tarafından ebrulim Perş. Mart 31, 2011 2:28 pm
15.bölüm
Melek leylayı görünce onu kıskanmıştı leylaya kızgın kızgın bakıyordu belli etmek istemeyip
Gülerek polata yaklaşıp öptü onu dudaklarından polat bu duruma şaşırmıştı
Polat:melek hayatım hoşgeldin canım
Melek:hoşbulduk hayatım yanlış bir zamandamı geldim misafirin varmış baksana
Polat:yoo hayır canım hem leyla misafir sayılmaz otursana ayakta kaldın
Melek leyla ismini duyunca şaşırmıştı belli etmemeye devam eder ve tam karşısına oturur
Melek:öylemi demek yabancı değil kim peki
Leyla elini uzatarak:merhaba adım leyla gerçi polat söylemişti adımı neyse ben yinede söyleyeyim adım leyla türkmen polatın arkadaşıyım
Melek leylanın elini tutarak:memnun oldum beni adımda melek polatın eşiyim
Leyla:biliyorum polat söylemişti ama bu kadar güzel olduğunuzu söylememişti doğrusu
Melek:teşekkür ederim sizde çok güzelsiniz leyla hanım
Leyla:sağolun bu arada tebrik ederim hamileymişsiniz
Melek leylaya agresif bir şekilde cevap verecektir bu agresiflik ofisten gidene kadar
Devam edecektir
Melek:siz polatla çok yakın arkadaşsınız galiba herşeyi bildiğinize göre
Polat:araya girer:hayatım leyla benim üniversiteden beri arkadaşımdır yakınlığımız bu yüzden
Yani yanlış anlama diye söylüyorum
Melek sinirli bir şekilde:niye yanlış anlayacakmışım hayatım
Leyla:sen polata bakma hep böyledir kızdırmayı sever
Melek:kızdığımıda nerden çıkarıyorsunuz canım
Polat:allah allah nasıl hep böyleymişim tombik
Leyla:ne var yalanmı insanın damarına basmayı çok iyi biliyorsun
Polat:ne yapayım tombik seni kızdırmak hoşuma gidiyor
Melek elini sim siki tutar bir bir an fark ederki elini uyustu hemen elini acar…
Leyla:gıcık ne olacak
Polat:sensin gıcık meleğe o tombik hallerini anlatayımmı istermisin
Leyla:anlatırsan anlat üniversitedeyken biraz kiloluydum onu diyor canım
Melek:hımm öylemi(melek bu konuşmaları dinledikçe kıskançlıktan deliyordu)
Polat:birazmı ne birazı ya cantin resmen bir tek sana çalışıyordu
Leyla:allah allah sende beni iyice obez yaptın he
Polat:e öyle boşuna tombik demiyorum sana
Melek:iyisin şimdi ama
Leyla:sağol canım valla bu hale gelebilmek için bayağı uğraştım
Polatın leylaya her“tombigim” dediğinde meleğin içinde fırtınalar kopuyordu nefret,kıskançlık
ask hepsi bir birbririyle savaşıyordu,meleği sanki bir seyler onun icinde tutuyordu sinirini haykırmamak için ama zorda olsa tutuyordu kendini…
Leylayla polatin konusmasina bakıyordu,onların dudaklarına baktıkca dahada deliriyor o yüzündeki hafif gülümsemesiyle belli etmemeye çalışıyordu.ki midesi tuttu çok kötü bulanıyordu
Polat:meleğim canım iyimisin
Melek hemen odadan firlayıp lavobaya girdi…sabah ne yediyse çıkarmıştı polat hemen meleğin arkasindan gider onunla beraber lavobaya girer melek herseyi çıkardıktan sonra polat meleğin arkasında duruyordu yüzünü yıkamasına yardım etti…melek gözlerini kaldırdığında Polatin o aşk dolu gözlerini gördü ama icindeki o kıskançlık herşeyin önüne geçiyordu
Polat:iyimisin canım
Melek:evet
Polat:doktora gitmek istermisin
Melek:yok canım sağol eğer hep midem bulandıkca gidersek doktor güler bize
Polat:umrumda bile değil canım sen iyi ol bana yeter
Melek:iyiyim canım
lavobadan cıkarlar ve odaya doğru yürürler
Melek:canim sen gec ben bir su icip geliyorum
Polat:tamam canım
Polat odaya girer,melek cok kızgın bir şekilde mematilere bakar,mematiler gezlerinin kaçırırlar Melekten
Melek:bana su getirirmisin erhan
Erhan:tabi yenge
Erhan mutfaga gider …
Melek:bunun hesabini ödüyeceksiniz,hele sen memati…
Erhan su getirir,melek suyu icer ve odaya girer leyla polat işlerini hallettikten sonra ofisten cikar leyla,melek ve polata bakar…
Melek:eee canım çıkalımmı
Polat(meleğin sakin olmasina sasirir):evet çıkalım canım
Melek:hadi canim ozaman
Ofisten cıkarlar,melek mematilerin yüzüne bile bakmamıştır eve gelirler
Ertesi sabah olmuştur kahvaltı yapıyorlardır polatın telefonu çalar arayan nazife annedir
Polat:alo günaydın annecim kahvaltı yapıyorduk bizde yemeğemi leyladamı geliyor tamam anacım melekle bir konuşayım geliriz olurmu görüşürüz(der teli kapar)
Melek:ne diyor annem polat
Polat:akşama yemeğe gelin diyor tombiği de davet etmiş gidermiyiz canım
Melek tombiği duyunca yine sinirlenir ama belli etmez
Melek:demek leylada geliyor tamam canım gideriz niye gitmeyelim
Polat:tamam canım cafeye gelirim ordan annemlere geçeriz olurmu
Melek:olur canım polat şey leylaya bir daha tombik deme
Polat:neden
Melek omuz silker:nedeni yok sadece deme olurmu
Polat meleğin kıskandığını anlamıştır:pekala demem için rahat olsun tamammı
Melek:tamam teşekkür ederim canım
Polat ayağa kalkar:meleğim sen istersinde yapmazmıyım neyse canım ben çıkıyorum
Akşama görüşürüz
Melek:görüşürüz hayatım
Der polat evden ayrılır melekse cafeye gelir ofisine girer sinirlidir ebruda arkasından neler olduğunu merak etmiştir
Ebru:ne oldu canım konuştunmu polatla
Melek:bana polat deme ne dersen de ebru
Ebru:neden ne oldu ki hem sordunmu kimmiş leyla
Melek:leyla hiç deme adını duymaya bile tahammülüm yok o tombiğin
Ebru güler:tombikmi ne tombiği ya
Melek:off gülme ebru ya zaten sinirim tepemde
Ebru:afedersin canım ama tombik çok şeker bir sözmüş
Melek:ebruu yeter ama cinlerim tepemde kalbini kırmak istemiyorum
Ebru:tamam tamam anlatsana neler oldu
Melek:dün ofise gittiğimde leyla denen o kızla karşılaştım
Ebru:gerçektenmi peki kimmiş bu kız polat onu nerden tanıyormuş
Melek:üniversiteden arkadaşıymış
Ebru:e ozaman senin düşündüğün gibi bir durum yok ortada
Melek:ne bileyim ya sanırım ama dün ofisteki halleri beni delirtmeye yetti
Ebru:kimin halleri
Melek:off ebru kim olacak leylayla polatın halleri
Ebru:ne vardı ki hallerinde seni bu kadar sinirlendirdi
Melek:okuldayken kiloluymuş hasbam polatta ona tombik dermiş görsen polat beyimizi ikide bir yok tombik böyle yok tombik şöyle sinirimden elim ayağım birbirinde dolandı zor tuttum
Kendimi yoksa tombiği bir kaşık suda boğacaktım valla
Ebru:ooo anlaşılan onu fena halde kıskanmışsın sen
Melek:kim benmi o tombiğin neyini kıskanacam ya
Ebru:hadi hadi bal gibide kıskanmışsın işte nasıl güzelmi bari
Melek gözünü kısarak:ya çok güzel merak ettiysen senide tanıştırayım ebrucum benim için
Büyük zevktir
Ebru.aman yok istemem yoksa elinde kalırım valla
Melek:onuda bilde canım
Ebru:bak canım şaka bir yana bence kıskanmanı gerektirecek birşey yok anladığım kadarı ile
Onlar sadece arkadaşlar hem öyle olmasa ne olacak polat seni bırakıp onumu alacak hayır
O seni çok seviyor boş yere kendini üzme bebeğini düşün olurmu
Melek:bilmiyorum ebru o zaman onun gönderdiği mesajı niye sakladı niye bana yalan söyledi
Ebru:canım sana daha öncede söyledim polatın bunu senden saklamasında eminim önemli bir
Nedeni vardır yoksa niye senden saklasın ki sen onun karısısın hayatını paylaştığı insansın haksızmıyım canım
Melek:haklısın ama ne yapayım elimde değil polatı çok seviyorum peki dediğini yapacam bekleyeceğim bakalım anlatmamasının nedeni neymiş
Ebru:ha şöyle hadi biraz cafeyle ilgilenelim kafan dağılsın biraz
Melek peki der ofisten çıkarlar müşterilerle ilgilenmeye başlarlar aradan bir kaç saat geçmiştir
memati ofise gelmeden önce ışığın gönlünü almak ister önce onu arar ama ulaşamaz birinin yardım etmesi gerekiyordur oda melektir ama memati meleğin ona kızdığını bildiği için gidemez ama başka şansıda yoktur cesaretini toplar cafeye gelir melek müşterilerle ilgileniyordur mematiyi görür görmemezlikten gelir ona karşı hala sinirlidir
Memati:merhaba yenge kolay gelsin
Melek sert bir şekilde:sağol memati
Memati:şey yenge dün için çok özür dilerim öyle davranmak istememiştim
Melek:dün ne oldu memati hatırlayamadım da hem sen niye geldin
Memati:şey ışıkla bu ara aramız biraz limoni gönlünü almak istiyorum yardım edermisin
Diye şeyetmişsin
Meleğin aklına o anda ışığın anlattıkları gelir mematinin ışığı kıskandığını biliyordu mematiye
Kızgın olduğu için bu durum çok güzel bir fırsat olacaktı onun için
Melek:isterdim memati ama yapamam hem ışık bir kaç günlüğüne bodruma gidecek
Memati:bodrumamı yanlız mı gidiyor
Melek:hayır canım okuldan bir arkadaşı adı emremiymiş neymiş onunla beraber gidecekmiş
Memati:ne eminmisin yenge
Melek:eminim memati ışık söyledi
Memati sinirle cafeden ayrılır melekte arkasından gülerek bakar
diğer tarafta polat ofistedir mematiler yanındadır memati ışığı aramıştır ama bulamamıştır
ofise gelmiştir polatla konuşuyorlardır
Memati:usta yenge bize çok kızmışmı sana birşey dedimi gerçi bugün cafedeydim birşey demedi ama yinede sinirliydi
Polat:yo birşey demedi niye kızdı ki size
Abdulhey:abi dün memati abi yengeyi içeri sokmak istemedi
Polat:ne!memati ne demek oluyor bu
Memati:usta sen demedinmi yenge gayeyi çok kıskandı diye
Polat:dedim ne olacak
Memati:leylayıda bilmiyordu yanlış anlamasın diye şeyetmiştim
Polat:aferim iyi etmişsin oğlum sen delimisin melek benim yaptırdığımı sanmıştır şimdi
Abdulhey:ama dün ofisten ayrılırken iyiydiniz
Polat:leylanın yanında birşey dermi abdulhey aklın alıyormu hiç
Memati:doğru abi ofise girdiğinde bana dediğini duymadınmı abdulhey
Abdulhey güler:duymazmıyım sana bunu hesabını soracam dedi
Polat:iyi demiş versin ağzını payını neyse ben çıkıyorum leylayla konuşacam
Bir dahada melek buraya gelirse ofise girmesini izin verin yoksa karışmam
Der ofisten ayrılır aradan bir kaç saat geçmiştir polat leylayla konuşmuş yanından ayrılırcafeye
Meleğin yanına gelir elinde bir demet kırmızı gül vardır cafeden içeriye girer meleği izlerken
Melek onu görür yanına gelir boynuna sarılır sıkı sıkı
Polat:dur boynumu kıracaksın (gülleri uzatır)
Melek:seni çok özledim ne yapayım güller çok güzelmiş teşekkür ederim hayatım
Polat:rica ederim karıcım senin kadar güzel olamaz canım dün mematiler benim haberim
Olmadan seni ofise almak istememişler onlar adına özür dilerim hayatım
Melek:önemli değil hayatım bunları vazoya koyayım geliyorum canım
Der yanından ayrılır ebru polatın yanına gelir
Ebru:hoşgeldin polat nasılsın
Polat:hoşbulduk ebru iyiyim sen nasılsın
Ebru:bende iyiyim sağol polat bak meleği çok sevdiğimi bilirsin onu üzecek hareketlerden
Kaçınmaya çalış durumunu biliyorsun işte
Polat şaşırır:nasıl yani ebru anlamadım
Ebru:şu arkadaşın leyla melek onla aranızda birşey olduğundan şüphelenmiş
Polat:ne!bunu omu söyledi sana
Ebru:evet gerçi sen ona arkadaşın olduğunu söylemişsin ama melek senin ondan birşey sakladığını düşündüğü için bu şüpheyi duyuyor bende polat seni seviyor senden birşey saklamaz dedim ama yinede içi rahat değil
Polat:bak ebru evet melekten sakladığım bir durum var anlatacam ama hamileliğin ilk ayında
Bebeğe birşey olmasını istemiyorum ve yanlış anlamasından korktuğum için susuyorum bu durumu atlatsın konuşacağım onunla merak etme sen
Ebru:anladım polat tamam sağol beni dinlediği için
Derken melek gelir yanlarına
Melek:ne konuşuyorsunuz siz
Ebru:hiç canım öylesine
Polat:hazırmısın çıkalımmı canım
Melek:hazırım canım hadi çıkalım yarın görüşürüz ebrucum
Ebru:tamam canım görüşürüz iyi akşamlar
Dedikten sonra arabaya binip nazife annelere gelirler nazife anne kapıda karşılar onları leyla gelmemiştir daha buda meleği rahatlatır hatta hiç gelmemesini diler ama bu dileği gerçekleşmeyecek az sonrada leylada gelecektir
Nazife:hoşgeldiniz
Polat:hoşbulduk anacım
Melek:hoşbulduk annecim nasılsın
Nazife:iyiyim kızım sen nasılsın miden aynımı hala
Melek:evet annecim ya ne yersem çıkarıyorum valla
Nazife:ilk üç ayı atlattıktan sonra rahatlarsın kızım
Melek:inşallah annecim
Der içeri geçerler melek ömer babanın yanına gelir elini öper
Ömer:hoşgeldiniz kızım
Melek:hoşbulduk nasılsın babacım
Ömer:iyiyim kızım sen nasılsın
Melek:bende iyiyim babacım sağol
Nazife:leyla nerde kaldı acaba sofrayı kursakmı ki
Polat:istersen leylayı bekleyelim anacım (kapı açar)geldi işte
nazife anne kapıyı açar karşılar onu
Nazife:hoşgeldin kızım geç içeri
Leyla:hoşbulduk nazife anne polatlar geldimi
Nazife:az önce geldiler kızım
Leyla tamam der içer girerler
Leyla:herkese merhabalar
Herkes hoşgeldin der leyla polata sarılırken meleğin içi gidiyordur ama belli etmemeye çalışıyordur derken yemekten önce biraz sohbet etmek isterler
Ömer baba:e leyla kızım adliyede işler nasıl
Leyla:iyi ömer baba ne olsun aynı şeyler işte
Nazife:valla kızım kız başına iyi çalışıyorsun orda hırlısı hırsızı var
Polat:merak etme sen anacım leylaya birşey olmaz
Polat lafa girince melek onu izlemeye başlar içinden ne olur tombik demesin diye
geçiriyordur
Leyla:olmaz tabii hem ne olacakmış polat bey
Polat:tabii olmaz sende bu dil olduktan sonra leyla
Polatın tombik dememesi meleği mutlu etmiştir biraz daha sohbetten sonra yemeğe
Geçerler leyla ile nazife anne mutfaktadır leyla yardım ediyordur melekte yanlarına gelirken
Konuşmalarını duyar
Leyla:polatı çok mutlu gördüm anne özellikle eliften sonra
Nazife:öyle kızım iyiki melekle tanışıp evlendi ben eliften sonra kimseyi sevmez dedim ama
Leyla:bende öyle düşünüyordum açıkcası elifi çok severdi elifte onu tabii
Nazife:evet birbirlerine deli gibi aşıklardı
Melek elif ismini duyunca olduğu yerde donup kalmıştı resmen sanki birşey onu boğuyordu
Nefes alamıyordu leylanın aslında kim olduğunu almıştı dinlemeye devam etti
Leyla:dün meleği görünce aklıma elif geldi dedim burda olsaydı meleğin yerinde şimdi olacaktı
Nazife:evet ama şimdi melek var artık polat onu çok seviyor
Derken melek kendini toplayıp mutfağa girdi
Melek:kolay gelsin bende yardım edeyimmi
Nazife:yok kızım birşey kalmadı zaten sen otur bizde geliyoruz
Deyince melek odaya ömer babaların yanına gelir derken masaya otururlar herkes yemeğini
Yerken melek tabağıyla oynuyordur
Nazife:melek kızım neyim var niye yemiyorsun yemeğini beğenmedinmi yoksa
Melek:yok nazife anne çok güzel olmuş herşey eline sağlık midem yine kötüde biraz
O yüzden yoksa çok güzel olmuş
Polat meleğin elini tutar:sen iyimisin canım
Melek polata sert bir bakış atar:iyiyim canım
Nazife:ilk aylar böyledir bir geçseydi rahatlardın kızım
Melek:öyle nazife annecim
Derken yemeklerini bitirilir masa kaldırılır çay hazırlanıp içildikten sonra melekle polat müsade isteyip yola çıkarlar arabadayken meleğin sesi hiç çıkmamıştır buda polatın dikkatinden kaçmaz birşeyde demez eve gelirler melek arabadan inip polatın suratına
Bakmadan eve girer polat şaşkındır kafa sallayıp oda arkasından eve girer
Polat:melek canı senin neyin var arabadada hiç konuşmadın
Melek:yok birşeyim polat
Polat:eminmisin bir şeyde yemedin orda
Melek sert bir şekilde:iyiyim dedim ya polat uzatma artık
Polat:ya ne oluyor sana ne bu tavır
Melek:ne varmış tavrımda
Polat:bilmem sen daha iyi bilirsin nasıl bir tavırda olduğunu
Melek:peki sana bir soru sorucam ama bana doğru cevap vereceksin
Polat:sor bakalım neymiş
Melek:leyla gerçekten arkadaşınmı
Polat:evet dedim ya üniversiteden hem nerden çıktı şimdi bu
Melek ayağa kalkar:arkadaşın tabii canım arkadaşın
Polat:sen ne demeye çalışıyorsun bana açık konuşsana
Melek sinirlenmiştir sesini yükseltir odada bir oraya bir buraya gidiyordur
Melek:bana yalan söylemekten vazgeç artık polat leyla senin arkadaşın falan değil leyla senin
Polat:evet leyla benim dur ben söyleyeyim aslında leylanın benim eski sevgilim olduğunu ama
Sana arkadaşım olarak söylediğim yalanını uydurduğumumu söyleyeceksin
Melek sesini iyice yükseltir:hayır ben öyle demek istemedim o kadarda anlayışsız değilim
Polat:o zaman ne bu soru ne tavır
Melek:polat elif kim
Polat elifin adını duyunca olduğu yerde kalır once birşey diyemez
Melek:cevap versene elif kim dedim sana
Polat:sen nerden çıktı şimdi bu konumuzun elifle ne alakası var
Melek:demek doğru elif diye biri var ve sen benden saklıyorsun tabii nede olsa sana
Deliler gibi aşığım ne dersen ne istersen onu yaparım bunuda siniye çekerim demi
Kaç gündür beni aptal yerine koyuyorsun yalan söylüyorsun üstelik yalandan nefret
Ettiğimi bile bile bunu yapıyorsun neden polat neden
Polat elini sıkar sesini iyice yükseltir sinirden delirmiştir melek sinirden ağlamaya başlar
Polat:yeter kes artık bu kadarıda fazla hamilesin düşük tehlikesi var dedim sustum
Ama artık yeter evet elif diye biri var vardı onu çok sevmiştim hatta evlenecektik ama yok gitti çünkü hayatta değil leylada onun en yakın arkadaşıydı
Bunları konuşurken polat arkasını dönmüştür bu esnada melek sinirlerine hakim olamaz eline
Bir vazo geçirir ağırdır tam polata fırlatacaktı ki sancısı tutar vazoyu bırakır eliyle karnını tutuyordur polata seslenir
Melek:polat!!yardım et