BİR UMUT GEREK...

çok güzel olmuş o sahneyi gözümü önünde canlandırdımda

teşekkür ederim devamını yazıyorum.

sen beni oldurucekmisin canim???umarim ebru kalbini vermez...

melike demiş ki:teşekkür ederim devamını yazıyorum.

BEKLİYORUM

Света(Isik) demiş ki:sen beni oldurucekmisin canim???umarim ebru kalbini vermez...

bilmiyorum şimdi yeni bölümü yazıyorum.bence siz herşeye hazırlıklı olun

ablacim cok güzel olmus. Yorum yapmiyorum diye okumuyorum sanma sakin, hastayim bu aralar, grip oldum. Simdi okudum daha , cok begendim. Devamini yaz olur mu...bekletme beni. Ellerine emegine saglik ablacim, cok güzel olmus

akşam olunca bu konuyu polatlada konuşur ebru.

polat:o adam ne dediğinin farkında mı? hayır olmaz böyle bir şeye asla izin vermem.
ebru:adamın dediğini kabul etmliyiz.elif günden güne daha kötü oluyor. ve bu böyle giderse yakında kızım ölecek. ona birşey olursa zaten yaşayamam. bende ölürüm.onun için en azından kızım iyi olsun.
polat:ebru olmaz öyle şey.yeni ilikler bulunur.gerekirse bütün istanbulda ki insanların ilklerine baktırırım.
ebru:böyle birşeyin olması lazım.sen istesende istemesende bu olacak yarın ahmet beylede konuşacağım bu konuyu.

ertesi gün ebru ahmet beyle konuşmaya gider.

ebru:teklifinizi kabul ediyorum.
ahmet:sevindim...hiç bir ailenin evlat acısı çekmesini istemem demiştim size.
ebru:ben size kalbimi verdikten sonra çocuğuma iliği vereceğinizi nerden bileyim?
ahmet:beni herkes tanır.sözümün arkasında dururum her zaman.
ebru:benim kocamı da tanıyorsunuz.polat alemdar.siz iliği vermezseniz o size sözünüzü hatırlatır.
ahmet:ameliyat 2 hafta sonra.
ebru:tamam.

ebru bu haberi söylediğinde herkes karşı çıkmıştır.ebrunun annesi ankaradan gelecektir.

naizfe anne:kzım sen nasıl yaparsın böyle şeyi?
ebru:kzım için yaparım anne.
ömer baba:başka bir ilik bulunur kzım ne zaman ne olacağını biz bilemeyiz.biraz sabırlı olun.
ebru:dayanacak gücüm kalmadı artık baba. ben kararımı verdim.2 hafta sonra ameliyata giriyorum.sizden tek istediğim kızıma iyi bakın.

artık günler geçmiş.ameliyata 3 gün kalmıştır.ebrunun annesi ankaradan gelmiştir.ebrunun bu kararını duyunca çok kötü olmuştur.çünkü kendiside bir annedir.

e.annesi:kızım yapma böyle.ben sensiz ne yaparım snden başka kimim var?
ebru:yapacak hiç bir şey yok anne.ben kararımı verdim.evladım için canımı vermeye hazırım.ona birşey olursa ben yaşayamam.
e.annesi:sana bir şey olursa ben nasıl yaşarım kzım.sen benim tek varlığımsın bu dünyada.
ebru:benim yerimde sende olsan aynısını yapardın.hani derdin ya sizde anne olun o zaman anlarsınız diye.bak bende anne oldum seni anlıyorum.kızıma birşey olursa yaşayamam asıl o zaman kaybedersin evladını.senden tek istediğim kızıma iyi bakman.onun anneannesi değilde annesi olman.

ebru annesine sarılır ve odadan ağlayarak çıkar.

artık son gündür.elif hastaneye yatmıştır.ebru kızının başından hiç ayrılmıyordur.geceleri bile onu izliyordur.

ameliyat saat 4.00'dadır. ebru polatla konuşmak istemiştir.ve beraber bir bankta oturmuşlardır.

ebru:bak artık son dakikalarımı yaşıyorum.böyle bakınca gözümün çnüne hayatım geliyor.senle evliliğimiz hep kavgalarla geçti.birbirimizi kırdık,kırıldı.şöyle bir düşününce ne kadar boş geliyor. sadece birbirimize zarar verdik. ben senden ayrıykende hep seni sevdim.sen ve kızım benim hayatımsınız.
polat:(çok kötü olmuştur.gözleri dolmuştur)ebru yapma...
ebru:ben 3 saat sonra bu dünyada olmayacağım polat.kızım annesiz büyüyecek.ama senden tek istediğim elife beni anlat.onu ne kadar sevdiğimi onun için kendimden vazgeçtiğimi.beni unutmasın.fotoğraflarımı göster.sesimi kaydetmiştim. Onu ne kadar çok sevdiğimi anlatmıştım.onu dinlesin.sesimi unutmasın.
Polat:ebru bu zamana kadar sana sevgimi belli edemedim. Ama bilmeni isterim ki ben seni çok sevdim.sen benim hayat arkadaşımsın.lütfen bunu untma.
Ebru:ama 2 saat sonra hayat arkadaşın hayatına girip çıkan bir hikaye olacak.
Polat:en güzel hikayem…

Ebru ve Polat birbirlerine sarılır ve ikisininde gözlerinden yaş süzülür

Ebru:hadi artık gitmemiz lazım.birazda kızımla vedalaşıyım.

Beraber hastanenin yolunu tutarlar….hastaneye döndüklerinde herkes onları bekliyorlardı.ama ebru hiç kimsenin yüzüne bakamadı.ve hemen kızının odasına girer.

Ebru:elifim
Elif:anne
Ebru:hadi gel senle biraz konuşalım.
Elif:anne sen ölecek misin?
Ebru:sadece beni dinle canım.sen benim bu dünyadaki en değerli varlığımsın.seni çok seviyorum.belki senin yanında olamasamda seni mutlaka yukarından izliyor olacağım.beni hiç unutma tamam mı?
Elif:(ağlıyordur) anne lütfen böyle söyleme.beni bırakıp gidemezsin ki sen.
Ebru:(o da ağlıyordur şimdi) evet seni bırakıp hiçbir yere gidemem ben ama büyüyünce beni çok iyi anlayacaksın.
Elif:beni bırakma.eğer ben ıspanak yemediğim için gidiyorsan söz ıspanağı yiyeceğim.bir daha üzmem seni.lütfen beni bırakıp gitme.
Ebru:sen bu zamana kadar beni hiç üzmedin canım.sen bir meleksin.seneye okula başlayacaksın.derslerine iyi çalış.güzel bir mesleğin olsun.insanlar seni çok sevsinherkesin değer gösterdiği bir insan ol.
Elif:ben seni çok seviyorum anne.
Ebru:bende canım.bende seni bu dünyadaki her şeyden herkesten daha fazla seviyorum.

Ebru boynundan polatın elif doğduğunda ebrunun boynuna taktığı kolyeyi çıkarır ve kızının boynuna takar.

Ebru:al canım bu senin.bu kolyeyi baban bana sen doğduğunda takmıştı.evlenirken kızıma takarsın demişti.ama kısmet bu güneymiş.
Elif:çok güzel bir kolye bu anne.bunu hiç boynumdan çıkarmayacağım.
Ebru:hadi artık ben gidiyorum.anneye kocaman bir öpücük ver bakalım.

Elif ,ebruya sarılarak öper annesini yanaklarından kocaman.ebru ise son defa kızının kokusunu içine çakiyordur.

İkiside ağlıyorlardır şimdi.ebru odadan çıkar.herkes dışarıda bekliyordu ama ebru hiç birinin yüzüne bakamadı.

Ebru ameliyathaneye yürürken elifin odasının kapısı açılır.
Elif ağlayarak odadan çıkar.

Elif:anneeee beni bırakma anneeeee

Elifin bu davranışından sonra herkes çok kötü olur.nazife anne ve ebrunun annesi bayılır.

Ebru son birkez kızının yanına koşar ve kızına son bir kez sarılır.ikiside birbirine sarılarak ağlarlar.

Ebru ameliyat haneye koşar bu sefer çünkü elifin bu davranışı onu çok üzmüştü.biliyordu ki şimdi olmazsa bir daha asla olmayacak.


Ve ebru ameliyata girer ve derin bir uykuya yatar…

İşte gidiyorum
Birşey demeden
Arkamı dönmeden
Şikayet etmeden
Hiçbirşey almadan
Birşey vermeden
Yol ayrılmış, görmeden gidiyorum



7 yıl sonra…

Elif büyümüştür.ömer baba ölmüştür.elif annesinin mezarına gelir elinde bir demet çiçekle.

Elif:anne ben geldim. Şuan sen beni bir yerlerden görüp gülümsüyorsun bunu biliyorum.hani sen demiştin ya.senin iyiliğin için gidiyorum diye.hiçte iyi olmadı be anne.yanlız kaldım.bu yaşıma kadar hep parkta anneleriyle oynayan çocuklar gördüğümde her an içim sızladı.okula başladığımda ellerimden tutp okula götüren annem olmadı.saçlarımı tarayan,bağlayan bir annem olmadı.beslenme çantama sıcacık börekler,çörekler koyan bir annem olmadı.kendime ne diyorum biliyormusun anne,kendimi nasıl avutuyorum.
Diyorumki olsun o çocuklarında senin gibi bir kahraman annesi olmadı.onlar için hayatını feda edecek bir anneleri olmadı.ama benim oldu…



Çiçeği annesinin mezarına koyar ve ağlayarak uzaklşır…






-SON-

ablaaaaaaaaaaaa bu neeeeeeeeeee? Sen beni kalpten mi götüreceksin!
hayir yaa böyle bitmemeliydi....(cok güzel olmusta ama yani ne bileyim ebru ve polat)yani keske mutlu son olsaydi. Ama dizide bile öyle olmadigi icin birsey de diyemiyorum. Egmegine saglim melike abla. Yüregine saglik. Bir annenin evladi icin neler yapabilecegini cok güzel gösterdin bize.....

Melike sen ne yaptin...
Cok guzel yadin ama cok acikliydi,simdi oturup agliyerum....

ayyyyyyy bir ne