Gitme kal

bernaaa devamını cabuk yaz catlatma beni meraktan

yok yahu o beni timarhaneye sokmadan yazmaz devamini

yapma isik ya, valla üzüyorsunuz beni.... cuma günü sinavim var ondan yazamadim, ama cuma söz verdim 5 tane falan yazicam. Yoksa gönül ister 10 tane yazmak. Biliyorum devamini bekliyorsunuz ama elimde olan birsey degil. Ama bak sunu söylicem, kücük tüyo veriyim bari, ileriki bölümlerde gözyaslariniza hakim olamayacaksiniz, cünkü sizi cokkkkkkkk büyük bir süpriz bekliyor...

ay canim benim ozur dilerim,biliyersun bilmiyerdum sinavim var...
basarilar sana canim sinavindan...
tmm cuma 5 bolum bekliyerum....

hayati tanimlaya bilen cümleler varmidir?Belki vardir kim bilir.
Insanlar sevdiklerinin degerini kaybedince anliyor. Acisi katlandikca katlaniyor. Bir Boslugun icine düsersin farkinda olmadan......her yasadigin gün sevdigine bir adim daha "sevgi" ver ki, kaybedince ondan geriye sadece anilar degil onu yasatacak sevgiside kalsin....
hayat aslinda suydu: Her firtinadan sonra muhakkak bir sakinlik gelir, o sakinlikte firtinada cekilen cilenin müafati alinir. Her firtinada ümüdini yitirenler aslinda ümütlerini degil, inanclarini yitirmistir.....
Hayat bú`dur iste, son nefesine kadar savasabilmek.....


Polat evden gittikten sonra Ebru evde yalnizdir. Ama o aslinda yalnizliginin icinde yalniz kalmamaya bakiyordu. Yatak odasinda odayi düzeltirken dolabin icinden kücük bir kutu düsüverdi....
Ama o kutu kücük olsa bile "icindekiler" büyüktü bir yerde. Ebru yere düsen kutuyu kaldirirken resim buldu birden. Cocukluk resmini. Ama o resim sadece bir"resim" olarak kalmamisti. Ebru resmi geri koyacakken resmin arkasinda ufak bir not buluverdi. Hep unutmaya calisip, ama unutamadigi BABASINDAN....

resim arkasindaki not söyle basliyordu kelimelerine
" canim kizim! Bugün bu seninle cektirdigimiz ilk resim. Seni ilk kucagima aldigimda tarif edemeyecegim seyler hissettim. Ilk defa bana ait olan birsey. Canim kizima....Ercüment"


Ebru allak pullak olmustu. Icinde artik bir buz vardi sanki. Dimdik duruyor, ama kipirdamiyordu. Dugagindan sadece resme bakarak" baba"diyordu.
" benim icin mi, babaaaaaa"
Ebru cantasini aldigi gibi mezarliga gider

mezarlikta
" uzun zaman oldu demi baba.Cok uzun zaman oldu.
sen bir çiçeksin derdin ya
ayrı kalamadım,sana çiçekler getirdim baba
yanında olmadığımda yine bağrına bas,yine saçlarımı okşa
ben sana çiçekler getirdim
ruhum toprağında
ben sana söz verdim baba......
ama yapamadim, bu hayattan vazgecemedim. Ne ondan nede bebegimden. Dede olacaksin biliyormusun Baba, dede!"

Ebru daha fazla dayanamdigi gibi ayrilir mezarliktan.....
Evde...( Polat eve gelmistir artik)

Polat: bugün bekledim ama aramadin...
Ebru:(gülerek) sanki arasaydim gelecektin de...
Polat: senin yüzünden memati`den isitmedigim laf kalmadi. Agzina sakiz yaptin ya beni helal sana Ebru...
Ebru: Dans ettigini söylemem sucmuydu?
Polat: söylemeseydin iyi olurdu.....
Ebru:( gülerek) bilmem, belki bunu sik sik yaparim
Polat: neyi?
Ebru: hani sözümü dinlemezsen falan, söylerim bende....
Polat: emin ol, bu kapidan burnunu cikartamazsin o vakit
Ebru: Ev büyük( gülerek)
Polat: olabilir ama disarida da onca adam var ( gülerek)
Ebru: hhhiiiii yani istesende kacamazsin diyorsun....
Polat: öyle birsey demedim, sadece biraz zor diyorum....
Ebru: insan sevdigini hapis eder mi?
Polat: herkes sevdigini tehdit eder mi?
Ebru: ben tehdit etmiyorum , uyariyorum....( gülerek)
Polat: bende uyariyorum....
Ebru: pes.....( gülerek kafasini sallar)

.... Ebru : sana pamuk seker aldim( gülerek)
Polat: anlamadim??
Ebru: en son evlilik yil dönümünde yemistin ya
Polat: eeee?
Ebru: uzun zamandir yemiyorsun diye aldim
Polat: bak böyle seyleri mematinin yaninda falan dersin, rezil edersin beni ebru
Ebru: tamam tamam, saka yaptim. Denedim seni bakalim ne diyeceksin diye....
Polat: iyi canim iyi....
Naptin bugün?
Ebru: hic evdeydim...( yüzündeki nese tebesüme dönüsmesin diye cabalamaya calisir. Gecmise gitmek istemiyordum artik. En azindan icindeki adaleti istese bile ebru artik bebegi icin istemiyordu. Polat`dan bir gün bile ayri kalmamak icin istemiyordu)" acmisin, hazirlayayim mi birseyler?"
Polat: yok, ac degilim sagol....Noldu sana?
Ebru: ( gülmeye calisir)nolmus ki?...
Polat: yüzün bembeyaz oldu,iyimisin sen?
Ebru:(kafayi sallayarak) hii hiii iyiyim. Bugün biraz dolastim da disarda, temiz hava carpti herhalde. Yorgunlukta var zaten...
Polat: birseyler getirmemi istermisin?
Ebru: yok! istemem sagol....

( ortama biraz hava katmak icin) yaaaaaaaaaaa dur dur bana cay yaparsan olur belki...
Polat: cay mi?
Ebru: hii hiii (gülerek)cay, hem ne var ki bunda. Bana yemek hazirlarken söylenmiyorsunda cay yaparken mi söyleniyorsun...
Polat: yemek yaparken derken?
Ebru: Hani bana evlenme teklifi yapmistin, bende o aksam ailem ile tartisip sana gelmistim. Sende bana yemek hazirlamaya gitmistin mutfaga unuttun mu?
Polat: onu bir defa sana degil kendime yapmistim....
Ebru: hiiiiiii anladim, yani sen aslinda o gün sadece kibarlik olsun diye dedin o zaman...
Polat: sen uyumustun bi kere....
Ebru: kaldirabilirdin ama...
Polat: ebruuuuuuuuuuu
Ebru: tamam tamam susdum....( gülerek)hadi ben yapayim cayi, ne dersin? Simdi sen yaparsin sonra bir ton laf isitirim senden...
Polat: hangi bir zaman sana öyle yaptim?
Ebru: aaaaa daha degil canim daha degil, yapacaksin ama
Polat: yapacagim mi?
Ebru: eeeee herhalde, sonucta hamile olan benim sen degilsin demi....
Polat: offffffff ebru....



devami sonra...

yarın 5 bölüm bekliyorum berna söz vermiştin kaç gündür okuyamadık zaten çok bekletme bizi...

melike yarin yazicak aksam cunku yarin sinavi var

gözlerim yollarda kaldı valla bernayı bekliyorum bernaa bugün yazacaksın demi güzelim?

"Bugün hayatimda aslinda savunmasizligi gördüm. Yalniz kalipta aglamayi ögrendim, ama herseyden önce kendimi ögrendim......"


Sevmek son kertede kacınılmaz sona karşı cıkmaktır...Ama o sonu bıle bıle sevmek... Gözünü son kez kapar gibi sevmek...O sevgide hapis kalmaktır...


Ebru ve polat karsilikli oturmus artik o aksamin devaminda sohbet ediyorlardir...

Ebru: hani bugün sormustun ya neyin var diye? ( tebesümlü bir yüz ifadesiyle)
Polat:eeee?
Ebru: Ben bugün gecmisi buldum Polat ( gözlerinden hüznün yaslari akmaya hazirdir simdi bu güzel melegin)
Polat: Ebru ben anlamiyorum, ne buldun ( sorulu bir yüzle)
Ebru: bennn, ben bugün yatak odasinda....
Polat: ne olmus yatak odasina?
Ebru: Resim buldun...Babamin bana yazdigi ama hic göstermedigi bir hediyeyi buldum.....
Polat: nerde????
Ebru: kücük bir kutunun icindeydi....onu o kadar cok özledim ki Polat. Bugün onun yanina gittigimde sanki kara topraga degilde babamin ellerine sarildim bugün...( icindeki hüznün atesi gözyasina verir artik kendini)
Polat: ebru ben.....
Ebru: biliyorum o konuyu kapatmistik, acmayacaktik, acmak istemiyorum ama...
Polat: ebru bak....
Ebru: bunlari sana tekrar tekrar tartisalim diye söylemiyorum, sadece icim tuhaf oldu bugün....Babam torununu göremeyecek bunu anladim artik bugün...

Polat oturdugu yerden kalkip Ebru`nun yanina oturur....
Polat: evet ama o dedesine hep gidecek, istedigi zaman....(gülerek)
Ebru: (nehir olmus o buhulu gözler artik sevince vermek istiyordu yerini) Evet ama hic konusamayacak mesela, dede diyemeyecek....
Polat: diyecek..
Ebru: Polatttt dalga gecme...
Polat: neden canim, ömer dedesi yok mu? ( gülerek)
Ebru: deliiii, ben o anlamda dememistim biliyorsun... ( burnunu ceke ceke aglasada bir yandan eller ile o yaslari siliyordu simdi sevincli bir tebesümle)


HERKESİN KİMSEYE ANLATAMADIĞI GİZLİ BİR SIRRI HERKESİN KİMSEYE GÖSTEREMEDİĞİ GİZLİ BİR YÜZÜ VARDIR... Dogrumudur bu? Herkes aslinda icine bir farkli"ben" mi tasir bir yerde? Belki.... Ama ne polat nede ebru artik o "gizliligi" saklamiyorlardi o gece. Her ne kadar o aksam gecmis yine ortaya cikmissada onlar yüzlesiyorlardi bir yerde....



Polat: Ebru senin karnin mi büyüdü?
Ebru: sacmalama ne alaka, daha 1 aylik Polat...
Polat: yok yok, sen kilo almissin ( o gece saka`ya vurmusta olsa, aslinda tek amaci konuyu denirtip ebruyu mutlu edebilmekti bir yerde)
Ebru: anlamadim??
Polat: anlamiyacak birsey yok, karim kilo almis diyorum..
Ebru: bence sen su anda sus, yoksa ben bu masadaki cay`yi üzerine dökecegim...
POlat: saka saka
Ebru: cok komiksin biliyormusun?
POlat: öyleyimdir biraz..
Ebru: yok yok baya komiksin, hatta su an bebegimiz bile gülüyor söylediklerine yani o derece, artik sen düsün...
Polat: tamam ya sende hemen aliniyorsun...
Moralini düzeltmek icin yapiyorum biliyorsun...
Ebru: biliyorum, bazen sana kizsamda sen bunu engelliyorsun...( gülerek)
Polat: icinde ne varsa söyle, birakma sakin...bu anca seni üzer....
Ebru: ama beni tek yasadiklarim degil sende üzüyorsun...
Polat: ben mi?
Ebru: sürekli benimle ugrasiyorsun da...
Polat: birakta o kadari olsun... her gün eve gelmek icin saat sayiyorum...
Ebru: hiiiiiiii o yüzden erken geldin demi?
Polat: sen basima memati`yi takmasaydin sabah sabah, ben kalirdim evde...
Ebru: dogru ya, uyuyordun demi sen....pardon bak aklima geldi özür dilerim bir daha seni güzellik uykundan kaldirmam canim..( gülerek)
Polat: ebruuuuuuuuu



devami sonra...

Rüya gerçeğe ne kadar yakın olursa,uyandıktan sonra duyulan acı da o kadar büyük olur...
Kaderimiz niye avucumuzun içinde yazılıdır bilir misin? Gerektiğinde gizleyebilelim diye, Niye bilir misin? Güç Gizden Gelir de ondan...

o aksam yatak odasinda....
Ebru yorgun düsmüs ve o aksam sadece uyumak istiyordu. Yüreginin bir tarifi acisada unutmaliydi bir yerde. Insan hemen unutabilirmiydi ki? Unutmak neydi? Bir insani silmek ve bir daha anmamak mi, yoksa sadece unutmak isteyipte basaramamak mi?

Polat Ebru`nun nesesini biraz yerine getirebilmek icin ebru ya yatak odasina mesaj atar. Ebru mesaji alir almasina ama, icinden " hic vazgecmeyecek" der polat icin....
asagi indigindeyse...

Polat: naber?
Ebru: Birşey konusmak istediğini söylemiştin....
Polat: Tamam canım konusuruz atmı kosturuyor sanki pesimizden dimi?hehehe..espri olarak soyledim yani ortam yumusasın diye..
Ebru:Öyle mi, ne güzel..
Polat:( kendi kendine):Oğlum polat konustukça batıyorsun ya..
Ebru: Efendim, birsey mi dedin?
Polat: Yok yok...Simdi hiç lafımı bolmeden beni dinliyorsun tamam mı?
Ebru: tamam
Polat: biliyorsun biz annem sayesinde tanistik.....
Ebru Polatin yüzündeki lekeyi siler
Ebru: Pardon bir leke vardı da...eee devam et
Polat:Insan yüregine söz geciremiyor ki...
Ebru: efendim???
Polat:aman beee
Ebru: Polat noluyor sana ya?
Polat: Ya ebru birak allah askina...
Ebru: allah allah ya, hem beni yataktan kaldir sana birsey söylicem diye, hemde azarla...
POlat: ya tamam SENI SEVIYORUM...
Ebru:(gülerek) bunun icin mi beni kaldirdin yataktan?
Polat: evet, her dakika, her an bil diye...
Ebru: sen hic büyümeyeceksin galiba...
Polat: ben büyümezsemde kalbimdeki ask büyüyor zaten..
Ebru: ( gülerek) isim zor gibi....iki cocugu birden nasil büyütecegim acaba?
Polat:( gülerek) sen karnindakini büyüt yeter....
Ebru: o ne demek simdi? Anladim sen beni sevmiyorsun,cocugunu büyüteyim yeter demi....
Polat:( ikiside sakaya vurarak inatlasmaya baslar simdi) ben baska bir kizi seviyorum...
Ebru: Oturmus cay iciyordun herhalde kizla...Ayni söyledigin gibi ASIK oldun sen...
Polat:ya bosver simdi..
Ebru:lütfen...
Polat: Bi kere çok zayif bir kiz üflesen uçacak gibi,disariya kendini çok sert gösteriyor ama içinde dokunsan aglayacak bir çocuk gibi;
Dokunsam ellerim yaniyor,gözüne baksam içime bir tas oturuyor sanki öyle biri iste
Ebru:Hakliymissin bu gerçekten ASK
Polat:Sana oldu mu hiç?
Ebru:Belki olmustur.....


Yatak odasinda....
Ebru: uyudun mu?
Polat:neden öyle yatiyorsun?
Ebru:uyuyorum
Polat: gözlerin açık mı uyuyosun?
Ebru:sana ne?...
Polat: son zamanlarda sana pek vakit ayiramadim biliyorum ama...
Ebru:artık uyur musun polat ?seninle konuşmak istemiyorum
Polat: bak özür dilerim telafi edecegim...
Ebru:uyu artık özür dileme
POlat: cok inatcisin Ebru, ben ömrümde böyle görmedim ya
Ebru:allah allah hem uykumdan kaldir, simdide susma. Yine hatali ben oldum..
Polat: insallah cocuk sana cekmez...
Ebru: haaaaaaaaaaaa görürsün....
POlat: yat hadi yat....
Ebru: sinir....


devami sonra....

devami.....

"sevenler günahını bu dünyada yaşarmış ya! ölmek tek çare! kıyılara vurduğunda bir umarsız kader, ben günahımı yaşıyorum sende!
sensiz geçen yılları yok saymışım ya! korkuyorum!
daha ölüm yok serde!
bi kere daha şahidim olsun ki, deniz yıldızlar ve gökyüzü! dönmeyeceğim! gururum yemin olsun sevdiğime!"

Asla vazgecme,ask yasanabilecek en güzel seydir aslinda, unutma....


Sabah...

Ebru: ne zaman uyandin sen?
POlat: bu defa erken kalmak icin caba gösterdim...
Ebru: neden?( gülerek)
Polat: sen bir daha mematiyi arayipta beni diline düsürme diye...
Ebru: Polattttt

O sirada gercekten de memati ariyordur...
Polat: efendim memati
Memati: usta hala evdemisin?
Polat:noldu memati...
Memati: usta alper aradi ihtiyarlar senle görüsmek istiyormus
Polat: tamam memati,geliyorum...
Memati: usta isin uzun sürecekce ben hallederim...
POlat: mematiiiiiiii
Memati: tamam usta
Polat: ben gelmeden hic birsey yapma...
Memati dedim...
Memati: anladim usta tamam...

Ebru: noldu?( gülerek)
Polat: ofise gitmem gerek
Ebru: önemli mi?
Polat: önemli....

Polat evden cikar ama ebru`nun sorusunu yanitlamadan...
Ebru: Polat gec mi geleceksin?.....


Ebru esyalarini aldigi gibi ömer babanin dükkanina gider simdi...
Ömer baba: hosgeldin kizim...
Ebru: hosbulduk baba
Ömer baba: torunum nasil?( gülerek)
Ebru: daha 1 aylik, haftaya daha fazla ögrenecegim...
Ömer baba: polat nerde?
Ebru: isi vardi, hemen cikti baba...
Ömer baba: gec mi geliyor eve?
Ebru:denisiyor ...bugün sordum ama cevap vermedi bana, belli ki gec gelicek bugün...
Ömer baba: belki sagir olmustur?
Ebru: nasil ömer baba?
Ömer baba: dur sana sagirin hikayesini anlatayim...
" Komşuluk ilişkilerine ve insanlığa önem veren anlayışlı, hal hatır ve yordam bilen birisi bir sağıra “komşun hasta” diye haber vermiş. Bunun üzerine o sağır, komşusunun hatırını sorması gerektiğini, fakat bu sağır kulakla nasıl yapacağını düşünüp kendi kendine bir yol bulmuş:
”Ben bu sağır kulağımla komşumun sözlerini nasıl anlayacağım. Hem şimdi o hasta olduğu için sesi de az çıkmaktadır. En iyisi dudakları kıpırdayınca söylediklerini tahmin eder ona göre konuşurum” komşusuyla arasında şöyle bir konuşma geçebileceğini düşünerek hazırlığını da yapmış…
: Ey benim hasta komşum! Nasılsın derim. O da bana: İyiyim hoşum, der. Ben: Allaha şükürler olsun, derim. Sonra ne tür yemekler yediğini sorarım. O da her halde bana: Şerbet içtim veya çorba yedim, der. Ben de:
Afiyet olsun dedikten sonra, tedavi için hangi doktorun geldiğini sorarım. O: Filan doktor deyince de: O doktorun ayağı çok uğurludur, işini bilen çok meşhur bir doktordur. İyi ki onu çağırmışsınız. O doktorla hastalığın çok kısa zamanda geçer, derim. Sağır kafasındaki cümleleri ezberleyip komşusunu ziyarete gitmiş. Selam verip bir kenara oturduktan sonra: Nasılsın komşum? diye sormuş. Hasta: Çok fenayım ölüyorum demiş zorlukla Sağır: Allaha şükürler olsun, deyince hastanın canı sıkılmış. Sağır tekrar sormuş:
: Ne yemekler yiyorsun? Hasta kızgınlıkla: Zehir zıkkım diye cevap vermiş. Sağır yine önceden tasarladığı gibi tebessüm ederek: Afiyet şeker olsun demiş. Bunun üzerine hasta iyice sinirleniş ama yine de fazla belli etmemiş. Sağır sormuş: Hangi doktor tedavi ediyor? Hasta öfkeyle bağırmış:
Kim olacak, Azrail! Sen ne biçim komşusun? Defol git başımdan diye bağırırken sağır bütün sakinliğiyle: O mu geliyor? Onun ayağı çok uğurludur. Hadi gözün aydın"

Ebru aslinda lafin nereye geldigini anlar. Bu hikayeden feyz cikartir. Simdi sagir olan polattir, konusamayan ebru....her romanda kahraman yoktur. Bazen romanin sadece yazari vardir....


Ebru: nazife anne nasil ömer baba?
Ömer baba: iyi iyi, oda seni merak ediyordu...
Ebru: ben müsadenle kalkayim baba, nazife anneye de ugramak istiyorum...
Ömer baba: olur kizim...


devami sonra...

Ay super olmus 3 bolumde...
harika,devam devam...

evet çok güzel devamını bekliyorum ışık sende çok bekletme bizi senaryonun devamını çabucak yaz

melike demiş ki:evet çok güzel devamını bekliyorum ışık sende çok bekletme bizi senaryonun devamını çabucak yaz

iyide 2 bolum ekledim

ya çok kısaaaaaaaaaaa

devamı ne zaman?

devami.....

Ebru Ömer Babanin yanindan kalktiktan sonra, nazife annenin yanina gider...

Nazife Anne: Ebru...
Ebru: Anne....( gülerek)
Nazife anne: gir iceri gir...

devaminda....
Ebru: az önce ömer babanin yanindaydim, sana da bir ugrayayim dedim
Nazife anne: iyi yapmissin kizim...
eeeeeee Polat nerde?
Ebru: iste anne
Nazife anne: aksam gelecek mi?
Ebru: bilmem, belki gelir( tebesümlü bir sekilde)....ben cay koyayim anne

O gün aslinda bir firtina kopacakti bu güzel giden iliskinin üzerine...
Aslinda hayat ne tuhaf demi? Bazen hersey güzel giderken, neden her güzelligin üzerine bir karanlik cöker? Neden iki arada koyar bizi??

Polat o gün savcilikta leyla ile karsilasmis, eski günlere geri dönmüstür
( savci elifin arkadasi...)leyla`ya söz verdigini yapar simdi, onu nazife anne ve ömer babaya götürmek ister ( 101 bölümde oldugu gibi)

Ebru: bir dakika anne, telefon caliyor
Nazife anne: Polat mi arayan?
Ebru: hiii polat...
Efendim canim....
Polat: nerdesin?...
Ebru: nazife annenin yanindayim, neden?
Polat: iyi, aksam gelir alirim seni...
Ebru: gerek yok ben kendim giderim...
Polat: ebruuuu, annemi bi versene
Ebru: anne polat seni istiyor....
Nazife anne: oglum...
Polat: anne aksama süprizim var, söyle güzel bir börek yap sana
Nazife anne: ne sürprizi?
Polat: anne kapatmam lazim simdi, aksam görüsürüz....
Nazife anne:( ebruya bakarak) polat sürpriz yapacakmis..
Ebru: ne sürprizi anne?
Nazife anne: bilmem, aksama gelirim o zaman görürsün dedi...
Ebru:( gülerek) bak merak ettim simdi...


Aksam oldugunda asil firtina yavas yavas esmeye dogru yol aliyordu...
damla damla esen rüzgar bu güzelligi bozacakti bir yerde simdi....

Kapi calar...
Nazife anne: polat geldi
Ömer baba: ac sana hanim, oglun kapida kaldi...( ömer baba ve ebru gülerek birbirlerine bakarlar)

Nazife anne: oglum...
Polat: anne..
Nazife anne: gir icer gir...
Polat: dur anne, daha sürprizimi görmedin...
Nazife anne: ne süprizi...

leyla cikar simdi....
Leyla: nazife anne...( gülerek)
Nazife anne saskin bir sekilde polata bakar...
leyla: tanimadin demi, ben leyla
Nazife anne: leylaaaaaaaaaa
girin icer girin....

Ebru o sirada yemekleri hazirlamis, herkesi sofraya bekliyordur, ama habersiz gelen bu misafiri haric

Leyla herkes ile sarilmis, merhabalasdiktan sonra sira ebruya gelir
leyla: merhaba
Ebru: merhaba...( saskin bir yüz ifadesiyle. Ayni zamanda polata bakar)
siz...
Leyla: ben polatin arkadasiyim,
ebru: öyle mi ne güzel.... buyrun sofraya yemek hazir...


sofrada...
leyla: ellerine saglik nazife anne, hala daha eskisi gibi, tadi cok güzel böregin
nazife anne: afiyet olsun ( gülerek)
leyla:( ebruya bakarak)siz esisiniz degil mi?
Ebru: evet, esiyim...
Polat: bugün aslinda cok sasirdim leyla`yi görünce. Hic tanimadim...
Leyla: ama sen ayniydin....
Ömer baba: nasil tanidin kizim?
Polat: nasil olacak baba, bana" sana ali mi polat mi diyeyim "diye sordu...

Ebru olan bitenlere bir anlam veremedigi gibi, bu mechul sahisin hala kim oldugunu anlayamiyordu simdi...
Ebru: siz polati eskiden mi taniyorsunuz
leyla:( gülerek) polatin kücükken elifle az harcligini calmadik....
Ebru: elfile demek....( tebesümü ve kirginligi ayni yerdedir simdi)
Leyla: evet, elifle
Nazife anne:(ebruyu anlamis ve ortami yumsatmak icin) ne si yapiyorsun
leyla: savci oldum nazife anne
Ömer baba: savci ha
leyla: o kadar elifle haber gönderdim bana torpil yapsin diplomat olayim diye, yapmadi ( polata bakarak). Bende savci oldum..
Polat gülüyordur, ama bilmedigi sey vardir ki, ebru polati izliyordur...

Ebru daha fazla dayanamaz ve mutfaga gider...
Eli titrer simdi, yüregine bir deprem olmustur sanki, kalbi öyle yaniyor, öyle aciyodur ki, bu icindekileri gözyasina verir simdi...
Bir yandan gözyaslari akarken diger yandan eli ile silmeye bakar...
Tam o sirada Polat gelir mutfaga
POlat: noldu sana, yüzün bembeyaz...
Ebru: yok birsey, gitmek istiyorum...
Polat: ebru..
Ebru;: gitmek istiyorum dedim....

mutfaktan cikar...
Ebru: müsadenizle
Ömer baba: noldu kizim
Ebru: yok birsey baba, iyiyim, sadece biraz yorgunum
Nazife anne: kizim nereye..
Ebru: anne nolur, halsizim bu aralar, eve gitsem iyi olur...
Leyla: benim yüzümden gitmiyorsunuz degil mi?
Ebru: yooooo hayir, siz rahatiniza bakin, rahatsiz olmayin, ,lütfen...

Ebru esyalarini aldigi gibi firlar disari....Temiz havayi icine ceker, ama ne yapsa elinde degildir, yüregide gözleride yaslara bürünür...

Polat: müsadenle ( leyladan icin)
Leyla: ne demek...

arabada...
Polat: noldu sana, ne bu halin
Ebru: yok birsey....
Polat: ebruuuuu, noldugunu anlatmiyacakmisin?
Ebru: konusmak istemiyorum dedim....( sinirli bir sekilde)

Evdeyse....( yatak odasinda)
Ebru: noluyor?
Polat: nasil noluyor?
Ebru: bu gece burda yatmayacaksin!!
Polat: anlamadim?
Ebru: nerde yatarsan yat, ama bu gece burda yatmayacaksin...
Polat: noluyor sana sabahtan beri, noluyor dedim ( sinirlidir artik)
Ebru: noluyo haa, birde soruyorsun
Polat: cevap ver dedim, neyin var...
Ebru: utanmadan birde neyin var diyorsun ya, hem eski askinin arkadasini eve getir, gözüme sokar gibi hemde neyim var öyle mi?
Polat: sacmala artik, eski bir arkadasim leyla benim...
Ebru: iyi iste bu gece ESKI arkadasinin evinde kalabilirsin o zaman...

Polat ebru`nun kolundan siki siki tutmus, gözlerinden sanki ates fiskiriyordur..
Ebru: birakkkkkkk( geri geri giderek)birakkkkkk beni ve defollllllll
Polat: hep kiskancligin yüzünden...
Ebru: kiskancligim yüzünde mi? Elifi anlatirken gözlerinin ici gülüyordu...
Polat: EBRUUUUUUUUUUUU
Ebru: gördümmmmmmm, ondan anlattiginda nasil gözlerinin icinin güldügünü gördüm. Bana bakarken bile bu hallerini göremiyorum....özledin mi onu?
Polat: biktim artik yeter, yeterrrrr, ( istemeyerek de olsa) elif`ten bile beter kiskancsin...
Ebru: (oldugu yerde saskinlik icinde kalir)elif`ten bile öyle mi? cevap ver? ( ela gözleri aglamaktan cöl olmustur)
Defolllllllllll, bittiiiiiiiiiiiii
Polat: en dogrusu bu zaten.....( esyasini aldigi gibi evden firlar)

Ebru yanlizligi ile basbasa kalmis, yüregine mahkum olmustur simdi....Ama aslinda yaptiklari degil yapacaklari korkutuyordur ebruyu cünkü.....



devami sonra...

ay super olmus...Yemin ederim korkulur senden... Hemence su savci koydun..
ya devami nerde?yaz lutfen,yoksa catlarim...

tek kelimeyle mükemmel ellerine sağlık cnm devamını sabırsızlıkla bekliyorum

devami....

Ebru o gece uzun uzun düsünmüstür, ve ne kadar istemesede o artik gururunun bir tarafini dinleyerek bir karar verir....

cünkü Yalnızlık tek başına olmak değildir...yalnızlık.. pusuda bekleyen canavarla tek başına olmaktır ...


sabah oldugunda ise bu aldigi karari önce bebegi ile paylasir
" bu zamana kadar hep kendim icin bir karar aldim bitanem, ama inan bu defa sadece senin icin, gelecegin icin annecim....(aglayarak). En dogrusu bu, inan bana. Pismanlikta duysam ilerde mecburum buna.....


Ebru esyalarini aldigi gibi bir ofise gider...
Sekreter: buyrun sizi bekliyor
Ebru: tesekkür ederim...
Avukat: merhaba
Ebru: merhaba...telefonda konusmustuk
Avukat: evet evet,....bosanmak istiyorsunuz anladigim kadariyla
Ebru: evet, bosanmak istiyorum...( gözleri dolar)
Avukat: bosanma dilekcesine ne ne sebepten yazicaz
Ebru: siddetli gecimsizlik....
Avukat: eminmisiniz, yani bosanmaktan? Üzgün görüyorumda
Ebru: eminim, bosanmak istiyorum...
Avukat: karsi taraftan herhangi bir talep bekliyormusunuz?
Ebru: hayir, hic bir sey istemiyorum....
Avukat: tamam, simdi dilekceyi imzalamaniz gerek...

o sirada ebrunun telefonu calar, arayan nazife annedir, ama ebru telefonu acamaz, aksine telefonu tamamen kapatir.
Ebru: nereyi imzalamam gerekiyor?
Avukat: burayi

Ve artik hersey bitmistir, ebru imzayi atmistir....
Ama daha bu hersey demek degildir, cünkü yapmasi gereken birsey daha vardir simdi...

Ebru Klinige gider....Doktor odasinda...
Doktor: merhaba..
Ebru: merhaba
Doktor: buyrun nasil yardimci olabilirim...
Ebru: kürtaj olmak istiyorum ( bunu söyledigine kendide inanamaz, ama kendince dogru olacagini düsünür, her ne kadar yüregi sanci hissetse bile)
Doktor: ne kadarlik hamilesiniz?
Ebru: 1 aylik...( agliyordur)
Doktor: eminmisiniz? Bakin böyle hastalar bana cok geliyor, bende bir anne olarak soruyorum, gercekten aldirmak mi istiyorsunuz?
Ebru: eger simdi yapamazsam, bir daha asla cesaret edemem, evet aldirmak istiyorum...
Doktor: peki....yasal islemleri baslatiyorum. Buraya imza atmaniz gerek. Hemsire hanim sizi birazdan alip, kürtaj icin götürece

Ebru sadece agliyordur, sadece agaliyor....
Hemsire: Buyrun ( ebruyu götürür)
Üzerinizdekileri cikarip bunu giyin( hasta elibisesi)

Ebru elbiseyi giymis, ameliyathaneye dogru yol aliyordur simdi. Aklindan ve yüreginden sunlar geciyordur " ya yapamazsam?" Diger tarafindan ise Polata haksizlik yaptiginin farkina varsada, icinden bu yapacagi seyin dogru olacagi inanci dogar....

Ebru ameliyathanede doktoru beklerken, bir resim carpar gözüne. O resmin, cercevenin icinde, bir kadin ve bir bebek vardir. O resmin üzerinde ise kücük bir yazi " bebegim"....

Doktor gelir simdi...."hazirmisiniz?"
Ebru: hazirim( aglayarak)
Doktor:(hemsireye bakarak) basliyoruz.... ( ebruya dönerek) kürtaj yarim saat kadar sürecek, kürtaj sonrasi agrilariniz olabilir....

Doktor tam ebruya narkoz verecekken
Ebru: yapamicam, yapamicam (aglayarak kalkar ameliyathaneden)....

Doktor neye ugradigini anlamaz.... Ebru hastanden ciktigi gibi sokaga atar kendini, yolda yürür, sonu olmayan bir yolda.....
Bir parka gelmistir simdi. Ordaki cocuklari izler, elini karnina koyarak. Daha sonra yanina bir kadin oturur...
kadin: merhaba
Ebru: merhaba
kiziniz mi?
Kadin: evet kizim( gülerek)
Ebru: allah bagislasin, masallah cok tatli...( tebesümlü bir sekilde)
kadin: sizin cocugunuz hangisi ( parkta oynayan cocuklara bakarak)
Ebru: ben, benim cocugum yok, yani...hamileyim
kadin:aaaaaa ne güzel, kacinci ayda?
Ebru:1 ayda
kadin: allah tamamina erdirir insallah. 9 ay cabuk gelir gecer merak etme
Ebru: insallah....( uzun bir düsüncenin ardindan)siz hic aldirmayi düsündünüz mü?
Kadin: hayir! insan bebegini aldirmayi nasil düsünür ki. Kizim benim herseyim, iyi ki dogurmusum onu( gülerek).

Ebru kadinin söylediklerini icine, kalbine yazmis " insan bebegini aldirmayi düsünür mü" simdi evine dogru yol aliyordu...

devami sonra...

çok çok çok güzel olmuş bayıldım bakalım polat ve ebru boşanacaklar mı?
merak içinde bu aşkın nereye gideceğini düşünüyorum...

gercektende super olmus...ellerine saglik...
devam,devam...

"sevenler günahını bu dünyada yaşarmış ya! ölmek tek çare! kıyılara vurduğunda bir umarsız kader, ben günahımı yaşıyorum sende!
sensiz geçen yılları yok saymışım ya! korkuyorum!
daha ölüm yok serde!
bi kere daha şahidim olsun ki, deniz yıldızlar ve gökyüzü! dönmeyeceğim! gururum yemin olsun sevdiğime!"


Ebru eve gelmis, kendi ile yüzlesiyordur.....
Polat ofisdedir ama bilmedigi birsey vardir bu kahramanin...
Usta mektubun var ( ebru avukattan rica eder, dilekcenin ayni gün icine ulasmasi icin)
Polat: ne mektubu memati?
memati: ne bileyim usta, az önce gelmis cocuklar dedi
Polat: ver

ve simdi ipler kopar, polat neye ugradigini sasirir, sinirden dört köse olmus, yüregi ates püskürtüyordur simdi. Dilekceyi aldigi gibi firlar ofisten. Eve geldiginde ise

Polat:EBRUUUUUUUUUUUU

ebru uzandigi koltuktan kalkar, simdi sinavin sonuclari vardir bu ikisinde...
Polat: bosanma davasi mi actin( sinirli bir sekilde)
Ebru:( gözlerinden yaslar süzülmek icin an beklerken, ebru onlarin akmamasi icin savasi bir yerde) evet actim
Polat: bunu bana ne zaman söyleyecektin
Ebru:almissin
Polat: EBRUUUUUUUUUUUU DEDIM. BITTI ÖYLE MI?
EBRU:senin dedigin gibi en dogrusu bu
Polat:( öfkesi hirsa dönüsür) en iyisini yapmissin dava acarak, en iyisini....ama sanma ki bu is burda biter.....(evden firlar yine)

Ebru oturmus aglamaya devam ediyordur......
Acaba dogru yapmisti? Insanin gururu ile öfkesi birlestimi intikam mi doguyordu? Mümkünmüydü bu? Hirs, öfke, intikam bunlar insani yaralar. Ebru yarasini acmis gösteriyordu simdi....kanayan bir kalbin yarasiydi bu... dinmeyen acinin yarasi.....


aradan 1 hafta gecmis dava günü gelmistir......( avukat davanin en kisa sürede sonuclanmasi icin yüksek mahkemeye dilekceler vermis, her iki tarafin iznini alarak bu davayi en kisa sürede sonuca birakmak icin elinden geleni yapmistir. Amaaaaaaaa Polatin avukatligini ise savci leyla yapacaktir)....


devmi sonra...

kesin boyle bir sey olsaydi dizide o kizi alirdi avukat olarak...

super olmus,ellerine sasglik...

berna çok güzel olmuş ama sen kararlısın bu gece beni heyecandan uyutmamaya