Gitme kal

güzel oldu
ellerine saglik.....

bu da senaryonu arka arkaya yazdığı için

çok güzel canım,devamını bekliyorum.

Yitirdigin herşeyde kazandıgın birşey vardır,kazandıgın herşeyde biraz yitirdiklerin.....hayat kimine bir sorgu gibi gelsede,kimine mahkeme gibidir. Neden sürekli insan birseyleri sorgular.....niye her canimiz yandiginda icimize kor düsmüs gibi o kivilcimlari etrafimizdakilere sicratiriz? Onlarin da canini yakmak icin mi? Yoksa sönmek bilmeyen o kivilcimlardan ufak`da olsa kurtulmak icin mi? Şaire sormuşlar: Giden midir terkeden yoksa kalan mı?Şair demis ki:" Kalan gidenin gitmesine ses çıkarmıyorsa çoktan terketmiştir."
Vazgecmek zorunda degiliz, hic birimiz....cünkü vazgecmek her zaman tasidigin yükü hafifletmez, etmemelide zaten!.....




Kahvalti masasi:

Elif:(herkes kahvalti yaparken pat diye simdi..)Ben nasil oldum?
POlat:(ictigi cay bogazina durur....)
Ebru:o nerden cikti simdi?
Elif:Ben nasil oldum...leylekler mi getirdi?
Polat: sonra konusuruz bunlari...(elife bakarak)
Elif:hep sonra hep sonra(alinmis bir sekilde).....
Ebru:hadi kahvaltini yap bakim....
Elif:baba...
POlat:efendim...
Elif:ben artik sana baba demiyecegim...(sonra ebruya bakarak)...sana da anne
POlat:neden?
Elif:cünkü beni leylekler getirdi yaaa...(alinmis bir sekilde)....
Polat:Söyle bakalim nerden cikti bu sorular?
Elif:ben nasil dogdum?.....ama siz zaten hic söylemiyorsunuz. Hep kücügüm diye.
Polat:anlatayim mi?
Ebru:polatttttt (polata bakarak)
Polat:eger simdi söylemezsek gercekten bizi ret edecek....(gülerek)
Ebru:(gülerek)...evet yaa anlat sene, bende merak ettim simdi? (dalga gecercesine)
Polat:sana anlatmama gerek yok sanirim haaaa (gülerek)
Ebru:polattt sakin...sakin dedim(gülerek)
Polat:bak simdi (masasinin üzerinde duran bir elmayi alir, onu keser ve)bak simdi bunu ayirdik yaaa
Elif:eee (merakli bir sekilde babasini dinler simdi)
Polat:(elmayi ikiye bölmüstür artik...)bu elma yarim olsaydi icinde cekirdegi olmazdi....ama bak birlestirdik mi yine bütün oluyor....
Elif:siz elmamisiniz???
Polat:yok....(gülerek)
Elif:ama elindeki elma! Insan degil..
POlat:anlatiyorum ya babacim....insanlarda elma gibidir. Birbirlerini seven insan birlesirse o zaman bu elmanin icindeki olan cekirdek gibi bebekleri olur.
Elif:babam delirdi...(gülerek)
Ebru:cok ayip...hadi bakalim bu kadar soru yeter...Hadi dogru disleri fircalamaya...
Elif:fircalamak istemiyorum
Polat:fircalamazsan olmaz ama....
Elif:zaten dökülüyor ki....
Ebru:söylenme hadi dedim....
Elif:offff...hep fircala hep fircala!(kizgin bir sekilde masadan kalip banyoya gider)
Ebru:bir ara cok korktum...
POlat:neden..(gülerek)
Ebru:eee herhalde elif`e bu yasta o isin nasil oldugunu anlatmayi düsünmüyordun demi?
Polat:acaba yarin nasil bir soru ile gelecek karsimiza?
Ebru:iste onu bende merak ediyorum...(gülerek)
Polat:ama kabul et...
Ebru:neyi?
POlat:ben olmasam elifin sordugu hic bir soruyu cevaplayamazsin (gülerek)
Ebru:cok sinir bozucu oldugunu söylemismiydim ben sana....
Polat:sen bana zaten hergün birsey söylüyorsun....
Ebru:hahaha (dalga gecercesine)....
POlat:hadi ben cikiyorum artik..
Ebru:nereye?
Polat:fabrikaya ebru fabrikaya!!!...ben her sabah nereye gidiyorum sence?
Ebru:birde su dik laflarin olmasa var yaa....
Polat:eeee (dikelmis ebruyu izliyordur)
Ebru:bana öyle bakma (masum bir sekilde)
Polat:nasil bakiyormusum sana (gülümseyen tebesümler)
Ebru:yaaa öyle iste....bakma!(masum bir sekilde)
Polat:keske hergün böyle saatlerce seni izleyebilsem...
Ebru:burda dikilmeye devam edersen gidemeyeceksin ama...
Polat:aslinda gitmek de istemiyorum....
Ebru:ama gideceksin....(polata masum ama ayni zamanda gülen tebesümle)
Polat:eeee bana bir borcun var simdi
Ebru:ne borcu...
Polat:hayat borcu....
Ebru:nedenmis o?
POlat:cünkü seni her zor durumdan ben kurtariyorum da ondan....
Ebru:anlasildi senin gitmeye niyetin yok...ben en iyisi memati abiyi arayip bugün evde oldugunu söyleyeyim bari...
Polat:tamam tamam gidiyorum...

Ebru simdi Polati kapiya kadar gecirir....
Ebru:gec mi geleceksin....yani aksam? Elif merak ediyor da...
POlat:Elif mi ediyor yoksa sen mi...
Ebru:sacmalama....tabikide elif
Polat:eminim öyledir...
Ebru:öyle zaten!...herseyin altinda birsey ariyorsun
Polat:eee biraz öyle (gülerek)

Tam birbirlerini öpcekken...
Elif:fircaladim (kosarak yanlarina gelir)
Polat:aferin benim kizima (kucagina alir kizini)
Ebru:daha`da inmeseydin itfaye``yi cagiriyorum kücük hanim...naptin o kadar zaman yukarida...(gülerek)
Elif:biliyormusun topladigim yonca yapraklari solmus...
POlat:olsun yine toplariz(elif hala kucagindadir ve simdi yanagindan makas alir)
Elif:sen onlarin üstüne basiyorsun!!! (gecen senaryoyu hatirlayalim!!!)
Polat:tamam pardon...(elifi indirir simdi kucagindan)
Ebru:hoscakal....
POlat:hoscakal....elif!
Elif:efendim...
POlat:baska sorularin var mi babacim? Hani annen simdi cevaplayamaz falan
Ebru:(salon`da duran semsiyeyi alir ve)geliyor bak....
Polat:gittim bile....
Ebru:elif...biraz dede`ye gidelim mi, istermisin?
Elif:gidelim...(heycanli bir sekilde)...simdi mi?
Ebru:simdi degil birtanem....sonra. Tamam mi?
Elif:tamam...

ay ay ay gulme krizinie girdim

o ne oyle?ben nasil oldum? ben anlatirdim'da ama neyse...

cok guzel olmus Bernacim,ozlmisim senaryenu canim....

Bu arada bende ekledim FINALI

çok güzel olmuş bernacım ellerine sağlık.

Her insan kaybeder; ama sevmeyen vazgeçer unutma. Bil ki aşk kaybettiğinde değil, vazgeçtiğinde biter..!ama Uğruna fedakarlık yapmadığın sevgiyi, yüreğinde taşıyıpta kendine yük etme! Gün gelir ve anlar ki insan; yaşadığı her şey bir yalandır. Geriye vazgeçemediği bir aşk ve kabullenemediği bir yalnızlık kalır.


Ebru:elif...
Elif:efendim...
Ebru:gidelim mi annecim...
Elif:evetttttt

Ebru elifi aldigi gibi Ömer babalarin evine gider. Oraya vardigindaysa

Elif:dedeeeeeeeeeeeee (heycanli bir sekilde ömer baba`nin kucagina kosar)
Ömer baba:güzel kizim benim...
Elif:babaannem nerde?
Ömer baba:mutfakta....

Elif simdi kosarak mutfaga gider...
Nazife anne ona kek`ler yapmistir....

Elif:babaanne...(heycanli bir sekilde)
Nazife anne:ahhh kizim....
Elif:onlar kime?
Nazife anne:hepsi sana(gülerek)
Elif:ama ben onlarin hepsini yiyemem ki, cok onlar
Nazife anne:anne`de baban`da yer kizim....
Elif:babaanne biliyormusun annem ile babam elmaymis (soru soran bir bir yüz ifadesiyle)
Nazife(güler simdi)o nerden cikti kizim...kim dedi onu sana
Elif:babam dedi....
Nazife:allah allah (gülerek)
Elif:insanlar elmaymis...birbirini sevdigi zaman elmanin icindeki cekirdek gibi bebekleri oluyormus....
Nazife anne:ilahi kizim....hic gülecegim yoktu...
Elif:dedem demi elma simdi?
Nazife:(gülerek)hadi al bakalim...(eline kek tabagini verir)...bunlari da anne ile dedeye götürelim
Elif:tamam...


Ömer baba:sen nasilsin kizim
Ebru:iyiyim baba...
Ömer baba:bir sorun yok degil mi
Ebru:yooo hayir, hersey iyi...
Ömer baba:elif....o nasil?
Ebru:o olaydan sonra acikcasi zor toparlanir sandik ama iyi simdilik. O Ilac icmesi gerekiyor ama ilaclari gördügü zaman olanlari hatirliyor galiba. Her sabah meyve suyu`nun icine katiyorum. Nasil davranacagimizi sasirdik baba.
Ömer baba:siz pes etmeyin yeter. Hersey düzelir...

Simdi nazife anne ve elif`de gelir onlarin yanina....
Elif:bunlar da sana dede....(ömer baba``nin agzina keke verir ve öper onu kocaman)
Ömer baba:hmmm cok güzel olmus...
Elif:ama bunu babaannem yapti ben degil
Ömer baba:noldu hanim?Niye gülüyorsun?
Nazife anne:ilahi...elife gülüyorum
Ömer baba:noldu hanim...nolmus elife
Nazife:bana annem ile babam elmaymis diyor
Ebru:(ictigi cay bogazina kacar ve öksürür bir kac defa)..ne????(elife bakarak)
Ömer baba:ne elmasi?
Nazife anne:insanlar elma gibiymis...polat öyle demis (gülerek)
Ebru:cok ayip annecim...
Elif:ama hani ayip degildi...
Ebru:hadi sen git cahit`e kek götür bakalim...hadi
Elif:babaanne...
Nazife anne:efendim kizim
Elif:kek götürebilirmiyim cahit`e
Nazife anne:hadi götür bakalim...

Elif eline aldigi kek tabagini cahit`e götürü simdi...

Ebru:cok soru soruyor baba, bir sekilde aciklamaya calisiyoruz.
Ömer baba:Insan konustukca derdini ifade ettikce, ama iyi ifade ettikce anlasamayacagi hic bir konu yoktur.Bazen anlatmadan konusmadan anlasilmayi bekleriz,oysa bu sevdiklerime yaptigimiz haksizliktir....
Ebru:geliyorum bana...müsadenizle

salona gider ve telefonu aldigi gibi polati arar simdi

Ebru:polat...
Polat:efendim ebru...
Ebru:nerdesin?
Polat:ofisdeyim hala
Ebru:yaa biz ömer babalardayiz...haber vereyim dedim
POlat:almaya geleyim mi?
Ebru:bilmem...isin yoksa olur. Yoksa cahit götürü zaten
POlat:yok yok cikarim birazdan...
Ebru:peki tamam...

Ebru icer gider yeniden...
Ebru:polati aradim da...oda gelecek birazdan
Nazife anne:oglumuda özledim kac zamandir.
Ömer baba:sende herkesi özlüyorsun hanim..bi beni özlemiyorsun (sakaya vurarak)
Nazife anne:aaaa ömer bey....senide de özlüyorum.


Polat ömer babalara gelmistir simdi. Disarida Elifi cahit`e kek yedirirken görür ve gülerek " ebru icerdemi?"
Cahit(elifi kucagindan indirir)iceride abi
Polat:iyi iyi .....size iyi eglenceler

Nazife anne:oglum....
Polat:anacim...(sarilir ona)
Ömer baba:hosgeldin oglum
Polat:hosbulduk baba...
Nazife anne:acmisin?
Polat:yok...ofisde atistirdim birseyler...elif baya egleniyor disarida
Ebru:yaaa ne demezsin


Saatler geciyordu su gibi...artik kalkma zamaniydi

Nazife anne:biraz daha kalsaydiniz?
Ebru:yine geliriz anne
POlat:yorgunum anacim...
Ömer baba:allah sizi sakinsin evladim...
Ebru:iyi aksamlar baba..
Nazife anne:iyi aksamlar....

Disarida:
Ebru:elif....hadi gidiyoruz
Elif:(cahit`e bakarak)beni yine sinemaya götürürmüsün?
Cahit:götürürüm
Polat:gel bakalim sen babaya....(kucagina alir onu)..sen mi yaptin kekeler bakim
Elif:yoooo babaannem yapti
Polat:hmmm...bende sen yaptin sanmistim
Elif:offf....ben daha okula gitmiyorum ki, nasil yemek yapayim. Annem de ögretmiyor
Ebru:sen bugün bana taktin galiba haaa...hadi bakalim cok konusma bin su arabaya kücük fare

ÇOK GÜZEL

çok tatlı olmuş ellerine sağlık

bayildiim harikaaa olmus ellerine salgik

seni seviyorum diyebilirmisin?...en güzel şey nedir deseler aşktır diye bilrimisin ? en cok kimi seviyorsun deseler sen diye bilirmisn?neden aglıyorsun deseler sevgilim içcin diye bilirmisin?...beni untmanı söyleseler hayır diye bilirmisin?...Ateş için rüzgar ne ise, aşk için de ayrılık öyledir; küçük olanı söndürür, büyük olanı ise daha da güçlendirir..


Polat, Ebru ve Elif ömer baba`larin evinden ayrildigi kendi evlerinin yolunu tutar ama....


Araba:
Elif:Baba
Polat:efendim?
Elif:eve gitmesek?
Ebru:nereye gitmek istiyorsun?
Elif:ev sikici oluyor....hem cahit`de yok!
Ebru:baska zaman gideriz olur mu?
Elif:niye? Zaten ben hep birsey istedim mi hep yok diyorsun...(alingan bir sekilde)
Polat:tamam babacim eve gitmeyelim o zaman
Ebru:nereye gidiyoruz?
Polat:görürsün (gülerek )


Polat hem ebru`yu hemde Elifi kiz kulesine götürür...
Hepsi bir bank`a oturu simdi...

Elif:anne...
Ebru:efendim birtanem...
Elif:onun adi niye kiz kulesi? Orda kiz yok ki?
Polat:(gülerek)ama bir kiz yasamis...
Elif:simdi nerde?
Polat:hikayesini anlatmami istermisin?
Ebru:sen biliyormusun?
POlat:biliyorum....(ebru`ya bakarak)
Elif:anlat sana...
Polat:Kızkulesi Adası, Kubadabad Saltanat Kentinin haremliğiymiş. Ada da çevresi sularla çevrili bir kale ile, birbirinden güzel köşklerin ortasında yüksek bir kule varmış.İşte bu kölede cariyeleri ile birlikte Selçuklu Sultanının güzeller güzeli biricik kızı yaşarmış .Sultan, düşünde yani falında sevgili kızının yılan sokması sonucu öleceğini görmüş. Yaptırdığı Kaleye ve içinde kuleye kızını bunun için kapatmış. Öyle ki, kuleye yılan girmesinde diye beton borularla Anasmaslar’dan Adaya su ve süt akıtılmış.Böylece yıllar yılları kovalamış ve günlerden bir gün güzel Sultan ateşlere düşüp hastalanmış. Ülkenin en ünlü hekimleri zor bulmuşlar devasını. Sevgili Sultan yeniden sağlığına, mutluluğuna kavuşmuş. İyileşmesini kutlamak için armağanlar yağmaya başlamış kuleye. Yaşlı bir köylü kadında bir sepet üzüm getirmiş. Meğer üzümlerin içinde bir küçük yılan varmış.Yılan o gece uykuya dalan güzel Sultanı sokup öldürmüş.
Elif:ama o kötü bir babaymis...
POlat:neden?
Elif:kizini kapatmis yaa
Polat:ama iyiligi icin kapatmis...
Elif:ben birsey anlamadim bundan...kafam karisti benim(onlarin yanindan kalkar ve denizin önünde oyalanir kendince..)

Simdi polat ve Ebru bank`da yalnizdir.
Ebru:bu hikayeyi nerden biliyorsun ?(polata gülerek bakarak)
POlat:benim bilmedigim birsey yoktur!
Ebru:bak sen....

Elif gelir yanlarina....
Elif:anne bana pamuk seker alirmisin?
Ebru:olur...
Polat:ben alip geliyorum....

Elif:bu kule niye denizin ortasinda?
Ebru:bilmem...öyle yapmislar iste(elif kucagindadir)
Elif:cok büyük ama demi...kocaman
Ebru:öyle..
Elif:babam benide kitlermi öyle...
Ebru:(gülerek elife bakar)niye? Baba seni niye kitlesin ki..
Elif:hani o yasli adam`da kitlemis ya kizini...
Ebru:ama o hikaye....masal onlar. Ve masalar gercek degildir annecim(gülerek)

Polat:alin bakalim....(hem elife hemde ebru`ya almistir)
Ebru:bana`da mi aldin?(gülerek)
Polat:ne sandin....
Elif:anne baloncunun yanina gidebilirmiyim?( sahilin orda balon satan bir amca vardir...)
Ebru:uzaklasmak yok ama...
Elif:tamam....

POlat:niye gülüyorsun?
Ebru:aklima birsey geldi de...
Polat:ne geldi?
Ebru:ilk evlilik yildönümümüzü hatirliyormusun?...Yine buraya gelmistik ve sen ilk defa burda pamuk sekeri yemistin...
Polat:dogru...ve elime yüzüme bulastirmistim...
Ebru:ama ben silmistim...(gülerek)

Ebru pamuk seker`den bir parca koparip...
Ebru:al..
Polat:yok artik daha neler...
Ebru:neee...al hadi. Korkma yanimda mendil var (gülerek)
Polat:herseye`de hazirliklisin haaa (gülerek)
Ebru:öyle...(polatin agzina o kopardigi pamuk sekeri verir)

Ve ikisi birbirlerine bakip güldükten sonra yanlarina elif gelir tekrardan..

Elif:biliyormusun o baloncunun bu kadar cok balonlari var (kollarini büyük bir sekilde acar ve heycanli bir sekilde anlatir anne ve babasina)
Polat:alalim mi sana....istermisin.
Elif:ama hepsi cok ki onlarin...sigmaz odama
Polat:olsun...bizde yarisini hava`ya birakiriz
Elif:ama baska cocuklar da ister...bir tane alalim
Polat:peki tamam...gel hadi...

Simdi hepsi baloncunun yanina gelmis ve polat kizina bir balon almistir. Tam arabanin yolunu tutacaklarken....

Cicekci:abe alasin ablaya bi gül be
Polat:yok sagol...
Cicekci:abe yapma be...bak abla ne güzel. Vereyim sana bir gül, sevindiresin bu güzel ablayi
Polat:istermisin?(ebru`ya bakarak)
Ebru:yok..(gülerek)...gerek yok gercekten!
Cicekci:küstürdün be bu güzeli...
Polat:sen hep böyle cok mu konusursun?
Cicekci:abe ekmek parasidir be... ne yaparsin. Alasin bi gül. Abla bu adam seni sevmezdir beee....almaz sana bi gül
Ebru:yok öyle degil (gülerek)
Polat:iyi hadi ver bakalim ikitane...
Cicekci:kesene bereket abe...

Cicekcinin yanindan ayrildiktan sonra...
Ebru:diger gül kime...
POlat:askima?
Ebru:askina mi?(saskin ve güler yüzlü bir sekilde)
Polat:sen askimsin da elif ne...
Ebru:tamam pardon...
Polat:elif...
Elif:efendim...
Polat:al babacim burda sana...
Elif:ama benim balon`um var ki...hem onu anneme ver, benim sevgilim yok ki
Ebru:(polata bakarak)bu da sana kapak olmustur herhalde...
Polat:ebru...
Ebru:bence yavastan yavastan alisman lazim....damat adayinin gelmesi yakindir. Yani bence sorun yok, damat sonucta. Oglum gibi severim de seni bilemem...(gülerek)
Polat:birak yaa...(tuhaf bir sekilde)...hadi binin arabaya...

Bernam okuyamadığım tüm bölümleri okudum süperdi canım
emeğine sağlık tatlım

eger bir gün sevgilime kavuşamadan ben ölürsem mezarımı yolun kenarına
kazsınlar mezar taşıma da talihsiz aşk yazsınlar herkes beni görecek
kimi verem kimi kanser diyecek yalnız bir kişi var sebebini iyi bilecek
O Beni Çok Seviyordu Kahrından Öldü Diyecek!..Güle Sormuşlar: Neden Dikenlisin ? - Beni Yalandan Değil Gerçekten Seven Tutabilsin Diye....
Bazen vazgectigimizi saniriz oysa vazgecmemek icin binlerce sebep vardir.
Bizler aslinda umut`umuzu yitirdigimiz zamanlar dibe vururuz. Ama hic sormayiz " bunu niye yapiyorum? Kim icin yapiyorum"diye....
Biz caresizligi neden hep yalnizlikta arariz...niye kadehlere verir kendimizi en dibe vururuz. Pismanlik midir bu? Yoksa vicdan azabi mi?


Simdi eve gelmislerdir...

Ebru:hadi bakalim dogru yataga....hadi!(elif`e söyler)
Polat:gel bakalim...(elifi kucagina alir ve onun odasinin yolu tutar)

Elifin odasi:
Polat:(elifin üzerini cikarir ve pijamasini giydirir)babaya anlatmak istedigin bir sey var mi?
Elif:ne anlatayim...
POlat:Elif...
Elif:efendim...
POlat:arkadaslarin var mi?
Elif:var....senin yok mu baba?
POlat:var babacim var....peki ERKEK arkadasin var mi?
Elif:var...(gülerek)
POlat:kimmis o? Ismi ne?(elifin kazagini cikartir ve ayni zamanda sorularini sormaya devam eder her kiskanc baba gibi)


Ebru elifin odasina gelmis, kapinin önünde dikeliyor ve simdi polat ve elifin konusmasini dinliyordur gülerek...

Elif:var...hasan
POlat:yaa...bu hasan nasil biri..(pijamasini giydirmis ve elifi simdi yataga yatiriyordur)
Elif:biliyormusun hasanlarin evi cok kocaman....(oysa elif kasabadaki arkadasindan bahseder...)

Ebru simdi araya girer...
Ebru:sana inanmiyorum yaa...(gülerek polata bakar)
POlat:sen bizi mi dinliyorsun?
Ebru:konusmaniz asagi kadar geliyordu....(gülerek)
Polat:atma atma...sessiz konusuyordur bir kere
Ebru:yaaa ne demezsin...(simdi elife dönerek)hadi bakalim kücük fare, kapa gözleri...hadi!
Elif:tamam...

Polat ve ebru asagi inmistir simdi...(koltugun üzerinde oturuyorlardir)
Polat:noluyor sana bugün, sürekli gülüyorsun. Palyanco falan mi yuttun kahvalti`da?
Ebru:sana gülüyorum...
Polat:niye?
Ebru:yaa sen ciddi ciddi az önce kizina erkek arkadasi olup olmadigini mi sordun, yoksa ben yalnis mi anladim? (gülerek)
Polat:yuh! daha neler....hem benim kizim daha kücük. Var daha öyle seylere
Ebru:hmmm (dalga gecen bir gülüs ve yüz ifadesiyle)...ama elifin gözerli hic öyle demedi...
Polat:ebru...
Ebru:tamam tamam susdum. Merak etme damat`inin buraya gelmesi imkansiz cünkü kasabada yasiyor...
Polat:(rahat bir nefes alarcasina) yaaa...zaten biliyordum
Ebru:yaaa...ondan kizina sorular soruyordun degil mi...yaa sen gercekten kiskandin mi onu?
Polat:sen benim yanimda baska bir kadin görsen ne yapardin
Ebru:(alingan ve kizgin bir sekilde)seni öldürürdüm!(küsüp kafasini cevirir)
POlat:(eli ile ebrunun yüzünü kendine cevirir ve)merak etme öyle birseyin olmazi mümkün mü....hemde sen varken(gülerek)
Ebru:haa ben olmasan olurdu yani öyle mi?
Polat:bilmem...etrafda güzel kadinlar dolu...
Ebru:pisliksin biliyormusun! Sinir....
POlat:kizdigin zaman daha da bir güzellesiyorsun..(gülerek)
Ebru:(kücük bir gülümseme verir polata)sende de kiskandigin zaman öyle oluyorsu..
Polat:nasil oluyorum...
Ebru:yaa biliyorsun iste...
Polat:yok bilmiyorum...nasil oluyormusum...
Ebru:her neyse anladin sen beni.....biliyormusun aldigin gülü sakladim (gülerek)
Polat:neden?
Ebru: sen olmadigin zaman ona bakacagim da ondan.... (gülerek)
Polat:bak sen...
Ebru:(polata siki siki sarilmistir simdi. Basini polatin omzuna koyar simdi)hep böyle kalsak...
Polat:yalniz sen agir oldugun icin bagrim agriya bilir...hani bana yaslandin ya...(gülerek)
Ebru:neee....yaaa sen bugün bana taktin. Al kalktim iste.
POlat:(ebrunun saclarini oksar....o kadar yakindir ki simdi ona, bir nefes vardir sanki aralarinda)gözlerine baksam böyle hic birakmadan (simdi eli ile ebrunun yüzünü oksar)
Ebru: (kendi elini polatin eline koyarak)iyiki varsin....
Polat:tabiki varim...ben olmasaydim halin nolurdu kim bilir (sakaci bir sekile)
Ebru:su ani bozmasan olmazdi demi....uyuz!
Polat:tamam kizma hemen....(simdi ebru`nun dudagina uzun bir öpücük kondurur)

çok güzel olmuş ellerine sağlık ama ben diğer yazdığın senaryoyu beklemiştim

Polat ve ebru o gece sabahi koltugun üzerinde gecirmistir....Ebru POlatin kucagina uzanmis bir sekilde uyuyordur....

Karanliga cöken bu gece kendini sabahin safkina birakir yavas yavas...

Elif uyanmis asagi inmistir simdi....

Elif:Baba....(polati sirkeler)
Polat:(yavas yavas uyanir)Elif...
Elif:annem niye hala uyuyor?
Polat:birak yatsin...sen niye uyandin bu saat`de?
Elif:saat gec oldu ki....
Polat:(gülümser)birseyler yedin mi?
Elif:sen cok unutgansin ama ....
Polat:noldu yine...niye kizacaksin?
Elif:ben bilmiyorum ki yemek yapmayi, hem annem gibi uzunda degilim elim tesgah´a varmiyor
Polat:peki tamam....(ebru`yu uyandirmadan kalkar. Ebrunun kafasina yastik verir ve simdi elif icin mutfaga girer)

POlat:gel bakalim...(elifi kucagina alir ve mutfagin yolunu tutar)

Ikisi kahvalti yaparken..(mutfakta karsilikli otururlar)
Elif:biliyormusun bu peynirin tadi hic güzel degil
Polat:neden...begenmediysen baskasini alsin mi cahit sana,
Elif:biz zeynep ile kasabadayken peynir yapiyorduk...
Polat:ben hic görmedim ama...(gülerek)
Elif:ama burda inek yok...ama annem bilmiyor. Komsunun ineginden süt caliyorduk (gülerek)
Polat:cok ayip...
Elif:sen peynir yerken ayip olmuyor ama...oda inek sütü. Ama o inek`de bizim degil!
Polat:ama o baska...biz para verip aliyoruz.
Elif:olsun...
Polat:hadi bakalim ye....
Elif:baba....
Polat:efendim...
Elif:cicek toplayalim mi...bahcede böyle kocaman kocaman cicekler olmus...yonca yapraklari var yine (gülerek anlatir)
Polat:simdi mi?
Elif:simdi...
Polat:önce ye sonra toplariz...
Elif:ama doydum ki ben...karnim almiyor...
Polat:öyle olsun bakalim....

Salon`dan bahceye gitmek icin yol alirlar simdi...
Elif:annem burda mi yatacak?
Polat:yatsin birsey olmaz...giy hadi ayakabilarini...
Elif:tamam...


Bahce:
Elif(eline sepet almis topladiklari cicekleri onun icine koyarlar)..ama bunlar islak (gece yagmur yagmistir)
Polat:sana söyledim demi ben....baska bir zaman toplariz olmaz mi
Elif:sen dünyayi sevmiyorsun...hep ciceklerin üzerine basiyorsun, öldürüyorsun onlari
Polat:eee bahcede nasil yürüyeceksin
Elif:basmadan...
POlat:nasil olacak o...
Elif:böyle...(polatin kucagina siplar)
Polat:baska bir zaman toplariz olur mu....(elifin saclarini oksar)
Elif:tamam...

Salon:
Elif:benim canim sikiliyor...annem yatiyor
Polat:dede`ye gitmek istermisin? Götürsün mü cahit seni...
Elif:götürsün...(gülerek)
Polat:iyi hadi giyin o zaman...söyle seni biraksin!

Polat elifi ömer babalarin evine yollamis...simdi gitmek üzere hazirlanir ama cikamaz bir yerde....Ebru`yu izler...

Ebru:bikmadin mi bana bakmaktan ?(uyaniyordur yavas yavas ve gülümseyerek söyler)
Polat:yooo sikilmadim...
Ebru:sende mi burda uyudun...
Polat:uyumusuz...
Ebru:elif nerde...
Polat:babamlara gönderdim
Ebru:niye?
Polat:karimla basbasa kalabilmek icin...
Ebru:bak sen...(gülerek)
Polat:cani sikiliyordu gitmek istedi bende cahit`den yolladim
Ebru:yaaa niye öyle bakiyorsun?(gülümseyerek)
Polat:uyurken bile cok güzelsin...
Ebru:ben?...bu halimle güzel?...noluyoruz sabah sabah
Polat:gercekten bak...sana böyle saatlerce bakabilirim.
Ebru:(koltuktan kalip gitmek ister simdi ama polat kolundan tuttugu gibi kendine ceker )eee böyle mi kalacagiz?
Polat:merak etme gidecegim birazdan...
Ebru:sasirmadim desem(gülerek)
Polat:gitme dersen gitmem....
Ebru:polat...
Polat:lütfen bana gitme de....
Ebru:ben kal gitme desem illa bir sekilde gideceksin ki...(masum bir sekilde)
Polat:anlasildi sabahlari yanina yaklasilmiyor senin..
Ebru:farkindamisin bilmem ama kucagindayim zaten..
Polat:(ebrunun saclarini oksar)eee bir öpücük hakettim o zaman
Ebru:efendim?(duymamislik yapip sakaya vurur gülümseyerek)
Polat:anladin sen ..(gülerek)
Ebru:sanki ben" beni öpme mi dedin".....tamam canim seni mi kiracagim sabah sabah
Polat:öyle demedim bir kere..
Ebru:gitmen gerekmiyormu senin ya...hergün seni zorla postaliyorum bu evden
Polat:elinden gelse zaten gercekten postalaycaksin...
Ebru:eee seninde de gidecegin yer cok olduguna göre bir sorun yok demi(gülerek)
Polat:evet ya....beni evine kabul etmeyecek kadin yoktur hakketten(gülerek)
Ebru:pis sapik!
Polat:niye sapik oldum ya...sende bir Hödük diyorsun bir sapik
Ebru:hic bir zaman hödük demedim
Polat:kafama semsiye ile vurup sapik diye bagirmamismiydin (ilk bastaki senaryoyu hatirlayalim!!)
Ebru:bu sayilmaz ama...
Polat:neden...
Ebru:cok eskide ondan...gecmisde kaldi o
Polat:valla bilmem...ben hatirliyorum. Ama belki bir öpersen affedebilirim seni (gülerek)
Ebru:iyi hadi al bakalim...(yanagina bir öpücük verir)


Polat Ofisin yolunu tutar....ama yolda ebru`ya bir mesaj atar

"Gözlerine baktıgımda kendimi buldugum, ellerini tuttugumda dünyadan koptuğum….. Hergünün tamamında aklımı işgal eden, kalbimi hiç bir atışında yalnız bırakmayan, hayallerimin tamamını kaplayan mükemmel birisisin. İyi ki varsın. Seni Seviyorum.…"

Ebru mesaji okuyor simdi ise gülerek "deli ya" der...

ayy yine süper olmuş emeğine sağlık canım

çok güzel olmuş ellerine sağlık.

Yinee şahane olmuş yine bayildim ellerine saglik

yolun sonunda uçurumu görüyorsan ya o yola hiç girme, ya at kendini o uçurumdan bir daha dönme....cünkü ucurum hayatinin bir parcasi.
Eskiden karanlıktan korkar yağmurdan ürperirdim şimdi karanlıklar sırdaşım yağmurlar göz yaşım oldu..Yaşamak Direnmektir,Sevmek Güvenmektir..Unutma ki; İnsan Çoğu Zaman Dünyanın Hakimi, Bazende Küçük Bir Kalbin Esiridir,iste o yüzden dolu dolu Yaşa Hayatı,dilini Keşkeler Sarmasın, Hayatta Öyle Dostlar Edin ki Gündüz Güneşe , Gece Ay'a İhtiyacın Olmasın!


Ofis:
Polat:(telefonla ebru`yu arar) napiyorsun?
Ebru:evdeyim...evde ne yapilir sence?
POlat:anlasildi...bugün gününde degilsin.
Ebru:yaa yok ondan degil....üzerimde halsizlik var
POlat:aksam seni seyfo dayinin mekaninda bekliyorum..(tavla oynadiklari yer!)
Ebru:neden?
Polat:gel iste...sorma!(gülerek)
Ebru:ee ama Elif...
Polat:annemlerde kalsin bu gece...
Ebru:bakariz...
POlat:bakmiyoruz....aksam görüsürüz
Ebru:polat...(polat telefonu coktan kapatmistir)

Ofis:(memati ve abdülhey de gelir simdi polatin yanina)
Memati:yenge ile mi konusuyordun usta..
POlat:evet memati...
Memati:usta yasar`in mekanini basmayacakmiyiz....
Polat:bu gece degil memati...
Memati:niye usta?neyi bekliyoruz? Cökelim iste
Abdülhey:öyle kolaydi demi gidip cökmek...
Memeti:oglum sen basmazsan adamlar yakinda bizi basacak (abdülheye bakarak)
Abdülhey:arkasinda Ersoy var, nereye basiyorsun...
Memati:(sinirlir bir sekilde)yine elimizden kacacak serefsiz...
Polat:abdülhey hakli memeti, bu gece degil. Önce iyice emin olalim ersoyun da o mal ciktiginda orda oldugunda sonra gider basariz....

Polat cikar odadan....
memati:bu evlilik ustaya yaramadi...
Abdülhey:niye..
Memati:niye`si mi var oglum, bak sana her gece eve gidiyor.
Abdülhey:napacakti ya...
Memati:isimizi bilmiyor mu...
Abdülhey:diyene bak, sen zamaninda gamze`ye kosuyordun...hem abi`ye kiziyorsun ama kendi cocuk yaptin
Memati:ohh konuk abdülhey konus...birde sen sok lafi. Dogru cocuk yaptik ama topraga verdik (cani yanarak cikar odadan...)


Aksam....(ebru mekana gelmistir)

Ebru:niye cagirdin bakalim...(gülerek)
Polat:biraz zaman gecirsek fena mi olur....
Ebru:Sana gercekten cok tesekür ederim! Son günlerde cok bunalmistim..
Polat:Biliyorum neler yasadigini! Bilmiyorum sanma..
Ebru:(etrafina bakinir gülerek)...
Polat:niye güldün....
Ebru:buraya ilk tavla oynamaya gelmistik. Aradan onca yil gecti ama hic denismemis burasi...
Polat:seni buraya ilk gün nasil getirdiysem hala öyle....
Ebru:seni burda mars etmistim...
Polat:baslama yine ya....
Ebru:ama kabul et....koymustu sana demi (gülerek)
Polat:bana mi? Yooo....
Ebru:o yüzden mi oyunu yarida birakip gitmem gerekiyor dedin (gülerek)
Polat:o ayri...
Ebru:hmmm öyledir....


Hersey güzel giderken simdi tesadüfen polatin tanidigi bir kiz(uzun zaman seyfo dayinin mekaninda calismistir) gelir....

Polat:Burcu....senin ne isin var burda?
Burcu:aaa..merhaba..
Polat:otur sana...
Burcu:siz esisiniz galiba?...
Ebru:evet esiyim...(polata kiskanc bakarak)..siz?
Burcu:ben uzun yillar seyfo dayinin mekaninda calistim. Daha sona ünveristeye devam ettim.Is ve okul ayni anda yürümedi,bende okulu sectim...
Polat:eee bitti mi okul (gülerek)
Burcu:allahima sükür...4 sene önce bitti.
Ebru:nerden mezun oldunuz?(aslinda ilgilenmez ama kiskancliktan sorar bir yerde)
Burcu:iktisat....
Polat:calisiyormusun...
Burcu:hiii evet calisiyorum...hic denismemissin
Polat:biraz denistin diyorlar ama...(gülerek)
Burcu:bana müsade....ben kalkayim artik.
Polat:biraz daha otursaydin.
Ebru:(polata kizgin bakarak)aaa niye erken kalktiniz,otursaydiniz
Burcu:baska bir zaman insallah....iyi aksamlar...

Burcu yanlarindan ayrilmistir ayrilmasina ama simdi...

Polat:noldu?
Ebru:ne mi oldu....Kizin icine düsüyordun bee
Polat:ebru...yanlis anladin sen.Burcu cok tatli cok iyi bir kiz
Ebru:tatli mi...birde yeseydin tatliydi madem. Pis Sapik!(bagirir)
Polat:Ebru...
Ebru:(kalkar masadan ve taksi´nin yolunu tutar)sana iyi eglenceler....(ve gider)
Polat:yine mi ya...off ebru.(arkasindan gider simdi)

Ebru simdi bir taksiye binmis tam gidecekken Polat`da biner...

Polat:Ebru özürdiledim yaa..
Ebru:konuşma benimle..
Polat:ama bi an boşluğuma geldi...
Ebru:boşluğuna mı geldi...konuştukça batiyorsun Polat...(Polatin kiza yakin davranmasi ebruyu kiskandirmistir)
Polat:yaa..yaa bi an eski Polatim gibi geldi...
Takis söförü:ne diyor bunlar yaaa kafaları iyi galiba
Ebru:gidebilirmiyiz söför bey...
Söfür:nereye abla...
Ebru:ben tarif ederim size...
Polat:hic bir yere sürmüyorsun (söföre söyler)
Ebru:Önce ben bindim...inermisin Taksi`den...
Polat:inmiyorum...ve sende benimle geliyorsun simdi..
Ebru:önce benim bindigimi söylermisin amca bu sapiga...
Polat:sapik mi! Ebru ayip oluyor ama sapik falan. Burcu ile konustuk sadece...
Ebru:Utanmasan kizin icine düsüyordun beee...
Polat:ebru....yürü (kolundan tutup arabadan indirmeye bakar ama o mu yapan)
Ebru:Sapik....Birak beni pis sapik!
Söför:aranizda ne varsa halledin, isim gücüm var kardesim benim...
Polat:yürü dedim...
Ebru:yürümüyorum....bak birak kolumu valla polis cagiririm simdi..
Söför:kocaniz mi?
Polat:evet kocasiyim...
Ebru:ne koca ama...sen olsan olsan ...
Polat:neee hadi söyle....
Ebru:(polati iter ve arabadan indirir)gidelim....

Polat arkadan bakmayla yetinir...ebru arabayi durdurur ve camdan 50 YTL cikartir ve camdan polata atar " Al...hesapi öde bari,Hödük!!!)


Ev:
Ebru:cahit...
Cahit:efendim yenge..
Ebru:elifi eve getirirmisin...
cahit:tamam yenge...


Polat sinirden icer o gece...Seyfo dayinin mekanindan ayrilmis sahil`de iciyordur ilk defa. Agzina icki koymayan adam o gece alkol`ü arkadas secmisti kendine. O kadar cok ismitir ki polat bir ara sizi verir buldugu bir bank`da...
Ama onun Polat Alemdar olmasi hayatin gercegini denistirmeyecekti tabi...

sarhoş:mehtaplı gecelerde hep seni andım!!!şişşşt birader..
Polat:yapma Ebru yaa...
sarhoş:ne Ebru'su yaa...şiştt hösst birader...
Polat:n'oluya lan??
sarhoş:benim yerime yatmışsın kardeş..!!
Polat:ne senin yeri yaa..??
sarhoş:burda hep ben yatarım hadi narshhh...
Polat:ah ulan istanbul...her cm`i paylaşılmış anasını satayım be!!!sanki çok güsel bi yerde
sarhoş:hadi narsh narsh!!!


Elif eve gelmis, ebru ise evdedir...Polat ise sarhos sarhos evin yolunu tutar simdi....

yatak odasi:

Polat:daha uyumadın mı sen?
Ebru:sanane
Polat:cok kaddarsın biliyor`musun?
Ebru:sende hala sarhoşsun
Polat:özür dilememe bile izin vermiyorsun Ebru
Ebru:siz erkekler hep aynısınız, önce düşünmeden saçma sapan bi haraket yapıp sonra bi özürle telafi edeceginizi sanırsınız..
Polat:Seni seviyorum...Seni sevdigimi söyledim cevabin ne..
Ebru:Bende seni seviyorum.
POlat:Gercekten mi?
Ebru:Tabi.. Agaci, yesili, cocuklari, insanlari senide seviyorum yani. (dalga gecercesine)
POlat:Ebru bu tavirlar ne ya..
Ebru:Tavrimi begenmediniz mi beyefendi... Agzinin icine bakan butun kizlar gibi aaaaaaa Polat demek bana asiksin deyip kucagina mi atlamam gerekiyordu.
POlat:sen var ya hayatımda gördüğüm en inatçı kadinsin...
Ebru:aynı zamanda hayatında gördüğüm en akıllı kadinim...bunu da ekle...
POlat:senden çok daha akıllıları peşimden koştu benim..
Ebru:evet bu gece gördük.... etrafın sarışın,esmer,kumral dahilerle doluydu...
Polat:Ebru....ne kadar kiskanc bir insansin sen ya...
Ebru:kiskancim öyle mi....sen neysin peki? haaa...dur söyleyeyim , sen pis bir sapiksin!!!!
Polat:ben gidiyorum...elifimin yaninda yatacagim bu gece....
Ebru:kizini alkol kokusundan öldürmek istiyorsan buyur git....
Polat:baba`sini kovacak degil ya yanindan...
Ebru:kovmasina gerek yok...cünkü sen yanina yattiktan 5 dakika sonra zaten alkol kokusundan zehirlenir yavrum....
Polat:bende salon`da yatarim o zaman...
Ebru:odanın havası şimdiden düzeldi...
Polat:kanepede yatsam burdan daha huzurlu olur...bir de bana evlen diyorlardi...her gün çekilir mi bu yaa???
Ebru:İNŞALLAH kabus görürsün...!!!....
Pola:senden güzel kadinlar görecegime eminim...
Ebru:defol!!!

Harikaaaa olmus ellerine saglik