~~MüHüR~~

şüper gideyoo dewam et böle ellerine sağlık canım

Güzel Olmuş,Ellerine Sağlık...

ellerine sağlık çok güzel olmuş!

şeymoş dağıttın bacım gece gece bir raci vuruyo perşembe akşamları birde şimdi sen vurmuşsun offfffffffffff kavuşamadı ebrumpolatım
Muhteşem hele içlerinden konuştukları kısım bayıldım ellerine sağlık şeymoşum raci kötü bitirsede sen güzel bitir ebrupolat aşkını

ayy kız süper olmuş ya

offf bu neydi boyle insan bukadar acikli yazarmi ??
Harika olmu$ içlerin konu$tuklari kisma bayildim
$evval abla hakli sen raciye uyma guzel bitir bu a$ki
Ellerine saglik

çokkk güzel olmuş..

hepinize teşekkür ederim güzel yorumlarınız için...
hepinizi çok seviyorum....

cok guzel oldu)))))))))

aman allahım üstümden ne geçti öle bilmiom ama çok kötü oldum onu bilirim!
süper süper süper olmuş!

yha yha yha süper olmuş olmuş kıss

yıkıldım yapma bunu yapma bunu

uuuuffff bu ne ya resmen dağıldım

harika ve çok duygusal olmuş

bravo bravo bravo

teşekkür ederim yorumlarınız için!!

BÖLÜM BAŞI~
(Ebru da polat da geride bırakacakları şeyleri kafalarında çözmeye çalışırken ebru pencerede polat ise yağan yağmurun altında yavaşça,ıslana ıslana yürümektedir…ebru pencereden polata bakıp ağlamaktadır,yaşadıkları,bundan sonra yaşayacakları ve polata haykıramadığı büyük aşkı … birden uyuyan oğluna,polattan bir parçaya bakar,daha sonra da dışarıda yürüyen adama,polata…bir an hiçbirşeyden pişman
olmak istemez,gururunu bir kenara bırakıp aşkına koşmak ister,ilk önce engellemek ister kendini daha sonra ise aşkın damla damla yağan sularına bırakır kendini…ebru odasının kapısını açar ve koşa koşa merdivenlerden aşağı iner.bu arada polatda gururunu yenmiş ve
arkasına dönüp bir umut yeşerterek ebrunun pencerede olup olmadığına bakmıştır,ama ebru yoktur,bir darbe daha yiyen polat arkasına döner ve hızlıca yürümeye başlar…ebrunun eli birden kapının koluna yapışır,ayakları
çırılçıplaktır kapıyı açar ve koşamaya başlar artık polatla aralarında çok kısa bir mesafe vardır,ebru duraksar polatın ona bakmasını bekler,ancak polat ise ebru ona bakmadı diye hızlıca yürümektedir.ebrunun gözünden iki damla daha gözyaşı dökülür ve arkasına dönüp perişan bir halde yürümeye başlar.polatsa o kadar öfkelidir ki bir an sinirlenir ve yolun ortasında durur,elini yumruk yapar ve sinirle arkasına döner,döndüğünde karşısında sırtı dönük ağlayarak yürüyen bir kadın vardır,ebrudur bu polat bu şaşkınlığını daha fazla
saklayamaz.)
polat:ebru???
(ebru o anda irkilir ve sesi duyduğu yöne doğru bakar…polatdır bu gitmemiştir…)
ebru:polat???
(ebru o anın sevinciyle polata doğru koşamaya başlar polatın yanına yakşlaşır ve polat da ona sımsıkı sarılır ve sıkıca kucaklar ebruyu…artık o anda ikisinin de dizlerinin bağı çözülür…uzun uzun sarılırlar birbirlerine her anını her
saniyesini hayatın kendisi olduğunu görerek…)
ebru:biliyordum…
polat:özür dilerim,özür dilerim sana güvenmediğim için…
(ebru artık her şeyi unutmuştur…o kadar mutludurlar ki hala birbirlerine
sarılmaktadırlar…)
(polat bir an ebrunun ayaklarına bakar…hiçbirşey yoktur…çırılçıplak…)
polat:ayakların neden çıplak?
Ebru:aşkım uğruna yalınayak yürümeye katlanmalıydım..
(polat ebruyu o halde görmeye dayanamaz ve kucağına alır…)
ebru:polaattt!
polat:efendim karıcım…
(mematilere doğru yürürler.sahne orada kararır…şimdi kamera farklı battaniyelere sarılmış
ebru ve polatı göstermektedir.)
(ebru hapşırır.ardına polat hapşırır.)
memati:gece gece zorunuz neydi anlamıyorum ki?usta senin araban yok mu?
Polat:e memati sen demedin mi yengeyi ikna edemezsen ben bizim evde bir saniye daha
tutamam diye…
(ebru polata pis pis bakar ve gülümser…)
Memati:usta ben daha sağlıklı bişeyler önermiştim…
(o sırada ömer ağlar.)
ebru:gülendam bir baksana şimdi ben bu halimle yaklaşmayayım çocuğa…
gülendam:tamam bakarım…
o sırada polatın telefonu çalar…
polat zar zor bulur ve açr…
polat:efendim…
adam:polat alemdar eşinizle beraber acil olarak malum yere gelmeniz beklenmektedir…
polat:tamam geliyoruz…
polat ebruya bakar ve ekran kararır…


BÖLÜM SONU ~

harika olmus))))))))))))))))))

çokkkkk güzel olmuşş...

super olmuu$$
ellerin dert gormesin
bunlar artik kari koca memleketi kurtarir

ebrù_àlèmdàr03 demiş ki:super olmuu$$
ellerin dert gormesin
bunlar artik kari koca memleketi kurtarir

bencede tam tencere kapak misali gerçekte böyle uyumlu olsalar keşke
ellerine sağlık canım müthiş olmuş

Ayy muhteşem olmuş cnm eline sağlık

çok saolun güzel yorumlarınız için...

ayy süper olmuş

MİSS and MİSTER ALEMDAR
(aynı brad pitt ve angelina joile nin flimleri gibi karı koca ajanlar )

BÖLÜM BAŞI ~
(polat telefonu kapatmıştır ve ebruya ne diyeceğini
bilemez…)
polat:ebru???
Ebru:bişey mi oldu?
Polat:yok da ihtiyarlar bizi çağırıyor….
Memati:usta Allah uzun ömür versin o ihtiyarlara,yengeden ne
istiyorlar!!
Polat:görüşmek istiyorlar ikimizle de!
Ebru:bu halimizle mi , bari bi üzerimizi değiştirelim!
Memati:usta ben sana verirdim benim takımlarımdan!
Polat:ebruya da mı vericeksin takımlarından memeati!!(polat
kızgın kızgın mematiye bakar?) efe ne olucak!
Memati:usta onu da götürün anası babası onlara çalışıyor
çocukta pratik yapmış olur hem ne demişler ağaç yaş iken eğilir!
Polat:mematiiii!!!
Ebru:bence annemlere gidelim nasıl olsa benim orada
eşyalarım var, seninde vardır mutlaka…hem efeyi bırakırız!
Polat:annemlere ne diycez ebru?
Ebru:gelininiz de benim gibi devletin hizmetindeymiş,ya da
onu da yanımda götürüyorum hava değişikliği olsun diye .. nasıl?
(polat yanında duran yastığı ebruya atar,ebru havada
yakalar!)
memati:yenge senin silahın nasıl?
Ebru:aslında uzun zamandır kullanmıyorum,birgün bir
alıştırma yapsam fena olmaz!
Memati:olur yenge bir çatışmaya da beraber gideriz…
Polat:saçmalamayın,çatışmaya fln götüremem seni!otur evde
efeye bak ihtiyarlar sana izin veriyorda bakalım ben veriyomuyum?
(polat bu sırada efeyi almaya yukarı çıkar,ebruda arkasında
merdivenlerde yürürken konuşurlar…!)
ebru:polaaaatt!! Zaten onlar bırakmasa da öğretmenliğimi
yapıcaktım ben,
polat:çocuklara başka şeyler öğretme de…
(polat kapıdan girer,ebru arkasından…)
ebru:Allah’ım sen acı bana!!!
(polat ve ebru efeyi de alıp nazife annelere giderler,nazife
anneler uyuyorlardır,polat da onlara açıklama yapmak zorunda kalmamak için
efeyi onların odasındaki efenin beşiğine (ebruların geldiğinde efeyi
yatırdıkları beşik nazife annelerin odasındadır..) koyacaktır…kapıdan sessizce
girerler…
ebru:polat böyle hırsız gibi girilirmi?
Polat:sessiz ol uyandırıcaksın annemleri…
Ebru:ya efenin ağladığını duymazlarsa?
Polat:onlar uyanana kadar gelicez,çabuk olalım babam namaza kalkar birazdan…
Ebru:bunu yaptığımıza inanamıyorum…
Polat:sen dur burada ben annemlerin odasına koyup geliyim….)
(polat efeyi ömer babaların odasına bırakır ama çıkarken kapıyı kapatmaya çalışır ve sesi duyulur…nazife anne uyanır…)
nazife anne:ömer bey,ömer bey kalk hırsız var!
Ömer baba:hanım ne hırsızı…
Nazife anne:ömer bey nolur bak tıkırtılar geliyor…
(ömer baba başucundaki vazoyu alır ve arkasında nazife anneyle beraber salona çıkarlar ancak ışıklar sönüktür ebru ve polatda o sırada kapıdan çıkmaya çalışıyorlardır…ömer baba ışıkları yakar..)
(polat ve ebru arkası dönük ….)
ebru:yakalandık…sana demiştim…
nazife anne:oğlum…
ömer baba:polat…
(polat ve ebru arkalarına dönerler…)
polat:anne…
nazife anne:evladım bu saatte burada ne işiniz var?
Polat:anne biz … şeyy…..
(o sırada efe ağlar..)
ebru:ben efeye bakıyım…
nazife anne:efenin ne işi var burada?
(ebru içeri odaya girer…polat da hine fırttın edasıyla ebrunun arkasından pis pis bakar…)
(ebru içeride iken polat ömer babaya ve nazife anneye ebrunun halasının rahatsızlandığını ve ankaraya gitmeleri gerektiğini giderken efe orada onlara ayak bağı olmasın diye onlara bırakmak istediklerini ve siz
uyuyorsunuz diye rahatsız etmek istemedklerini söyler..)
(ebru kucağında ömer efeyle beraber salona çıkar,polat
nazife anne ömer baba masaya oturmuşlardır…)
nazife anne:öyle söyleseydiniz uyanırdık,oğlum…
ömer baba:hem madem bu kadar kötü halasının durumu…
ebru:halam…
(polat bir kaş göz işareti yapar..)
polat:cnm bende halanın rahatsızlandığından bahsettim
annemlere…
ebru:yaa halam çok rahatsız …
nazife anne:rahatsızlığı neydi evladım..
ebru:rahatsızlığı….????
Şeker hastasıydı halam…
ömer baba:vah vahh…durmayın evladım sizz hemen gidin biz
efeye bakarız…dimi hanım..
nazife anne:tabi ya biz bakarız…
(nazife anne ebrunun kucağından efeyi alırken ebrunun
üstünün ıslak olduğunu anlar..)
nazife anne:evladım sen neden ıslaksın??
Ebru:buraya gelmeden önce memati ağabeylerdeydik,onlarında
musluğu bozulmuş gülendamla tamir etmeye çalışırken ikimizde ıslandık…polatlarda
o sırada geldiler biz tamir ederiz dediler ama onlarda ıslandılar…
Nazife anne:iyi madem yukarıda var elbiseleriniz gidin değiştirin.. şimdi bi de eve gidip vakit
kaybetmeyin…
(polat ve ebru koşar adım yukarıya çıkarlar…odaya girerler…)
ebru:oturma yatağa ıslatıcaksın!
(ebru o sırada dolaptan elbiseleri çıkartmaya çalışır…polat
da ayakta elbise bekliyordur.)
ebru:mekanlarını değiştirdiler mi?
Polat:bilmiyorum…ikimizi beraber çağırdıklarına göre aynı
mekndadırlar…
Ebru:polaaaat?
Polat:efendim…
Ebru:ne diyeceklerini kestirebiliyormusun?
polat:bilmiyorum,korkuyo musun?
Ebru:bilmiyorum…
Polat:gel buraya…
(ebru polata sarılır…)
ebru:ben artık mutlu olmak istiyorum,seninle oğlumuzla…
polat:bende cnm,bende…
(polat ebruyu bırakır…)
ebru:polat sen giyinip insene aşağıya..
polat:neden sen giyinmiycek misin?
Ebru:giyinicem de annemler aşağıda ya,galiba biraz utandım…
(polat ebruya bakar ebru polata bakar polat ebrunun yanağına
fıstık yapar..daha sonra kamera merdivenlerden aşağı inen polatı gösterir…)
nazife anne:evladım ebru eşyalarını buldu mu?
Polat:buldu anne buldu ..uyumuş ömer..
Nazife anne:evet uyudu,ben içeriye yatırıyım evladım…
(o sırada ebrunun ayak sesleri duyulur ve aşağı iner..)
ebru:hadi çıkalım…
polat:tamam , giy ceketini annemler gelsin çıkalım..
(nazife anne gelir…)
nazife anne ebruya sarılır…
nazife anne:hadi evladım yolunuz açık olsun…
ebru:kendinize iyi bakın anne…
(ebru ve polat nazife annelerden çıkarlar arabaya binerler,ebrunun
telefonu çalar..)
ebru:Allah Allah tanımadığım bir numara!
Ebru:aloo..
Telefondaki ses:merhaba ebru,!
(ebruya telefondaki ses yabancı gelse de tanır,o ses uğruna
ihtiyarlardan ayrıldığı ancak bunu kimsenin bilmediği aslında yasak bir ilişki
yaşadığı için çok kızdığı arkadaşıydı…)
ebrunun gözleri büyür,çok şaşırır….ve ekran kararır…
BÖLÜM SONU,

cok guzel olmus)))))))

şeymoş ellerine sağlık çok güzel gidiyor ama biz ebru ve polatın sarıldığını birbirlerine çapkın çapkın baktığını artık rüyamızda görürüz Ebrunun arkadaşı aradı bakalım ne söyleyecek birde ehtiyarlar ne söyleyecek çok merak ediyorum