dizikolik demiş ki:bugün okuldan atildim...ne söylesem bilmiyorum. Ilk defa bugün pismanlik nedir onu hissettim. Eskiden okulu hic sevmezdim ama bugün onun büyüklügünü iyi anladim. Bugün ilk defa yalan söylemekten korkuyorum. Bile bile yüzüne baktigim ailemin dogruluklarini caliyorum habersizce. Su an cocuklugumdaki masumiyete dönebilmek icin,yine kücük ama savunmasiz olabilmek icin,yine o kücük hayalleri olan berna olabilmek icin herseyimi verirdim. Bugün pismanlik nedir daha iyi anladim, keske`nin ne demek oldugunu. Cocukken hep "anne yine saclarimi oksasa,ben kucagina yatsam. o beni sevse,öpse koklasa"derdim. Ben im yanlizligimi aldiklari oyuncaklarla susturmaya calisiyorlardi, ama ben hep yalnizdim. Iste simdi yine diyorum "anne beni affedebilecekmisin? ben kucagina yatsam, beni yine severmisin? Kizim dermisin? Ilk defa bugün yüregim dogruyu söyle desede dilim yalan söylüyor. Kaciyorum onlardan. Gözlerinin icine bakip "hersey bitti"diyemem ki....
mevlana bir siirinde "bir samancöpüyüm ben, mitnatizdan kaciyorum" demis. Bende mevlana bende, bende bugün kaciyorum herseyden, herkesden...
Eskiden hayallerim var, simdi onlarin yerini bosluk dolduruyor. Yüregim suclu, beynim suclu, ben sucluyum....
kizlar bilmiyorum ne yapayim....
Agirima gidiyor yalan söylemek. Beni hep baskalariyla kiyasliyorlar, bana hep "sen niye onun gibi olamiyorsun. Senin neyin eksik"diyorlar
bernaa inanamıyorum okuldan mı atıldın nasıl olabilir böyle bişey inanmak istemiyorum hayır olamaz