~~ BÖLÜM BAŞI ~~
E:Eğer oğlum olursa adını Ercüment koyucam
P:Kız olursa???
E:Kız olursa da sen karar verirsin
P:Peki o zaman kız olursada Elif olucak
...
bu olayın üzerinden 3 ay geçmiştir Ebru'nun karnı iyice büyümüştür
Ebru ve Nazife anne telefondan konuşurlar
E:Nasılsın anne ?
N.A:İyiyim kızım asıl sen nasılsın ?
E:Bende iyiyim anne senin torun işte biraz zorluyo babası gibi.Gerçi ne yaparsa yapsın babası gibi olamaz o benim çocuğum ve beni her zaman sever
N.A:Düzelir kızım allahın izniyle sizin aranızda düzelir zaman herşeyin ilacıdır evladım.Neyse evladım ben seni tutmiyayım kendinede torunumada iyi bak
E:Tamam anne sende ömer babaya selam söyle
N.A:Yarın müsaitmisin evladım bir ara uğrayıp göriyim sizi
E:Müsaidim anne bekliyorum
Telefon kapanır ebru yine farkında olmadan polattan bahsetmiştir ve polat geçen bu 3 ay içinde ebruyla hiç karşılaşmamıştır bile ebru bunları düşünür ve üzülür ama artık sığanacağı bir çocuğu vardır sadece onun için herşeye katlanıyordur ve başkası onu ilgilendirmiyordur
Nazife annenin içi hiç rahat değildir Ebruyla konuştuktan sonra Polat'ı arar
P:Efendim anne
N.A:Nasılsın evladım ? Hiç görüşemiyoruz
P:Çok yoğunum anne
N.A:Senin bu yoğunluğun ne zaman biticek evladım
P:Ölene kadar bitmez anne
N.A:O nasıl söz öyle.Ebru'yla hiç görüştün mü?
...
P:Anne biz bir karar aldık bunu size söyledik artık işleri zora sürüklemenin bir mantığı yok.Sürekli Ebru'yla görüşüp ona umut vermek istemiyorum
N.A:Ben yapacağımı biliyorum evladım yarın sabah bize gel ...
~~BÖLÜM SONU ~~