tarafından ebrulim Salı Nis. 12, 2011 2:32 pm
20.bölüm
Sabah olmuş hemşire mematinin odasındaydı pansuman yapıyordu ışıkta mematinin
Başucundaydı melekle polatta ordaydı melek ışığı bir an olsun yalnız bırakmak istemiyordu
Hemşire işini bitirmişti gitmeye hazırlanıyordu
Memati:hemşire hanım ne zaman çıkıcam ben hastaneden
Hemşire:bilmiyorum doktorla konuşmanız gerekiyor bunu
Deyip odadan çıkar
Işık:daha tam iyileşmeden nereye çıkmak istiyorsun memati
Polat:ışık haklı memati tam iyileşmedin kal birkaç gün daha acelen ne
Memati:tamam tamam bir şey dediğime pişman ettiniz valla
Işık:iyilikte yaramıyor beyefendiye
Melek:kızma memati senin için diyoruz bizde
Memati:ya ne yapayım yenge yatmaktan çok sıkılırım ben
Polat:doğru hayatında hasta olupta böyle yattınmı acaba memati
Memati:haklısın usta hiç yatmadım
Melek gülümseyerek:birkaç gün sık dişini memati hep yatacaksın diye bir şey yok ya
Memati:haklısın valla yenge
Melek:neyse polat hayatım eve gidelim üstümü değiştirip cafeye gidecem bırakırmısın beni eve
Polat:olur canım bırakırım tabii bende ofise geçecem zaten bırakır öyle geçerim ofise
Işık:abla ben eve gidecektim ben gelene kadar kalsan mematinin yanında
Melek:tamam canım kalırımda senin okulun yokmu ablacım
Işık:varda önemli bir ders yok arkadaşlardan notları alırım ben
Derken bernayla mine hanım gelir yağmuru okula bırakmışlardır
Berna:biz geldik nasıl oldun memati
Memati:daha iyiyim berna sağolasın
Melek:berna ablacım ışık eve gidecekmişsin dersin kaçta ışık gelene kadar kalsan mematinin
Yanında
Berna:kalırdım ablacımda öğleden sonra sınava girecem ben ya
Mine:ben kalırım mematinin yanında cafeyede geç giderim olmazmı kızım
Melek:olur anne tamam sen kal hadi o zaman biz çıkalım canım
Polat:tamam canım
Der hastaneden ayrılırlar polat ışıkla meleği eve bırakır ofise geçer ofise alper gelmiştir
Ulubeyle ilgili polat çağırmıştır abdulheyde ordadır
Polat:günaydın alper hoş geldin nasılsın
Alper:günaydın hoş bulduk usta ben iyiyim memati nasıl
Polat:iyi iyi birkaç güne çıkar hastaneden
Alper:usta mematinin girdiği çatışma sırasında ulubeyin kardeşide varmış ölmüş bu durum zora
Sokacak sizi ulubey sizden intikam almak isteyecektir dikkatli olmanız lazım
Polat:ne!kardeşidemi varmış allah kahretsin off memati ne yapayım ben şimdi seni
Abdulhey:abi hastaneye adam koymak lazım ersoy memati abiyi öldürmek isteyebilir
Alper:sadece memati abiye değil abdulhey yengeyide korumak lazım ersoy her şeyi yapabilir
Polat:haklısın alper abdulhey birkaç adam ayarla meleği onlar koruyacak hastaneyede iki adam
Koy onlarda mematiyi korusunlar tamammı
Abdulhey:tamam usta hallederim merak etme sen(deyip odadan çıkar)
Polat:alper bu ulubeyi dinleyebilirmiyiz her hareketinden haberdar olmak istiyorum
Alper:zor ama dinleriz usta ben gideyim o zaman bu işi halledeyim
Polat:tamam alper dinleme işi için her şeyden haberim olsun
Alper:tamam usta ararım ben seni
Der ofisten ayrılır diğer tarafta melek hazırlanmış cafeye gelmiştir müşterilere tek tek
Hoş geldiniz der kızların yanına gelir
Ebru:gel ya otur biraz geldiğinden beri oturmadın hiç konuşalım biraz
Melek:ne yapayım cafeyi bir gün görmedim özlemişim valla
Sedef:bırak şimdi cafeyi anlat dün ne yaptınız polatla hem ne olduda birden eve gittin sen
Melek:önceki gün hava almak için çıkmıştım sahile gittim sonra polat geldi yanıma uzun uzun
Konuştuk hata yaptığımı anladım
Ebru:ne konuştunuz peki ne anlattı sana polat
Melek:her şeyi elifi onun nasıl kaybettiğini neden yalan söylediğini
Sedef:peki ne olmuş elife niye kaybetmiş elifi
Melek polatın anlattığı her şeyi anlatır kızlara
Ebru:polata bak sen neler yaşamış dedim ama demi sana polat senden bir şey saklıyorsa sebebi
Vardır diye
Melek:öyle valla ebru sen bile benden iyi tanıdın polatı kendime çok kızıyorum bu konuda onu
Anlamadığım üzdüğüm için
Sedef:canım bilemezdin ki polatın yaşadıklarını sende istemeden yaptın
Ebru:ama bu ders olmuştur sana bir daha aranızda böyle şeyler yaşanmaz demi
Melek:hı hı evet hemde nasıl polatada kendimede söz verdim saçma sapan kıskançlıklar yapmayacağım diye neyse bu kadar konuşma yeter hadi işimizin başına dönelim
Der işlerinin başına dönerler diğer tarafta ışık üstünü değiştirip mematinin yanına gelir memati
Uyuyordur mine hanım başındadır ışık odaya gider
Işık:anne
Mine:gel kızım mematide az önce uyudu yemeğini yedirdim ben tamammı
Işık:tamam anne sağol hadi sen git ben geldim nasılsa
Mine:tamam kızım görüşürüz
Der odadan çıkar ışık mematinin başucuna oturur aradan bir saat geçince memati uyanır
Işık:merhaba canım nasılsın ağrın varmı
Memati:yok canım iyiyim ne zaman geldin sen
Işık:bir saat oldu canım uyuyordun geldiğimde
Memati:mine anneyle öyle güzel sohbet ettik ki ninni gibi gelmiş uyumuşum demekki
Işık:hımm öylemi ne konuştunuz bakalım seni uyutacak kadar
Memati:hiç öylesine konuştuk işte yaşadıklarını anlattı bu adnandan çok çekmiş kadıncağız
Işık:öyle zamanında ablamı dinleseydi çekmek zorunda kalmazdı biz neysekte ablam çok
Çekti bu adnandan az daha ona neyse boşver
Memati:biliyorum onuda anlattı mine anne yengeyi üzdüğü için çok acı çektiğini söyledi
Işık:neyse tüm bunlar geride kaldı artık ablamda bizde mutluyuz
Sohbetleri devam eder aradan bir hafta geçmiştir memati hastaneden taburcu olmuş evde
Birkaç gün dinlenince ışıkla konuştukları gibi ağvaya gelirler ışık çok mutluydu memati
Artık istediği gibi adam olmuştu kalacakları otele gelirler son derece güzel bir oteldi burası
Işık:memati bu otel çok güzelmiş ya
Memati:beğendinmi bu otel ağvanın en güzel en iyi otelidir hadi odamıza çıkalım
Işık:odamızmı aynı odadamı kalacağız
Memati:evet istersin diye düşünmüştüm ama
Işık:isterim ama bana şimdilik ayrı oda tutarmısın memati
Memati:peki olur canım(Der locaya gidip başka bir oda daha tutar ışığın yanına gelir)
Işık:ne oldu varmıymış başka oda
Memati:varmış varmış benim odanın hemen yanındaki oda hadi gidelim
Işık:tamam memati sağol canım anlayışın için
Memati:rica ederim hayat ışığım benim
Der odalarına çıkarlar eşyalarının yerleştirirler ağvayı gezerler bu güzel yerin tadını
Çıkarırlar gece olmuştur ikiside odalarındaydı ikisinide uyku tutmuyordu birbirlerini
Düşünüyorlardı.memati odasının balkonuna çıkmıştı ki ışığında uyumadığını gördü odasının
Işığı yanıyordu memati biraz izleyip odasına girdi biraz durduktan sonra odasından çıkıp ışığın
Odasının kapısına geldi çalmak istedi vazgeçip dönmek istedi ama yapamadı cesaretini
Toplayıp kapıya vurdu ışık kapıyı açtı üstüne pijamaları vardı ışık gecelikle yatmayı sevmezdi
Bu haliyle çok şirin görünüyordu memati bir süre konuşmadan izledi ışığı
Işık:memati ne oldu niye öyle bakıyorsun bana
Memati:çok şirin görünüyorsun da ondan
Işık:bunu söylemek içinmi geldin gecenin bu saatinde
Memati:yoo uyku tutmadıda uyumadığını gördüm de yanına geleyim dedim
Işık:hımm öylemi o zaman gelsene içeri konuşmamıza odada devam edelim
Memati:tamam olur(odaya girer)nasıl odanda rahatmısın
Işık.evet rahatım canım sağol
Dedikten sonra cam kenarına oturdular karşılıklı memati ışığı izlemeye devam etti
Memati:sen geceleri hep böylemi yatarsın ışık
Işık:ne var halimde ya sende taktın he
Memati:bir şey yok çok şirinsinde ne bileyim ben seni başka birşekilde hayal ediyordum da
Işık gözünü kıstı:nasıl başka şekilde memati bey
(aslında anlamıştı ama mematiden duymak istiyordu)
Memati ışığa iyice yaklaşarak:anladında benden duymak istiyorsun demi
Işık:evet aynen öyle
Bu sözün üstüne memati eğilip ışığı öptü ışık önce kendini çekti
Işık:dur ne yapıyorsun memati
Memati birden kendine geldi:afedersin ben ben gideyim iyi geceler
Deyip gitmek istedi ışık mematinin kolundan tuttu
Işık:memati dur gitme
Memati bu söz üstüne ışığa döndü:gerçekten kalmamı istiyormusun ışık
Işık başını eğip:evet
Memati eliyle ışığın yüzünü kaldırdı gülümsedi ona saçlarına dokundu ışığı kendine çekip
Yine öptü ışıkda karşılık verince öpüşmeye başladılar öpüşerek yatağa oturdular birbirlerinin
Gözlerinin içine bakıyorlarlardı.memati ışığa iyice yaklaştı ışıkda mematiye öpüşmeye devam
Ettiler memati elini ışığın pijamasının üst kısmına doğru götürdü çıkarmak için ışık kollarını
Kaldırıp yardım etti çıkarmasına oda mematinin tişörtünü çıkardı memati ışığın boynundan
Öpmeye başladı bu arada eliyle ışığın sutyenini sıyırdı memati bu güzellik karşısında
Büyülenmişti adeta
Memati:çok çok güzelsin
Işık:konuşma konuşupda gecenin büyüsünü bozma
deyip mematiyi öperek yatağa çekti beyaz çarşafın içinde ikiside tek vucüt olmuş gece
onlarındı artık
[/b][/color]