Anasayfa
Ebru-Polat-Omer baba
Iskenderin intikam yemini etmesi uzerine Polat Ebru ve bebegi korumak amacli gevenli bir yere yerlestirmistir. Gununun buyuk bir kismini Ebrunun yaninda geciren Polat endiseyle karisik bir yorgunluk icerisindedir 3 gundur. Bu 3 gunun her aksami ayni ruyayi gormektedir, ama birturlu bir anlam verememektedir. Omer babayla konusmaya karar verir. O aksam yine ofiste yorgunluk icinde uyuya kalmistir ve ruyayi gormektedir. Omer babanin ofisin kapisini acmasiyla uyanir...
----
Polat: Hosgeldin baba
Omer baba: Hosbuldum oglum
Polat: Otursana baba
Omer baba: (oturur Polatin karsisina) Eee oglum, nedir bu halin?
Polat: Ne varmis halimde baba
Omer baba: Iceri girdigimde yuzunun halini hic begenmedim. Hem oglum sen diyorsunki ben iyiyim. Madem iyisin, nedir bu telasin? Ebru kizimi almis goturmussun, kimseye gostermiyorsun. Babana anlatacak birseyin yokmu gercekten oglum
Polat: Var baba, varda nasil anlatirim onu bilemiyorum
Omer baba: Anlat oglum, derdini anlatki dermanini birlikte bulalim
Polat: Baba kac gundur ayni ruyayi tekrar tekrar goruyorum. Ben omru hayatimda ne boyle bir ruya gordum, nede boyle caresiz hissetim
Omer baba: Anlat ruyani, belki sen ser saniyorsundur ama hayirdir
Polat: Olur baba anlatim
----
Ruya:
Zeynep Elif buyumus kocaman kiz olmustur. 18 yasinda, etrafindaki herkesin hayranligini kazanmis, annesi kadar guzel, asi ve basinabuyruk deli dolu bir kiz olmustur. Ebruyla birlikte Polatin hediye etigi ve guvenligini sagladigi ama Polatin sadece kizini gormeye ve yanina almaya geldigi bir evde yasamaktadirlar. Polat 3 haftadir ne kizini nede Ebruyu gormeye gelmemistir...
Ebru:(Polatin geldigini camdan gorerek) Kizim uyan artik, bak baban geldi
Zeynep Elif: Geldim anne (diyip, merdivenlerden seke seke iner, ciplak ayaklariyla, kapiyi acar ve kosup Polatin boynuna sarilir)
Zeynep Elif: Hayirsiz baba, nerdesin bukadar zamandir
Polat: Ne hayirsizi kiz, o annen ogretiyor sana bu laflari degilmi
Zeynep Elif: Anneme laf yok, sen ona dua et baba, yoksa boynuna sarilmaz bana verdigin silahla topuguna sikardim
Polat: Iste o sikar biraz
Ebru:(kapidan ikisini izler ve yanlarina gelir) Kizim ben sana demedimmi su agaylarina birsey giy diye, al giy sunlari
Zeynep Elif: Afedersin anne
Polat: Annen hakli bak, sonra hasta olunca bana patliyor zaten
Ebru: Hadi hadi kahvaltiya(Polat ve Ebru kapiya dogru yurumeye baslarlar, Zeynep Elif hala annesinin verdigi ayakkabilari ayagina gecirmekle ugrasiyordur. Biranda bir ses gelir...)
Zeynep Elif: (aci cekerek) Anne!(Ebru ve Polat arkalarini doner, ve kizlarinin agzindan kanlar geldigini gorur. Zeynep Elif sirtindan vurulmustur, o aciyla dizlerinin ustune duser)
Ruyanin devaminda hastanede morga goturulen bir ceset, sonrasinda bir mezar tasi: Zeynep Elif Alemdar, Ruhuna Fatiha, sonundaysa Ebru karalar icinde Polata: Kizimin katili sensin, senin yuzunden oldu demesi. Ve ruyanin sonu. Burda Polat uyaniyordur her seferinde...
----
Omer baba: Oglum ne diyim, ser desem hadimme degil, hayir desem o hic degil
Polat: Ne yani baba. Ben karimin Ebrumun yuzune bakamiyorum, dokunmaya korkuyorum. Sanki ruyadaymisimda o karsimda aci cekiyormus gibi geliyor
Omer baba: Bir adam varmis. Omrunde hep hayir islemis. Fakire yardim, yetime yol arkadasligi, yasliya bir evlat olmus. Namazinda niyazinda bir adam. Gel gorki bu adamda her fani gibi ebediyete ugurlanmis birgun. Cennete bir adam gormus. Adam2: Senin buraya gelecegini biliyordum. Hayirli bir insansin. Adam: Yok ondan degil. Isledigim hicbir hayrim beni cennete ulastiramadi. Adam2: Eee burdasin. Adam: Benim cennetiklik olmami saglayan tek bir hayir isledim. Ne biliyormusun? Birgun elimi yikadim, islak parmagimin ustune bir ari kondu, oyle susamiski, parmagimdaki suyu iciyordu. Ben onu rahatsiz etmedim, suyunu icti ve ucup gitti. Iste bu sabrim bana cenneti bahsetti, demis...
Omer baba: Yani oglum, serse ser, ama her serde bir hayir vardir. Bundan once yaptigin hicbir seye guvenme, seni kurtaracak olan tek bir an bile olsa, o ani o serde ara. Sen gonlunu ferah tut oglum, Rabbimin vardir bir hikmeti
Polat: (yuzunde bir tebbesumle) Sagol baba
SON
Iskenderin intikam yemini etmesi uzerine Polat Ebru ve bebegi korumak amacli gevenli bir yere yerlestirmistir. Gununun buyuk bir kismini Ebrunun yaninda geciren Polat endiseyle karisik bir yorgunluk icerisindedir 3 gundur. Bu 3 gunun her aksami ayni ruyayi gormektedir, ama birturlu bir anlam verememektedir. Omer babayla konusmaya karar verir. O aksam yine ofiste yorgunluk icinde uyuya kalmistir ve ruyayi gormektedir. Omer babanin ofisin kapisini acmasiyla uyanir...
----
Polat: Hosgeldin baba
Omer baba: Hosbuldum oglum
Polat: Otursana baba
Omer baba: (oturur Polatin karsisina) Eee oglum, nedir bu halin?
Polat: Ne varmis halimde baba
Omer baba: Iceri girdigimde yuzunun halini hic begenmedim. Hem oglum sen diyorsunki ben iyiyim. Madem iyisin, nedir bu telasin? Ebru kizimi almis goturmussun, kimseye gostermiyorsun. Babana anlatacak birseyin yokmu gercekten oglum
Polat: Var baba, varda nasil anlatirim onu bilemiyorum
Omer baba: Anlat oglum, derdini anlatki dermanini birlikte bulalim
Polat: Baba kac gundur ayni ruyayi tekrar tekrar goruyorum. Ben omru hayatimda ne boyle bir ruya gordum, nede boyle caresiz hissetim
Omer baba: Anlat ruyani, belki sen ser saniyorsundur ama hayirdir
Polat: Olur baba anlatim
----
Ruya:
Zeynep Elif buyumus kocaman kiz olmustur. 18 yasinda, etrafindaki herkesin hayranligini kazanmis, annesi kadar guzel, asi ve basinabuyruk deli dolu bir kiz olmustur. Ebruyla birlikte Polatin hediye etigi ve guvenligini sagladigi ama Polatin sadece kizini gormeye ve yanina almaya geldigi bir evde yasamaktadirlar. Polat 3 haftadir ne kizini nede Ebruyu gormeye gelmemistir...
Ebru:(Polatin geldigini camdan gorerek) Kizim uyan artik, bak baban geldi
Zeynep Elif: Geldim anne (diyip, merdivenlerden seke seke iner, ciplak ayaklariyla, kapiyi acar ve kosup Polatin boynuna sarilir)
Zeynep Elif: Hayirsiz baba, nerdesin bukadar zamandir
Polat: Ne hayirsizi kiz, o annen ogretiyor sana bu laflari degilmi
Zeynep Elif: Anneme laf yok, sen ona dua et baba, yoksa boynuna sarilmaz bana verdigin silahla topuguna sikardim
Polat: Iste o sikar biraz
Ebru:(kapidan ikisini izler ve yanlarina gelir) Kizim ben sana demedimmi su agaylarina birsey giy diye, al giy sunlari
Zeynep Elif: Afedersin anne
Polat: Annen hakli bak, sonra hasta olunca bana patliyor zaten
Ebru: Hadi hadi kahvaltiya(Polat ve Ebru kapiya dogru yurumeye baslarlar, Zeynep Elif hala annesinin verdigi ayakkabilari ayagina gecirmekle ugrasiyordur. Biranda bir ses gelir...)
Zeynep Elif: (aci cekerek) Anne!(Ebru ve Polat arkalarini doner, ve kizlarinin agzindan kanlar geldigini gorur. Zeynep Elif sirtindan vurulmustur, o aciyla dizlerinin ustune duser)
Ruyanin devaminda hastanede morga goturulen bir ceset, sonrasinda bir mezar tasi: Zeynep Elif Alemdar, Ruhuna Fatiha, sonundaysa Ebru karalar icinde Polata: Kizimin katili sensin, senin yuzunden oldu demesi. Ve ruyanin sonu. Burda Polat uyaniyordur her seferinde...
----
Omer baba: Oglum ne diyim, ser desem hadimme degil, hayir desem o hic degil
Polat: Ne yani baba. Ben karimin Ebrumun yuzune bakamiyorum, dokunmaya korkuyorum. Sanki ruyadaymisimda o karsimda aci cekiyormus gibi geliyor
Omer baba: Bir adam varmis. Omrunde hep hayir islemis. Fakire yardim, yetime yol arkadasligi, yasliya bir evlat olmus. Namazinda niyazinda bir adam. Gel gorki bu adamda her fani gibi ebediyete ugurlanmis birgun. Cennete bir adam gormus. Adam2: Senin buraya gelecegini biliyordum. Hayirli bir insansin. Adam: Yok ondan degil. Isledigim hicbir hayrim beni cennete ulastiramadi. Adam2: Eee burdasin. Adam: Benim cennetiklik olmami saglayan tek bir hayir isledim. Ne biliyormusun? Birgun elimi yikadim, islak parmagimin ustune bir ari kondu, oyle susamiski, parmagimdaki suyu iciyordu. Ben onu rahatsiz etmedim, suyunu icti ve ucup gitti. Iste bu sabrim bana cenneti bahsetti, demis...
Omer baba: Yani oglum, serse ser, ama her serde bir hayir vardir. Bundan once yaptigin hicbir seye guvenme, seni kurtaracak olan tek bir an bile olsa, o ani o serde ara. Sen gonlunu ferah tut oglum, Rabbimin vardir bir hikmeti
Polat: (yuzunde bir tebbesumle) Sagol baba
SON
En son H.SaSmAz tarafından Çarş. Nis. 21, 2010 1:56 pm tarihinde değiştirildi, toplamda 6 kere değiştirildi
ama çok hoş keşke biraz daha uzun olsaydı 
