi gözlerine
Bana mutluluğu anlat
Ağlamamayı öğretmeyi gözlerime
Oyunlardan bahset bu gece
Çocukluklardan
Herşeyin ne kadar saf ve temiz yaratıldığından
Bu gece kirli hiçbirşey olmasın
Kin, nefret, ahlar, beddualar olmasın
Ve pişmanlıklar…
Bana biraz beni anlat bu gece
Nefretimi al, unuttur yaşadıklarımı
Boş bakmasın gözlerim
Doldur tüm benliğinle
Bana biraz seni biraz beni anlat bu gece…

sende ayrılmak
zorunda kalmışsam
bilki bu sevgimin
küçüklüğünden değil
çaresizliğimin büyüklüğündendir

Ne güzeldi değil mi yaşadıklarımız
Ne güzeldi
Artık ne sen ne de ben
Bulamayız o günleri
Bazen düşünüyorum da
Bende de yanlış bir şeyler vardı galiba diyorum
İkimizde kıymetini bilemedik bir şeylerin
Hatırlarmısın akşam olur
Mumlarımızı yakardık
Sen kokunu sürerdin
Oda sen kokardı
Olmadık şeylere güler
Durup dururken ağlardık
Güzel havalarda sokaklara çıkardık
Bir de kar yağınca kar topu oynardık seninle
Sen iskambil kağıtlarından fal bakardın
İsteğin çıkmadığında
Kağıtları bir daha karardın
Çok kızardın sigara içtiğime
Ve içkime karışırdın
Uzun uzun zararlarını anlatırdın bana
Arasıra rejim yapardın
Tartı bir doğru tartsa
Bir yanlış tartardı
Yani onunla da anlaşamazdın
Komşunun çocukları vardı
Bizim kızla oynardı
Çocuk bahcesine giderdiniz
Ben televizyonda maça bakardım
Arasıra arkadaşlar gelir
Sohbet ederdik
Şurdan burdan konuşurduk işte
Benim askerlik hatıralarım
Senin doğum hikayelerin bitmezdi
İlk tanıştığımız günü hatırlar gülerdik
Sen bana üstümde ne vardı diye sorardın
Bende her seferinde hatırlamazdım
Şimdi hatırlıyorum
Kırmızı bir kazak, siyah bir etek
Siyah çoraplar,Kırmızı pabuçların
Ve bir Perşembe günü saat 2'yi 4 geçiyordu
İkimizde önümüze bakmamıştık çarpıştık önce
Sen pardon dedin sonra ben
yere düşen kitaplarını topladım
Gözgöze geldik ve başladık
Film gibi yani
Son mektubunu dün aldım
Teşekkür ederim
Ben sana yazmıştım grip salgını var demiştim
Bak yine gribe yakalanmışsın
Neyse geçmiş olsun
Buralarda da hava soğuk ama hasta falan değilim
Bu gözlüklerle başım dertte
Hayat işte yuvarlanıp gidiyoruz
Hepinizi çok özledim.....

Günes yine doguyor,gözlerim hep o biraktigin yerde, kimi zaman düsünüyorum sensizligi,kimi zaman daliyorum o rüyalara ama icimde o seni hic unutamadigim ve bende biraktigin boslugun....bugün yine seni konustum, seni anlattim herkese. Gözlerim o kadar doldu ki, aglamak istedim beceremedim. Arkadasligimizin basladigi o günkü cosku vardi yine icimde. Sanki yine sen geciyorun mahalleden ve ben yine o cadde`den sana bakiyordum sesizce....yine yaniliyordum...zaman gectikce icim eriyordu. Kendime hep ayni sorulari soruyordum "nerdesin sen?" Gittigin günden beri icimdeki umut hic tükenmedi..bir umutla bekledim gelecegin günü....bugün yine aksam oldu eve gidiyorum...otobüs o kadar dolu ki, insanlarin bir amaci, bir kavusma istegi, eve gitmeleri beni daha cok yaraliyor....neden biliyormusun?Onlar sevdiklerine gidiyor, Benim hic bir zaman sana sahip olmayacagim sekilde. Yatagima uzanip seni düslüyorum...artik sadece hayallerimde ve rüyalarimda varsin. Simdi gözlerimi kapatmak icin saatleri bekliyorum...bugün yine gelecekmissin umuduyla"

Ben ben olalı ilk kez gerçek bir dost buldum
Dinlemeyi bilen ve anlayışı sevgiyi seven
Oda uzklara gidiyor kader onuda benden almak istiyor
Ben dost buldum değer veren ve değerimi bilen

Beni ben olduğum için karşılıksız seven ve anlayan
Her gördüğünde bana sevgisini sunan yüzüme gülen
Bende onun tek gerçek dostuyum sonsuza dek
Kıskan kader ben dost buldum

Sanki aşkını sunan bir sevgiliydi yüzüme bakarken
Mutlu oluyordu benimle sevgisini paylaşırken
Tek kişiydi birlikte mutlu ve huzurlu olduğum
Yalancı dostlarım üzülecekler ama ben gerçek dost buldum