Gitme kal

ayyyy çok güzel olmuşş devam berna devam

kız hemen affetmeseydi ebru çünkü ona agır bir fitira etti polat çoçuktan şüphe eti süründürseydin çoçuk büyümüş falan olsaydı yıllar sonra falan

bak iste afetirdin kendini...
super,devam lutfen devam...

Her yeni baslangic hayata dair eski bir seyi hatirlatir… Peki her yeni baslangic gecmiside beraberinde getirmez mi..? Kolay midir yeni baslangiclar yapmak?.. yoksa zor olan kaldigin yerden devam etmekmidir?. Bilmiyorum... Ama derler ki hayatta ileri gidebilmek icin bazen geri dönmek gerekir…

Ebru bebegini de almis evine gelmistir artik. Ama hayalini kurdugu gibi degil. Bir zamanlar bu eve iki kisi gelmisler, bebegin getirdigi mucizeyi bekliyorlardi....ama simdi hersey cok ama cok farkliydi. Ebru anne olmustu artik. Ne demekti ki bu? Cocugun icin herseyi yapabilmeye sahip olmak mi? Her ne kadar annelik sevincini yasasada, diger yani buruktu. Daha iki güne kadar kendine iftira eden, baskasinin sözüne kanip karisini ve bebegini 8 ay yalniz birakan bir adam, simdi hic birsey olmamis gibi onlari eve getirmis, normal hayatina devam ediyordu....

affetmek mi kolay, yoksa affedilmek mi? Bilmiyorum...bunun cevabi yok galiba. Herkes birgün iki yol ayrimina gelir. Biri herseye ragmen oldugun gibi devam etmekken, digeri gururuna yenilip unutmayi denemek....


Herkes aksam evde toplanmis, bu ela gözlü masum bebege artik ismini fisildiyordu.....

Ömer baba: Elif,Elif,Elif...(ve dua eder kulagina)
Nazife anne: kizim cok güzel...hanginize daha cok benziyor bilemedim...Annesinin güzelligi, babasinin güzelligide var kizimda...

Ve ömer baba Polatin kucagina verir kizini...
Polat: elifim...kizim...Bir ömür böyle el üstünde tasisinlar seni. Senden önce adin yürüsün. Hayatima hosgeldin....


Aksam oldugunda evde artik ücü vardir. Ebru, POlat, ve kücük mucizeleri...
Ebru bebegi yatirir yatak odasina ve artik basinda oturmus kendinden gelen bu kücük savunmasiz melegi izliyordur simdi....
Arkadan Polat`da gelir, ve simdi ikisi izliyordur kizlarini....


Ebru: Anne olmak böyle birsey mi?
Polat: nasil?
Ebru: bilmem....ilk defa tanimlayamadigim duygular hissetmeye basladim.
POlat: galiba....simdi artik tek sen degil elif`de var hayatimizda...( tam ebru`nun saclarini oksarken)
Ebru: yalvaririm yapma....
Polat:peki.....böyle mi devam edecegiz, yani sen...
Ebru: unutmak en büyük seydir derler ya, öyleymis gercekten de, ama ben unutamiyorum. Zaman ne gösterir diye sorma, cünkü zamanin ne getirecegini de bilmiyorum... bugün bu eve sadece kizim icin geldim.....sadece elifim icin, anliyormusun.
Polat:Unutamadigin biliyorum...., ama yeniden baslayamazmiyiz?
Ebru: yeniden mi? Ben her yeni basladigimda sen hep yiktin polat. Ne yasadiklarimi biliyormusun sen? Hayir....., sen hayatina devam ederken ben kizimiz icin mücadele ediyordum. 8 ay ne yasadigimi bana sor!
Polat: ebru ben...
Ebru: beni dinle, sözümü kesme lütfen....., yeniden baslamak istemiyorum artik anladin mi? Yorgunum. Evlendik, ben aileme sirtimi döndüm..., sonra babam öldü...ama herseye ragmen unutmak zorundaydim. Katilini bile bile, unutmak zorundaydim. Sonra beni aldattin....yetmiyor gibi beni sensizlige mahkum ettin. Sen ne yasadin ki? ne? Ben her yikintidan sonra yeni hayat icin en alttan baslarken, sen yoluna dümdüz devam ediyordun....
Polat: bunlari hep yüzüme vuracaksin demi? Biliyordum aslinda. Tek kendi pencerenden bakiyorsun sen ebru. Senin bende yarattigin enkazlarin altinda da ben eziliyordum. Bu evin icine her girdigimde boslugun icine düsüyordum aslinda. 8 ay kizimin nasil gelistigini bile göremedim. 8 ay cinsiyetini bile bilmeden yasadim ben. Onun hamilelikte sana yaptirdigi seyleri göremedim....cok sey kaciriyoruz aslinda, farkindamisin?
Ebru: ama görsek bile birsey yapmiyorsuz degil mi?
Polat: bu defa elif icin umut yok mu?
Ebru: umut yok, ama zaman var....
Polat: zaman haaa......
Ebru: bana artik her dokundugunda söyledigin sözler gelicek aklima. Benden süphe ettin, bak, bak elife....bu senin kizin degildi de kimin kiziydi polat?
Polat: sen benim yerimde olsan ne düsünürdün peki. Eline o mektup gecseydi, seni buna inandiran biri olsaydi, ne düsünürdün....
Ebru: eger bunu sevdigim kisiye yapacak olsaydim, inan yargilamaktan ziyade ona olan askimi ölcerdim.....hüküm vermezdim....
Polat: peki biz neyin hükmünü cekiyoruz. Bu askin mi? neyin ebru?
Ebru: yalniz birakirmisin beni, nolur. Kizimin yaninda tartismak istemiyorum. Bu kadarini bana borclu say nolur, git simdi....
Polat: nasil istersen.....



devami sonra...

ay iste erkeklerin hepsi boyleler...
cok guzel olmus,sagol canim

çok güzel olmuş ellerine sağlık canım devamını bekliyorum.

Hiç durmadan gerçegi arar dururuz. Buldugumuzsa bize asla yetmez. Hep daha derine gitmek isteriz. Bütün bu karmasa içinde en dogrusu belki de kalbimizin sesini dinlemek, ona güvenmektir.. Kim bilir, belki de degildir. Kestirmek zor.....Asık oldugunuz birini kaybetmek zenginken fakir olmak gibidir.. Biri gelip hayatınızın bütün ısıklarını söndürmüs gibi hissedersiniz.. Günes dogar, ama hava bir türlü aydınlanmaz.. Perdenin arasından ısık degil, sadece hüzün sızar..



Siz hayal kurarsınız.. hayat yıkar..
Siz tekrar kurarsınız.. hayat tekrar yıkar..
Bazıları buna yasamak der, ama bazen de yasamak ölmeye benzer..



Ebru Polati odadan gönderdikten sonra, kizi ile basbasa kalir. Elifi yatagindan kaldirir ve kendi yatagina yatirir, tabi yanina kendi de uzanir. Bir eliyle bebegini sever....cünkü o artik bir annedir.....

Icinden söyleniyordur artik elifine bakarak..." Eskiden annem bana sende anne olunca anlarsin derdi. Dogruymus...Cocuklugumu özledim, bitmeyen umutlarimi...
( agliyordur artik icten ice....bir zamanlar kendi annesini hic anlamayan bu güzel ahu gözlü ceylan, simdi kendi anne olmustur)....beni affedermisin anne? Herseye ragmen affedermisin? Ben yine kucagina yatsam, sen ebru diye saclarimi oksarmisin´....( kizinin elini öperek simdi)sende olmazan ben ölürdüm herhalde. Senin gibi masum olabilmek icin inan herseyimi verirdim birtanem....
Biliyorum bana ileride kizacaksin yaptiklarim icin ama öyle olmali....


saatler gecmis, Ebru ve elif uyumustur....Polat eve geldiginde ikisinide yatakta uyumus halde buldur, taki elif mirildanana kadar...Polat kizini alir, ebru`yu uyandirmadan.....



Polat mematiyi arar:

Polat: alo memati...
Memati:efendim usta?
Polat: memati elif agliyor ya...
Memati:usta yenge yok mu?
Polat: var memati! uyuyor.....ne yapim ben simdi, agliyor ( bir yandan da ise koltuga yatirdigi elifin karnini oksuyordur "tamam babacim, tamam canim sssttttt)
memati:usta ben ne anlarim cocuk bakmaktan...
Polat: ali memati...
memati: usta biliyorsun bizim oglani gülendam büyütüyor, yoksa ben ne anlarim..
zaten hüsnü`ye de kilim...
Polat:tamam memati tamam, sana birsey soranda kabahat....(telefon kapanir)


Polat elifi kucagina almis, bir sekilde susturmaya bakiyordur.
Yarim saat sonra elifi nihayet uyutmustur Polat.....

Ebru yatak odasinda uyanmis ama kizini bulamiyordur simdi....
" eliffffffffffff, elifffffffffffffff....telas icinde üst katin odalarina bakar, orda bulamayinca asagi iner, iner ama.....


Ebru: kizim yok, elif yokkkkkkkkk
POlat: ebru ssssssssssstttttttttttt daha yeni uyuttum...
Ebru: nasil böyle birsey yaparsin ya...kafayi yiyordum...
Polat: o benimde kizim, uyuyordun bende kaldirmadim. Elif aglayinca bende aldim kucagima...
Ebru: niye agladi?
Polat: bilmem....daha yeni yeni ici gecti...sen yatarken fena agliyordu
Ebru:niye kaldirmadin?
Polat: ya yok birsey tamam...uyuttum iste...
Ebru: nasil basardiysan artik?
Polat: o ne demek?
Ebru: daha düne kadar tutmasini bile bilmiyordun, nasil kaldirdin yanimdan?
Polat: hastanede hemsirenin eline bakmistim....gerci simdi biliyorum bir elinle kafasini desteklemen gerek...
Ebru: tebrikler bunu ögrenmissin...
Polat:eee bizde kiz babasiyiz
Ebru: hadi ver artik yatagina yatirayim....
Polat:uyanmasin...
Ebru:uyanmaz merak etme...ver hadi...
Polat:yavas...
Ebru:ilk defa cocuk tutmuyoruz....


devami sonra...

ay super...
lutfen devam devam...
bugun,lutfen,lutfen...

çok güzel çok güzel.berna lütfen yaz devamını.

ya nerde devami...of ya...

Bazen düsünmek icin cok zamana ihtiyac yoktur. Bazen gözümüzün önünde yasadiklarimiz bizi fazlasiyla düsündürür....
Hic beklenmedik anlarda, hic ummadiginiz bir vakit`de ani kararlar veririz.


Ebru uzun uzun düsünmüs ve artik sanki kendince bir karara varmistir.
Elifi yukari yatirmaya götürdükten sonra polati telefonla konusurken bulur.


Polat: Ne var?
Leyla: Abdülheyi savciliga getirdiler. Hemen görüsmemiz gerekiyor. Hakkinda sikayet var. Muhtamelen yarin mahkemeye cikabilir, eger dava geri cekilmezse.
Polat: leyla simdi gelemem...


Ebru "leyla" kelimesini duymus, simdi dünyasi basina yikilmistir. Neden hala güveniyordur ki Polat`a?


Leyla: o zaman islemleri baslatmam gerek...
Polat: hic bir yere göndermiyorsun, ben geliyorum....

Artik asagi indigindeyse....

Polat: sen asagidamiydin?
Ebru: elifi yatirdim.....kiminle konusuyordun?
POlat: önemli degil bir arkadas...
Ebru:anladim...
Polat: benim cikmam gerek....
Ebru: leyla`ydi degil mi?
Polat:anlamadim?
Ebru:onunla konustugunu biliyorum, duydum...
Polat:duyduysan niye soruyorsun o zaman...
Ebru: bir zamanlar benim yuvami yikan kadin simdi arkadasin mi oldu?
POlat: yeter, sikildim anladin mi, SIKILDIM!
Ebru:bende sikildim yalanlar ortasinda yasamaktan, ama yapiyorum. Senin gibi kacmiyorum....
Polat:( polat artik o kadar sinirlidir ki, simdi yapacagi sey hayatinin sonuna kadar pismanlik hissetmesine neden olacaktir.)Yeter artik biktim...
Ebru:benden mi?
Polat:evet senden...bir gün kalkiyorum bunaltacak kadar ilgi gösteriyorsun, bir gün kaliyorum yüzüme bakmiyorsun....yoruldum anladin mi. Sikildim...
Ebru: bende, bende polat bende.....


Polat evden gittikten sonra, ebru elifi aldigi gibi evi terk eder. Bu defa sonsuza dek.....


4 yil sonra.....

Ebru kücük bir kasabaya yerlesmis, orda kendi düzenini kurmustur. Kasabada hem ögretmenlik yapar hemde ayni zamanda kizini büyütür. Yasadigi yer, istanbuldan biraz uzakta ama o kadar güzeldir ki....
Kasaba ayni köye benzer, tarlalar, insanlari, herseyi ile....
Bu 4 yil icinde polat ebru`yu aramis ama bulamamistir. Ilk zamanlar ebrunun yasadigi ilk kasabaya gider, ama ne care, ordada yoktur. Onu aslinda kahreden sey, hem sevdigi kadini hemde kizini ayni zamanda ellerinde kacirmasi olur...


Ebru: Ömer elifi gördün mü?
Ömer: görmedim ebru hanim...
Ebru: ya nerde bu kiz?.....zeynep elifi gördün mü?
zeynep: heee gördüm, sabah yine tarlanin oraya gitti...
Ebru:ahh elif ahh, senle isimis var...



bazen tesadüfler hayati belirler....
Polat bir is icin istanbul disina cikmistir. Polat istihbaratci birisini ariyordur ve o kasabadan gecer, gecmek zorundadir. Cünkü eger aradigi adami bulamazsa, her zamanki gibi köseye sikismis olacaktir....


arabada...
memati: ne düsünüyorsun usta?
Polat: ne düsüneyim memati, adami bulamazsak isimiz dahda zorlasir...
Memati: buluruz usta. Nereye kadar kacacak serefsiz....


ayni zamanda:

Mustafa: oooo elif
Elif: bende kuzulari otlatabilirmiyim...( elif o kadar tatlidir ki, herkes ona hayrandir. O baska cocuklar gibi bebekler ile oynamaktansa tarlalara gider, kuzu otladir,tam kücük köylü kizi gibididir. Elifin üzerinde kücük köylü elbisesi ve basinda yazmasi vardir....)
Mustafa: iyi hadi al, sen otlat bakalim....annen biliyor mu burda oldugunu
Elif: hayir bilmiyor....ben otlatayim mi?
Mustafa:hadi yap....


elif tam kuzulari yolun diger tarafina gecirmek isterken ayni zamanda polatin yolunu keser....

memati: bir bu eksikti...(kornaya basar)
POlat: memati basma su kornaya...
memati:usta isimis var gücümüz var...
Polat:tamam memati...


elif: (kuzulara) hadi cekilin...(ve simdi arabaya dogru yönelir) basmayin kornaya, korkutuyorsun kuzularimi...

Polat:(arabanin icinde) bak sen suna...( cami acar simdi)coban kardes bakarmisin buraya...su kuzunun adi ne?

Elif cevap vermez...

memati:dilini yutmus bu usta
Polat:memati...bu kizin dili yok galiba
Elif:hicte bile...
Polat:niye konusmuyorsun o zaman...
Elif:annem yabancilarla konusma dedi...
Polat: satiyormusun kuzulari
Elif:satmiyorum...onlar benim. Ama istersen (parmagiyla 3 göstererek)bu kadar hafta sonra gel sana vereyim bir tane...
Polat:(gülerek) olur....senin adin ne?
Elif: Elif...

ve iste o an Polat biter, icinde evlat acisi, ask acisi yüregine vurur. Karsisindaki kendi kizidir oysa, ama o bunu bilmez bile....

Polat:elif demek...ne güzel ismin var...
Elif:senin ismin ne?
Polat:polat

memati: usta hadi...
Polat:geliyorum memati....memnun oldum elif...
Elif:bende....(ve elif yine kuzulari otlatmaya devam eder)


Aksam:

Ebru:nerdesin sen?
Elif:sürüye gittim
Ebru:yine mi? tarlaya mi gitti sen, ne bu üstünün hali?
Elif: tarlada ökkes dede vardi, beraber cicek topladik...
Ebru:bir daha sakin benden habersiz gitmiyorsun tamam mi?Elif...
Elif:tamam...
Ebru:hadi gel üzerini denistirelim....
Ebru:(elifi yatirir simdi) kimleri cagirdin bakalim dogum gününe?
Elif:ökkes dede, mustafa, gönül, gizem, baska köyün cocuklarini...
Ebru:aferin benim kizima....yarin 5 yasina giriyo....
Elif:babamda gelecek mi?
Ebru:(gözleri dolar) bilmem gelsin mi?
Elif:gelsin...arayalim mi?
Ebru:(ebru telefonunu cikartir cebinden ve polati aramis gibi yapar)
bak elif seni özledi, seni soruyor...
Elif:bende konusmak istiyorum...
Ebru:aaa elif, biz senle ne konustuk. Cep telefonu cocuklara yasak....yarin babam gelsin diyor...peki tamam.
Elif:noldu?
Ebru:gelmeye calisacakmis, ama ondan önce kizima kocaman bir öpücük ver dedi...
(elifi öptükten sonra)iyi geceler...
Elif:iyi geceler...


sabah:

Ebru: ökkes elifi gördün mü?
Ökkes:gördüm, dogum günü icin cicek toplayacakmis...
Ebru:tarlaya gitti demi...nasil unuturum


Elif tarlada cicek toplar. Polat ve memati geceyi arabada gecirmislerdir. Aradiklari seye ulasamamislardir....
Tabi yolun kenarinda polat elifi görürü..."bu o kiz yine"(gülerek)
Polat:memati bi dur sana?
memati:noldu usta?
Polat:bi dur....(arabadan iner)elif....
Elif:aaaa senmiydin...
Polat:napiyorsun?
Elif:cicek topluyorum
Polat:yardim istermisin?
Elif:hayir ben yapiyorum....


ebru elifi aramaya cikmistir sabah, ve tarlaya dogru gelir...

Ebru:eliffff, elifffff
Elif:aaa annem bu
Polat:burda oldugunu bilmiyor mu
Elif:bilmiyor....

Ve o an gelir simdi. Ebru elifi bulmus ve 4 yil sonra polat ve ebru birbirlerini görmüstür.

Ebru:elifff
Elif:anne(ebru ya kosturur)


"Senin için....Sevdan için...
Günahlar koydum üst üste
Ben sana alışmışken
Kalbine mapus sevdam bir gün olsun
Değmezse eğer gözlerine
Ömrümden seneler geçer
Gözlerinden akan sedefler kavuşmadan tenine
Bil ki mendiller deva olmaz gözlerime
Bil ki sonbahar göçebesi yağmurlar rehin almış sevdamı
Yine senin mevsiminde
Gidenlere inat...
Adına ıslattığım geceden kalma bir gözyaşı lekesi hala yüzümde"


o an polat sok olmus, donmus kalmistir, tabi ebru`da. Bundan sonra ne olacakti? Hayat nasil devam edecekti.....


devami sonra...

Berna super olmus....
Kiz sen yaptin?Yuregimi parcaladin...
4 yil sonra,koskoca 4 yil...
devam lutfen olsun ama bugun...

ay çok güzel olmuş berna devamını bekliyorum meraktan çatlarım bak

lütfen bugün yaz canım çok güzelmiş )):

devami......

Ebru elifi kucakladigi gibi evin yolunu tutar. Polat sadece arkadan bakmayla yetinir o sokun etkisiyle.

Gecmis silinemez, cünkü gecmis gölge gibidir. Nereye siginirsan sigin, hep bulur seni

Elif: anne kizma nolur...ciceklerim orda kaldi, lütfen alalim..
Ebru:simdi olmaz...
Elif:ama anne...
Ebru:tamam artik...
Elif:ama o zaman hava kararir...
Ebru:elif tamam dedim...hemen eve gidiyoruz

Eve vardiklarinda....

Ebru:hemen elini yüzünü yikayacagiz
Elif:sonrada gidip ciceklerimi alicagiz
Ebru:hayir elif!
Elif:annecigim lütfen..
Ebru:önce biraz konusacagiz...Neden haber vermeden gittin. Her yerde seni aradim. Nasil korktugumu biliyormusun?Hani izinsiz cikmayacaktin evden?Hani söz vermistin?
Elif:ama kuzuma bakacaktim. Sabah yaylaya gittim,mustafa yoktu. Koyunlari da almis gitmis, bende sonra yaylada cicek topladim. Cobaba kizmiyorsun bana kiziyorsun.Haksizlik ama
Ebru:Haksizlik mi? O kuzu senin degil ki.
Elif:ama onu en cok ben seviyorum
Ebru:tamam sevebilirsin ama sahibi degilsin. Sen önce bana neden habersiz gittigini acikla
Elif:Bi dakika düsüneyim
Ebru:bitti mi düsünmen?
Elif:bitti
Ebru:evet, cevap
Elif:ciceklerim orda kaldi, hadi gidip alalim
Ebru:hic bir yere gitmiyoruz
Elif:o zaman sen git


Ebru tek basina yaylaya elifin ciceklerini almaya gider. Polat hala ordadir.

Ve dört yil sonra o kacinilmaz konusma gerceklesir...

Polat:merhaba
Ebru:merhaba
Polat: Ebru cevap ver, elifin babasi kim? (ebrunun agzindan "Sen"cümlesini bekler)...neden kaciyorsun?
Ebru:Ne hakla bana böyle sorular sorabiliyorsun? neyin pesindesin?
POlat:elif benim kizim...bana cevap ver
Ebru:Hayir, elifbenim kizim....onun disinda kimseye bilgi vermek zorunda degilim. Sende bana böyle bir soru soramazsin....
Polat:elif benim kizim!
Ebru:yoluna git polat, sen delirmissin. Bosuna zaman kaybediyorsun....( ve gider)


Polat icin artik tek birsey kesindir oda, polatin artik bu kasabadan kolay kolay ayrilamayacagi....


aksam elif dogum gününü kutlamistir, ve artik o kücük cadi 5 yasindadir...

Ebru:hadi bakalim giy pijamalarini...
Elif:ne güzel kutladik demi
Ebru:evet, cok güzel kutladik...
Elif:ama sen hediyemi vermedin...
Ebru:vericem birazdan kizim
Elif:hadi ver o zaman...

Ebru polatin ona dogum gününde aldigi kolyeyi takar. Nasil unutabilirdi ki o günü. Nasil unutabilirdi ki sevdigi adamin ona taktigi anlamli kolyeyi. O gün polata söz vermisti, o kolyeyi ölene dek cikartmayacagini. Simdi sözünü farkli bir sekilde tutuyordu...

Ebru:bu senin..
Elif: bu güzelmis anne..
Ebru:senin kadar olmasada güzel...
Elif: babamin hediyesi ne?
Ebru:kocaman bir öpücük...(elifi öper...ve sonra kücük bir oyuncak ayi verir. Elif icin almistir) baba bunu gönderdi...
Elif:babam mi geldiiiiii
Ebru: hayir birtanem gelmedi. Ama sana hediyeni yolladi......Elif
Elif:efendim..
Ebru:elif, bunu hic cikartmayacaksin, anlastik mi? Bunu bana baban takmisti, simdi senin. Anlami büyük bu kolyenin. Onu her tasidiginda bizi hatirla olur mu
Elif:neden ki...babam bir daha gelmicek mi?
Ebru:hadi bakalim hadi uyku vakti (gözleri dolmustur yine)


devami sonra...

çok çok çok güzel olmuş ellerine sağlık canım devamını bekliyorum.

BErna sen beni bugun sulu gez yapmasaydi olmazdi

devami.....

Gurur bazen hayati tersine cevirebilir, siz engel olamazsiniz. Denersiniz ama basaramazsiniz....sadece kayip giden hayatlara bakarsiniz.


Polat sabah istanbuldan yola cikmis, yine kasabaya gelmistir. Artik ne isleri önemlidir nede yapacaklari....


sabah ebruyu bulur. Ve yaylaya giderler...gerceklerle yüzlesme vaktirdir...

Polat:konusmamiz gerek
Ebru:konusalim
Polat:(uzun bir aradan sonra) kendini benim yerime koy ebru. 5 yil önce ayriliyoruz, döndügümde kocaman bir kizin var, ne düsünürdün?
Ebru:buraya geldigimde herkes kendince yorumlar yapti. Ama kimseye hesap vermek zorunda degildim. Hesap vermek zorunda oldugum tek kisi elif`di. Kizimin tabi ki bir babasi var. ve tabiki babasi hakkinda ona bir sürü sey anlatiyorum.Evet yaninda degil ama hayallerinde. Elif hayallerindeki babasini cok seviyor. Onunla ilgili masallara bayiliyor. Ben kizima hayali bir baba yarattim polat. Ama biliyorum tabi ki masallar bir yere kadar.Iyice büyüdügü zaman bunlar elife yetmeyecek.Hayatta masallar olmadigini görecek
Polat:konusurken neden yüzüme bakmiyorsun? neden ebru?neden burda yokmusum gibi davraniyorsun?
Ebru:konusmak icin sirar ettin konustum, sorularin bittiyse gidebilirmiyim artik
Polat:Ebru...(kolundan tutar ve...)bir kez olsun gözlerime bak. Gözlerimin icine bakarak elifin kizimiz olmadigini söyle
Ebru:bir bosluga bakmak istemiyorum polat....(ve gider)



Polat arabayla giderken yolda elifi görür (yine köylü kizi gibi giyinmis elinde sepeti ile yol kenarinda kosuyordur)
Polat arabayla yanina durur

Polat:elif..hadi gel arabayla gidecegin yere ben götüreyim
Elif:arka kapiyi acacaksin, annem dedi kücükler önde oturmaz
Polat:peki tamam...( bir baba olarak ne hissetigini bilemez artik. Yüreginin bir yani evlat acisi tadarken diger yani bulma sevincini tadiyordu. Ilk defa kiziyla uzun uzun konusmak istiyordu, her ne kadar ebru elifin onun kizi olmadigini söylese bile)
Polat:bana kuzu satacakmisin?
Elif:satmicam
Polat:neden?
Elif:onlar cünkü kücük, annem dedi onlar benim degilmis
Polat:bende baska birinden alirim o zaman
Elif:dur bir düsüneyim o zaman
Polat:eee
Elif:tamam satiyorum.....cami ac sana
Polat:neden?
Elif:sen beni kacirirsan ben bagirabileyim diye
Polat:( gülerek)kim ögretti bunu sana?
Elif: ökkes dedem
Polat: o kim?
Elif:sen tanimazsin
Polat:peki tamam...
Elif:ben ineyim burda....
Polat:ama daha eve var
Elif: olsun...daha mustafaya gidicem( coban)
Polat:seni bir daha görebilirmiyim?
Elif:bilmem....ben hep yayladayim. Sen gelirmisin yaylaya
Polat:gelirim tabi...

Ve elif arabadan indigi gibi kosar yaylaya....


devami sonra...

ya bu çok güzel ama ya bu senaryoyu bahadır özdenere gönderelim böle bir cizi yapsın çok güzel yaaa benim fikri çok güzel bağlamış bu arada canım

lutfen devam

ben aski hep kisa ama mutlu zannederdim. Ama öyle olmadigini gördüm. Ask aslinda uzun bir ip. Sallana sallana yasiyorsun aski. Kim o ip`den düserse, aska yenik düser, bunu gördüm. Soluksuz bir nefes soluyorum simdi, hayalin olan bu sehirde. Olmus olan olacak olan hersey aska dogru itiyor beni.....bu sensizlik mi demek simdi?


Polat: alo abdülhey
Abdülhey:efendim abi
Polat:abdülhey, ben biraz ortalikta olmayacagim
Abdülhey:abi isler? Alper geldi bugün.Zaza`yi sikistiriyorlarmis kacak sigara isinde. Limandan kacak gecireceklermis. Yüzde 50% istiyor Yasar
Polat:Abdülhey...hic birsey umrumda degil! Bi süre bensiz idare edin. Alpere söyle o zaza ile ilgilenir....memati nerde?
Abdülhey:abi bugün gelmedi
Polat:ne demek gelmedi
Abdülhey: isi varmis
POlat: tamam abdülhey, mematiye de söyle bensiz birsey yapmasin.


Aksam oldugundaysa POlat Ebru`nun evinin önüne gelir.
Polat: Ebru nerde?
zeynep:(bir calisan)( ebru bazen okulda uzun süre kaldigindan zeynep ilgileniyordur elif ile) icerde
Polat:cagir gelsin


Zeynep:ebru
Ebru:efendim zeynep
Zeynep:disarida biri var seni görmek istiyor
Ebru:kimmis?
Zeynep: bilmem isim vermedi, cagir gelsin dedi
Ebru:tamam...elifi sen yatirirmisin?
Zeynep:tabi...gel bakalim kücük fare
Elif:ben fare degilim
Zeynep:evet faresin, hemde tarla faresi


Ebru:noldu? Niye geldin bu saat`de
Polat: konusacagiz
Ebru:sabah konusmustuk diye hatirliyorum. Sen sordun ben cevapladim.
Polat: yürü( ebruyu arabaya bindirir ve sabah`ki yaylaya giderler)...Bana herseyi en basindan anlatacaksin
Ebru:gercegi mi duymak istiyorsun
Polat:evet( sinirli bir sekilde)
Ebru:o zaman dinle. 5 yil önce hersey yine güzel baslamisti. Taki sen bana "iyiki cocugumuz olmamis" diyene kadar, taki bana " bu cocuk da deniz`den mi"diyene kadar. Bizim icin bütün kapilari kapattin. Iste ben o gün cocugumu tek basima büyütmeye karar verdim.
Polat:( icindeki duygular öfkeye dönüsür) Elif benim kizim....benim dünyadan haberim yok. Bunu nasil yaptin Ebru? Elifi nasil babasiz birakabildin? Sen beni cezalandirmak istemissin. Ama bir cocugu babasindan mahrum birakmaya hakkin var mi?
Ebru:ne cezalandirmasi Polat. Burda yoktun bile.Eger simdi gelmeseydin bunlardan hic haberin olmayacakti.5 yil gecmis, karsima cikiyorsun. O kadar körsün, beni tanimiyorsun ki hala bu cocugun babasi kim diye soruyorun bana.
Polat:benim yüzümden elifi cezalandirmaya hakkin yoktu ebru

Ebru tam giderken

Polat:hic bir yere gidemezsin.
Ebru:Sen ne hakla bana hesap soruyorsun. Geride neler biraktigini merak bile etmedin. Birgün bile aramadin beni.Bekledim, ama yoktun!Eger aramis olsaydin söylerdim, ama aramadin bile.
Polat:kacip gitmeseydin belki bir sansim vardi. Yoktun ebru , hic bir yerde yoktun!
Ebru:ben elife sevgi dolu bir hayat vermeye calisdim. Kizimi tek basima büyüttüm
Polat:kizimin ebru, kizimiz
Ebru:o benim kizim
POlat:hayir! Elif ikimizin kizi........simdi ne olacak. Elife babasinin kim oldugunu söylemeyecekmisin?
Ebru:bilmiyorum
Polat:onun bir babasi var ebru. Elif babasiz degil.Nasil bilmiyorum dersin, Hic mi sormadi babam nerde diye?
Ebru:cok uzaklarda bir babasi oldugunu söyledim ona. Onun hayallerini yikamam
Polat:hayallerini kimse yikmayacak merak etme, ben onun düsmanimiyim ki kötülügün isteyeyim. Ama elif babasiz büyümeyecek
Ebru:kizimin ruh sagligini düsünmem gerek.
Polat:senden cok ben düsünüyorum
Ebru:polat
Polat:sus ebru susssssss. Nasil yaptin haaa nasil? 5 yilimi aldin benden. Koskoca 5 yil. Kizimin ilk hastaligini, ilk söyledigi kelimeyi, ilk attigi adimi, herseyi kacirdim. Bunun hesabini nasil vereceksin bana
Ebru:polat bak...
Polat:hic mi düsünmedin elifi
Ebru:herkesden fazla düsündüm...eger isteseydim ona gercekleri anlatirdim ama yapmadim. Senden büyüdügünde nefret etmesin diye yalanlar uydurdum ona. Bana buraya gelmis bir gece vakti hesap soramazsin.....simdi eve birak beni, elif bekliyor.....


Elif uyumamis ebruyu bekliyordu bahcede.

Polat ebruyu eve birakir. Ebru arabadan indigi gibi elif kosar ona...

Ebru:sen daha yatmadin mi?
Elif:yatmadim....aaa polat`da burdaymis. Anne biz dün Polat`da anlastik
Ebru:ne anlasmasi?
Elif:kuzu saticam ama sssttt mustafa duymasin
Ebru(gülerek) biz senle ne anlastik. Baskalarinin oldugu seyi satamazsin elif, sadece sevebilirsin
Elif:(babasina bakarak) annem izin vermiyor
Polat:hadi elif gec oldu
Ebru:zeynep elifi alirmisin
Polat:kizimi görmek istiyorum
Ebru:gördün iste
Polat:bir daha söylemem ebru, elifi yarin görmeye gelecegim, istesende istemesende
Ebru:peki tamam....(kendine hakim olmaya calisir)sabah sorarim. Isterse gelir görürsün. Simdi iyi geceler
Polat:sanada(ve arabayla gider)


devami sonra...

super olmus....

berna,nerdesin gelde yaz artık şunun devamını...

Bazen dolu sandigimiz hayatlar bir bosluktur aslinda. Bizler sadece doldurmak icin firsat ara dururuz.....


Sabah

Ebru:zeynep ben bugün gec gelebilirim. Veli toplantisi var bugün. Elifi sen yatirirmisin?
zeynep:tabi, sen merak etme...
Elif:(kosarak) anne mustafaya gidebilirmiyim..
Ebru:hayir gidemezsin
Elif:ama kücük kuzu dogmus
Ebru:sen nerden biliyorsun?
Elif: ( parmagiyla 3 yaparak) böyle hafta oldu ya, kuzu dogdu
Ebru:öyle hafta olmadi canim, daha var...
Elif:gidebilirmiyim
Ebru:gec kalmak yok ama, tamam mi?
Elif:tamam....


Elif tarlaya dogru giderken Polat onu görür. Bu defa bir baba olarak kaybetmek istemez. Bir gölge gibi olmustur artik. Ne isleri nede yapacaklari umrunda degildir
Dogruca elife gider....

Polat:elifff
Elif:sen miydin?
Polat:baska birini mi bekliyordun?
Elif: yooo
Polat:bugün isin varmi
Elif: ben calismiyorum ki
Polat:(gülerek)biliyorum.....seninle biraz gezelim mi
Elif:nereye
Polat:güzel bir yere, sürpriz...

Polat elifi luna parka götürür. Ilk defa kiziyla bir gün gecirir. Daha sonra onunla alisverise cikar. Ama aksam elifi ebruya teslim etmez...


Ebru eve geldigindeyse

zeynep:erken döndün bugün?
Ebru:sorma, bazi aileler gelmedi....elif nerde
Zeynep:daha gelmedi
Ebru:nasil gelmedi?

Korku ve telas icinde bütün kasabayi arar. Elifin gittigi tarlalara bakar, yaylaya bakar, ama ne care, elif yoktur.
Ebru:elifffffffff, eliffffffffffff ......( aglayarak ve sinirli bir sekilde polati arar. Aklinda dün yaptiklari konusma gelir. Emindir artik elifin polatla olduguna)Ac su telefonu polat, acccc
Polat telefonu görür ama acmaz....


Aksam
Elif: eve gitmeyecegiz mi?
Polat: bu gece burda kalicaz, ne o sikildin mi?(polatin evi)
Elif:yoooo sikilmadim...ama annem bilmiyor ki, sonra bana kizar
Polat:annen biliyor, ben söyledim...(elifi kucagina alir simdi)
Elif:daha uykum gelmedi....bu oda kimin?( polat ebruya birlikte düzdükleri odayi bozmamistir. Ilk günkü gibidir.)
Polat:cok sevdigim birinin
Elif:o kim?
Polat:kizimin...bu oda`da onun. Sen nasil babani bekliyorsan, bende kizimi bekliyorum
Elif:özledin mi
Polat:cok özledim(elife sarilir, koklar onu)
Elif:ben susadim
Polat:tamam, hemen getiririm

Polat su almaya gider. Döndügünde ise elifi yatakta uyurken bulur.

Sabah:
Elif: eve gitmeden babama mektup yazalim mi
Polat:ne mektubu?
Elif:onu cok özledim. Belki okuyunca gelir.
Polat:olur yazalim....gel bakalim....
Elif:ama sen yazarmisin?
Polat:neden?
Elif:ben yazamiyorum ki
Polat:annen ögretmedi mi
Elif:ögretmedi daha..
POlat.tamam hadi, ne yazalim
Elif:babacim seni cok özledim, bir an önce gel...

Polat bu cümleleri yazarken elleri titrer. Kendi kizi babasini istiyordur, polat yanindadir ama babanim diyemez. En aci sey galiba budur. Söylemek isteyipte söyleyememek....

Elif:bitti mi
Polat:bitti
Elif:bunu benim icin denize birakirmisin, bizim orda deniz yok...
POlat:birakirim....

Polat elifi tekrar kasabaya götürür ama ondan önce sahilde durur ve elifin yazidigi mektubu su`lara atar....

Ebru bütün gece uyumamistir. Anca sabaha karsi yüregi gecer.
Polat elifi eve birakir. Elif kosarak ebruya gider, ve bir öpücük ile uyandirir onu...

Ebru:eliffff, birtanem...(öper, koklar kizini). Nerdeydin sen.Kim getirdi seni?
Elif:polat...
Ebru:hadi bakalim, zeynepe yardim et. Senin icin kahvalti hazirliyor, hadi hadi

Sinirli bir sekilde polata gider( polat hala kapinin önündedir)
Ebru tam polata el kaldirip vurmak isterken, polat elini havada kapar...

Ebru: sen ne yaptigini saniyorsun (sinirli bir sekilde. Öfkeden deliye döner). Kizimi nasil ali koyarsin. Seni öldürebilirim. Bir daha bunu asla yapmayacaksin. Bir daha dene yemin ediyorum vururum seni.
Polat:(hala ebrunun elini tutmus siktiriyordur)öyle mi? Vurursun demek. Simdi anladin mi cocugunun senden kacirilmasi nasilmis
Ebru:bunun hesabini vereceksin polat
Polat: artik sen hesap vereceksin. Kizimi alacagim senden. En kisa zamanda. Sanma ki artik yine yaptigini yapabilirsin. Elife alacagim senden
Ebru:hele bir dene (elini ceker polat`dan)...defol
Polat:elifin oyuncaklari var, aksam onlari getircem
Ebru:elifin senin aldigin oyuncaga ihtiyaci yok!
Polat: onlar elifin, ve ben aksam getirem...anladin mi? (arabaya binerek ayrilir)


Ebru eve girdigindeyse (kahvalti masasinda)

Elif:anne biliyormusun polatin`da bir kizi varmis
Ebru:(elleri titrer, cayi masaya döker)....öyle mi(kendine hakim olmaya calisir)
Elif:aksam kizinin odasinda yattim, cok büyük biliyormusun. oyuncaklarida var...oda cok özlüyormus kizini
Ebru:kahvaltin bitti mi?
Elif:bitti
Ebru:iyi...git simdi üzerini denistirsin zeynep


devami sonra...