Gitme kal

Bazen birini unutmak aslindan onu yüreginden atmaktir. Kimseye güvenemez Oldum neden herkes bu kadar sahte... Kendi kendime hep sorar Oldum neden her yüzde bir maske ? Artik aldigim her nefes beni yasatmak yerine öldürüyor. Birini beklemek, onu sonsuza dek sevmek mümkünmü? Hani derler ya öyle ask vardir,ama masallarda. Masallarin gercek olma sansi yokmudur? Insan neden hep sevdigi zaman mahkum olur? Neden birine öfke, aci hissettigin zaman o aciyi cekersin, ama onu gördügünde niye unutursun bütün bunlari? Simdi bu "demek ki hala seviyorum mu"? yoksa" nolur unutmama izin ver" mi oluyor? Hangisi?

hayat ne mi? Hayat Kimi sevdiğin ve kimi incittiğindir.
Kendin için neler hissettiğindir,Kıskançlığı yenmek,önemsemeyi öğrenmek ve
güven geliştirmektir.Ne dediğin ve ne demek istediğindir!....


Elif hala DVD`yi izliyordur. Ona bu DVD siradan birsey degil, bir hediye gibi geliyordur. O aslindan video degil anne ve babasinin sevgisini anlatan birsey izliyordur...

Ebru:Hergün baska baska taraflarini görüyorum sanki..."bizden" birsey kalmamistir diyordum, ama varmis...
Polat:cünkü"biz" hep vardik...(ebru`ya bakarak)
Ebru:birgün bile pes etmeyi düsünmedin mi? vazgecmeyi düsünmedin mi? (hüzünlü bir sekilde polata bakar)
Polat: düsünmedim! Evlenmeden önce yasadiklarim, sana yasattiklarim, o zaman farkliydi. Evlilik insani denistiriyormus derler ya, dogruymus. Elif dogduktan sonra daha farkli bakmaya baslamistim bu evlilige. Daha da baglamisti beni sana, bize, hayatimiza....5 sene, bizi mahkum ettigin o 5 sene icinde sabir nedir daha iyi ögrendim.
Ebru: sabir beklemekti benim icin (ela gözleri masum bir sekilde sevdigi adami izler)
Polat:Eskiden mematiye kiziyordum ali memati`den bahsederken. Ama baba olmak farkli birseymis onu anladim...(elife bakar)
Ebru:öyle...insanin canindan daha öte oluyor demi...
Polat:inanmak gelmiyor bazen demi...bu bizim yaa. Bizden bir parca....
Ebru:öyle ( hafif gülümseyen bir tebesümle)

Ebru ve Polat yakinlasir simdi...Onlari aldiklari bir nefes uzaklastirmis sanki. Ikisi tam daha da yakinlasiyor derken...

Elif: baba....
Polat:(hem polat hemde ebru hizli bir sekilde irkilmistir, toparlanirlar)efendim..
Elif:bende istiyorum...(babasina bakarak)
Polat:ne istiyorsun?
Elif:hani anneme yapmissin ya iste ondan...
Polat:(gülerek) tamam yaparim...
Ebru:(polata bakarak) bence yapma...
Polat:neden?
Ebru:eee bak sana gittikce büyüyor. Yakinda Damat`in yapar ona ( elif polatin zaaf`idir. Ayi iboyu düsünün öyle yani)
Polat:yok yaaa....var mi öyle kiz almak...
Ebru:niye olmazin?(gülerek)
Polat:olamaz da ondan. VERMIYORUM. Bende kimseye kiz verecek tip var mi ebru allah askina...ben versem amcasi olarak ne memati verir nede abdülhey...
Ebru:niyeymis ...sende beni aldin ama!(gülerek)
Polat:o ayri...karistirma simdi onu..
Ebru:neden? Ben dis kapinin dis mandalimiydim ya... Babamda beni sana verdi
Polat:vermedi....sen kactin
Ebru:pislik yapma!..(koltukdaki yastigi polata firlatir)
Polat:ne yalan mi....
Ebru:sende kacirmasaydin o zaman
Polat:kacirmak mi....bana bohca ile geldigini hatirlamiyorum
Ebru:dogru bohca ile gelmedim, bavul ile gelmistim haklisin...hatta onlarida sen tasimistin arabaya kadar...
Polat:tamam yaa gir hadi birde burdan gir...
Ebru:hem yaptigini unut hemde üste cik...
Polat:cikmiyorum...
Ebru:cikiyorsun...önce evlenme teklifi yap, sonra beni almaya gel, sonrada ben seni kacirmadim...tabi tabi eminim öyle olmustur
Polat:öyle oldu zaten!
Ebru:bence seni gecmise geri göndermek lazim...
Polat:hem bana geldin de fena mi oldu haaa(gülerek)
Ebru:hayir yaa hayir...sakin bak, polat SAKIN..(polatin niyetini anlamistir)
POlat:( ebruyu öpmek ister)niye öyle bakiyorsun?(gülerek)
Ebru:(kac göz haraketi yapar) elif var...
Polat:(dayanamaz ve alnindan öper) korkacak birsey yokmus demek ki...
Ebru:hahaha cok komiksin gercektende...
Polat:eee yemek yemiyormuyuz bugün?
Ebru:hazirlarim simdi birseyler...elif
Elif:efendim...
Ebru:hadi bakalim...elini yikamaya. Birazdan yemek var ...hadi annecim
Polat:gel bakalim...beraber gidelim

dizikolik çok hoştu kalemine sağlık

Diyaloglar harika olmus canim devamini bekliyorum

devamı ne zaman tatlım?

Bugün hayata cok farkli bakiyorum galiba, cok farkli düsünüyorum. Hirsim, öfkem, mücadelem,inadim....bugün hic birsey canimi seni beklemekten daha cok yakmadi. Öyle gözler vardır ki sözlerden iyi anlatır.Öyle sözler vardır ki o gözleri ömür boyu ağlatır....Akan her Damla cöl yagmuruna döner. Sel olup akarken, sen sadece ardina bakarak avunmaydi denersin...Hayat ne kadar güzel olurdu,bir insan hem asik hemde sadik olmayi becerebilseydi....


Banyo:
Polat:hadi yika sene kizim
Elif:ama bu sabun köpürmüyor..
Polat:biraz daha sabun al, o zaman köpürür
Elif:hep al hep al...(kizgin bir sekilde)
Polat:o ne demek simdi (elifin yanagindan makas alir)
Elif:hep yika, hep yika...zaten yine pisleniyor
Polat:pisleniyor diye yikamayalim mi...
Elif:al yine köpürmüyor iste....yikamayacagim ben (kizgin bir sekilde...ne yapsa sabunu köpürtemiyordur)
Polat:ver bakalim elini...(o yikar kizinin ellerini)


Yemekler yenmis, Ebru mutfagi temizliyordur. Polat ise kiziyla oturmustur simdi...

Polat dolaptan Tavla`yi cikartmis, elife onu ögretmeye ugrasiyordu...

Elif:Baba ben bunu oynamak istemiyorum...
Polat:neden?...ögren ki sonra cok pisman olursun..
Elif:ama bu zor...ben daha sayamiyorum ki!
Polat:ögretiyorum ya babacim...bak simdi...(anlatmaya calisiyordu)

Ebru mutfakta islerini bitirmis, simdi onlarin yanina gelmisti...
Belkide uzun zaman sonra ilk defa tam bir "aile" gibi ayni catinin altindaydilar. Aile böyle birsey`miydi? Tüm sevgini digerleriyle paylasmak...

Ebru:napiyorsunuz bakalim?
Polat:tavla oynuyoruz...
Ebru:hmmm kim yeniyor peki?
Elif:Babam....ben anlamiyorum.
Polat:anlatiyorum ya...
Elif:bu zor...baska oyun oynayalim...
Ebru:sana inamiyorum yaa...bu yasta tavla mi ögretiyorsun cocuga
Polat:ne var....hem fena mi....ileride biriyle oynadigi zaman kaybetmez en azindan...
Ebru:o birisi müstakbel damat`in mi oluyor peki (gülerek)
Polat:Ebruuuuu....(ebru`ya bakarak)
Elif:Baba sira sende...
Polat:tamam...ver zarlari bakalim....hoppala yine gelmedi
Elif:(güler)kaybediyorsun...
Polat:iyi sen at bakalim...birde seni görelim
Elif:ben oynamak istemiyorum, zaten gelmiyor. (kizgin bir sekilde.)
Ebru:üzülme birtanen....sen kücüksün diye baba seni yendi,ama olsun..(gülerek)
Polat:o ne demek....
Ebru:bilmem...anladin sen bence (gülerek)
Polat:istersen birde pratik`de görelim haaa
Ebru:pratik??
POlat:orda oturup taktik verecegine gel birde senin ifadeni alalim haaaa, ne dersin (gülerek)
Ebru:bak sonra küsmek yok ama..
Polat:ne küsmesi yaa...sen aglamada bana yeter...
Ebru:aaaa...sen görürsün simdi. Elif cekil ordan annecim...
Elif:sen mi oynayacaksin babamla? Ama o hep yeniyor ki...
Ebru:sen öyle san...bak simdi anne nasil oynuyor...(elifi kucagina oturtur)
Polat:al....
Ebru:(gülerek)eee fena degil baslangic icin ne dersin haaa
Polat:Elif..
Elif:efendim...
POlat:bak masanin üzerinde fincan var, onu getir babacim bana hadi...
Elif:ne yapacaksin onu?
Ebru:(gülerek..ve ayni zamanda polata bakarak) Kahve yapacak kizim...
Polat:hahaha (ebruya bakarak)
Elif:al..
Ebru:hakatten ne yapacaksin?
Polat:eee zar tutuyorsun yaaa
Ebru:zar mi?...daha neler
Polat:(zarlari fincanin icine koyar ve ebruya uzatir)al...
Ebru:iyi ver bakalim...

Ebru ve Polat esittir. Bu oyunu kim kazanirsa o yenecektir...

Elif:aaa babam yeniyor..
Polat:ne sandin sen babani....
Elif:siz hic önce oynadiniz mi bunu?
Ebru:oynadik...
Elif:kim kazandi...
Ebru:ben..(polata bakarak)
Polat:o bi kere ilk ciktigimiz icindi..
Ebru:ilk ciktigimiz icin?? Tabi tabi...
Elif:babam kaybetti demi..(ebruya bakarak)
Ebru:hemde ne kaybetmek....mars yaptim babani...
Elif:o ne?
Polat:annenin gezegenleri kizim...(ebruya bakarak)
Elif:senin gezegenlerin mi var...
Polat:dolu dolu...mars`dan tut venüse kadar...
Ebru:yaa dalga gecme....
Polat:gecmiyorum ki....(gülerek)
Ebru:ufff at hadi...
Polat:tühh yaa yine gelmedi....
Ebru:gelmez tabi,yanlis oynuyorsun cünkü sen kaybetmeye mahkümsün!
Polat: sen oyna oyna...aksam görürsün (gülerek)
Ebru:pislik yapma

Artik son zarlar atiliyordur. Eger Ebru yüksek atarsa o kazanacaktir...

Ebru:hadi annecim dua et`de yenelim babayi
Elif:tamam ediyorum (gülerek babasina bakar)
Polat:insallah gelmez...
Ebru:(ebru zar`i atar ve kazanmistir)hadi gecmis olsun canim...
Polat:geciren sagolsun (sessizce)
Ebru:neee?
Polat: ispat edebilirmisin yendigini...
Ebru:sacmalama...elf gördü yaa
Polat:elif kim yendi babacim..
Elif:annem...
Ebru:yaa kapak oldu mu?(gülerek)

Tavlayi kapatarak...
Polat:daha ögrenememissin o zaman...
Ebru:neyi?
Polat:ben hic oyun oynamam ki kaybedeyim...
Ebru:yine mi yaa...ama en azindan ben biliyorum bu yeter bana!
Polat:demek anne yendi haaa...(elife bakarak)...sen gel bakalim buraya...

Elifi alir kucaklar öper onu...simsiki sarilir. Elif sikintiya gelemez tabi
Elif:baba birak...
Polat:demek anne yendi haaa
Elif:aaaa (gülerek)...yapma...annee
Ebru:tamam birak artik...(polata söyler)
Polat:kim yendi söyle bakalim bir daha...
Elif:sen....
Polat:(öper kizini)aferin...hadi bakalim dogru odana...
Ebru:kaybetmeyi neden hazmedemiyorsun?
Polat:keybettiklerim yetmedi mi bu zamana kadar?

Ebru masum bir sekilde polata bakar...Polat eli ile ebrunun yüzünü kaldirir
Polat:herseyi kaybetmeyi kabullenirim ama bu saat`den sonra sizi asla...

Ikiside birbirlerine sarilirlar...
Polat:hadi yatmiyormuyuz...
Ebru:yatiyoruz...sen cik, isiklari kapatip geliyorum

Yatak odasi
Ikisi birbilerine sarilmistir..

Ebru:bugün seni elif ile oynarken gördügümde tuhaf oldum...belkide hep görmek isteyipte göremedigim seydi....
Polat:bu daha ne ki...ben ona neler ögretecegim bir bilsen...
Ebru:bak sen...

Ve polat ebrunun kafasina bir buse koyar...

çok güzel olmuş ellerine sağlık canım

yine harika olmus dizikolik
cok büyük bir sevkle okudum
ellerine saglik

bernacım süper olmuş emeğine sağlık

aynen yine çok hoştu

unutmak aslinda unutmayi deneyipte unutamamak mi? Yoksa unuttum sanip unutmadigini unutturmamak mi? Hangisi? Hayat`da binlerece soru var degil mi...binlerece cevaplanmamis sorular...

Hayat bu iste...Kanatlanıp gitmek dururken Dört duvar içinde hapsolursun
Bazen Yaşamak için bir neden ararken ölmek icin bulursun....


Aksam kendini sabahin safkina birakmis, yeni yün yeni hikayeler ile basliyordu simdi. Bu hikayeyi kim mi yaziyordu?...bilmem! zaten herkesin hayati kendine bir roman degilmidir ki, herkes kendi romanini yazan yazar degilmidir ki!


Polat: Ben cikiyorum
Ebru:Erken degil mi?
Polat:erken ama cikmam gerek...
Ebru:aksam gec mi geleceksin?
Polat:niye sordun...
Ebru:Hani dedim dün kaybettin ya tavlada, belki rövans yaparsin sandim ama (gülerek)
Polat:ebruuuuu
Ebru:tamam tamam susdum....
Polat:elif uyandimi öp benim icin
Ebru:tamam...

Polat ofise gelmistir...

Polat:Memati geldi mi
Erhan:geldi abi, icerde
Polat:bugün erkencisin..
Memati:bizim isin saati mi var usta....

Polat`in telefonu calar, arayan bassavci`dir

Polat:Alo
Bassavci:Polat bey rahatsiz ediyorum ama bir husus var
Polat:ne hususu?
Bassavci:savciliga kadar gelebilirseniz eger...
Polat:simdi mi...acelesi yoksa..
Bassavci:simdi...mümkünse
Polat:hemen cikiyorum...

Memati:noldu usta, ne istiyormus?
POlat:bilmiyorum...husus varmis gel dedi
Memati:bizde gelelim..
Polat:memati hapse gitmiyorum, savciliga gidiyorum
Memati:tamam usta..dost var düsman var
Polat:memati...
Memati:tamam usta...


Savcilik.....

POlat:Beni cagirdiniz, neden?
Bassavci: buyrun Polat bey...
Polat:konu nedir?
Bassavci: Olanlari biliyorsunuz...Ersoy bey burda
Polat:burda mi?
Bassavci:(telefonu alir ve) oglum ersoy beyi getirin...
Polat:beni niye cagirdiniz..
Bassavci:Sizinkiler ersoy ile husumete girmis, bizde emniyete aldik...
Polat:bundan bana ne...alin sorgulayin o zaman!benden ne istiyorsunuz?
Bassavci:Bakin aranizdaki sorunu cözmesseniz cok canlar yanar...Memati beyin durumunu biliyorsunuz.

Ersoy gelir...simdi polatin karsisina oturur...
Ersoy:oo sende mi burdaydin (gülerek)
Polat:sen serefsizini nasil almislar onu görmek istedim(sinirli bir sekilde)
Basavci:beyler....burda sayginizi bozmayin
Ersoy:ben her zaman saygiliyimda...arkadas küstah (polata bakarak)
Polat:dogrudur...gencligine vermek lazim bu küstahligi...(sinirli bir yüz ifadesiyle)
Bassavci:aklinizi basiniza alin...sizi buraya onun icin cagirdim. Kan mi dökülsün istiyorsunuz? Bana bakin....simdi burdan gidecegim... birazdan geldigimde aranizdaki husumet cözülmüs olsun, yoksa sizi ben bile kurtaramam..

Bassavci odadan gider...
Ersoy:alti üstü bir elimi öpüp gideceksin...niye bu kadar uzatiyorsun
Polat:Zamaninda cok el öpenler istiyorlar ki simdi herkes onlarin elini öpsün..
Ersoy:kabalasma kabalasma...büyük kücük anlasiyoruz surda..
POlat:En son astigim adamin,iskender büyük serefsizinin bile ideali vardi. Devleti yönetmek istiyordu. Bütün serefsizlikleri de bu yüzden yapti...Sen ne istiyorsun cok merak ediyorum
Ersoy:herkesin bir zevki var,benim zevkimde senin gibileri yönetmek, kimilerinide öldürmek. Iskender aptalin tekiydi. Devlet adami olsaydida benim cocugumu korusaydi
POlat:sen kendi cocugunu öldüren adamsin. Cocuk senin umrumda mi?
Ersoy:seninde bir kizin var...baya büyümüs. Elifmiydi adi?
Polat:(polat sinirden yumruk yapar elini)
Ersoy:tipki annesine benziyo, ondan almis güzelligini...
Polat:öyle...sen serefsiz cocuguna onu bile verememissin
Ersoy: merak etme senin cocugunda fazla yasamayacak...
Polat:onlari bilmem ama senin birazdan geberecegin belli...

Polat tam ersoya yumruk atmak isterken bassavci gelir ve araya girer...
Bassavci:napiyorsunuz siz...delirdiniz mi?
Polat:bir daha beni bu serefsiz icin cagirmayin...agayima yazik! (ve gider)


EV:

Ebru:uyandin mi sen?
Elif:Babam nerde?
Ebru:Baba cikti birtanem...kahvalti yapalim mi?
Elif:iiii(hayir diye kafa sallar)...istemiyorum
Ebru:peki tamam...zorlamayacagim
Elif:anne...
Ebru:efendim...
Elif:babam cok komikti dün(gülerek)
Ebru:baba hep öyle birtanem...ama en cok kaybettigi zaman
Elif:aksam yine oynayalim mi...
Ebru:bilmem...baba gelince sorariz olur mu...


Polat ersoyun dediklerini kafasindan cikartamiyordur " merak etme senine cocugun fazla yasamayacak?" Bu ne demekti? Polat korkuyordu, 5 sene varligini bile tam bilmedigi, sonradan kavustugu kizini elin adami öldürmek istiyordu. Bir can`a kiymak istiyordu, üstellik bunu yapan yine bir babaydi...
Endilesiydi, korkuda vardi, öfkede..." niye zaafim onlar" diyordu ebru ve elif icin...."yine mi kaybedecegim onlari" korkusu kaplamisti icini...
Telefonu aldigi gibi ebruyu ariyordu...

Ebru:baba ariyor
Elif:bende istiyorum..
Ebru:bir dakika annecim..ben bi konusayim vericem sonra...alo Polat
POlat:napiyorsunuz...
Ebru:iyiyiz canim sen?
Polat:bende canim bende....Elif napiyor?
Ebru:yanimda...az önce uyandi. Babam aksam gelsede yine oyun oynasak diyor
Polat:erken gelmeyece calisacagim söyle ona...
Ebru:noldu?
Polat:nasil noldu?
Ebru:sen hic ise gittigin zaman aramazdin..noldu?
Polat:Karimi özleyemezmiyim....
Ebru:bak sen....hicte inandirici degil ama
Polat:bastan aliyorum o zaman...hayatimin anlamini cok özledim o yüzden ariyorum...
Ebru:allah allah...cok özlemismis...
Polat:ee özledim ama...zaten sabah öpücügümüde alamadim...
Ebru:napalim...bundan sonra böyle
Polat:ebru....
Ebru:neee(gülerek)
Polat:elifi ver sene...
Ebru:(elife telefonu verir)al...
Elif:baba....(heycanli bir sekilde)
Polat:kizim...elif. Uyandin mi sen babacim
Elif:uyandim...
Polat:kahvaltini ettin mi...
Elif:etmedim...
Polat:neden? yoksa anne hazirlamiyor mu birseyler (Sakaci bir sekilde)
Elif:hazirliyor ama ben istemiyorum....
POlat:anneyi verirmisin ..
Elif:erken gelecekmisin..
Polat:erken gelmeye bakacagim babacim...
Elif:(ebru ya bakarak)babam seni istiyor....
Ebru:efendim...
Polat:bugün birileri aradi mi...yada geldi mi?
Ebru:hayir...neden?
Polat:öylesine...kapiyi kimseye acmayin...
Ebru:sanada mi?(gülerek)
Polat:bana acin da baskalarina acmayin...
Ebru:noluyor?
Polat:yok birsey hayatim....önlem icin söyledim. Seni cok sevdigimi biliyorsun degil mi? Senden, elif`ten asla vazgecmeyecegimi biliyorsun degil mi...
Ebru:senin sevgin mi kabardi sabah sabah ya...
POlat:ebru...
Ebru:biliyorum....hadi kapa artik, yoksa senden vazgecemeyecegim.
Polat:peki...


Polat telefonu kapattigi gibi mematiyi arar
Polat:memati
memati:efendim usta..
polat:bizim evin oraya birkac adam daha yolla, bu ersoy serefsizinin ne yapacagi belli olmaz...
memati:yengeye birsey mi yapmis usta
Polat:yok memati..önlem almakta fayda var...


devami sonra....

ay super olmus canim...

ellerine saglik...

ah Ersoy keske baskasini oldurseydi...

çok güzel olmuş devamını bugün yaz

çok güzel olmuş,ersoyu zaten seviyorum senin senaryonada renk vermiş canım.devamını bugün bekliyorum.

Ayy süper devamını çabuk ekle canım

Polatin icinde korku onu telaslandirmaya yetiyordu....Artik kendi basina degildi, sorumlu oldugu bir ailesi vardi onun. Düsünüyordu yolda..." bu adam kendi cocuguna acimadi, benim cocuguma niye acisin"....."ya birsey yaparsa"...
Her cocuk sahibi olan insanlarin icinde otomatikmen annelik yada babalik duygusu olusmaz ki...ögrenmek lazim! Anne olmayi..baba olmayi ögrenmen lazim. Ersoy`un bu duyguyu ögrenmedigini Polat biliyordu..korkusunu göstermesede, icinde firtinalar esiyordu onun....Bir baba`ydi o...Evladi vardi,Karisi vardi...ailesi vardi....



Polat eve gelmistir...

Elif:Babam geldi....(kosarak kapiya gider)
Polat:gel bakalim...(kucagina alir kizini...)ohhh ne kadar da özlemisim seni
Ebru:hmmm demek sadece onu özledin...ben telefonda baska birseyler hatirliyor gibi olmustum ama....(gülerek)
Polat:ne gibi?...(gülerek)....hadi in bakalim (elifi indirir kucagindan)
Ebru:bilmem....
Polat:senide özledim....ebru..
Ebru:efendim..
Polat:gelen giden ?(sorulu bir yüzle)
Ebru:(gülerek)var..
POlat:kim geldi...(icinden "acaba ersoy mu"geciyordu)
Ebru:sen geldin (gülerek)
Polat:yaa git yaa..bende burda dikelmis seni ciddiye aliyorum
Ebru:yalan mi...gelmedin mi simdi sen (gülerek)
Polat:geldim geldim...
Ebru:anlatmayacakmisin?
Polat:neyi?
Ebru:anlamiyorum sanma...bugün tuhafsin sen
Polat:yooo
Ebru:Polat...herkese yalan söyle ama bana degil! Görmüyormuyum ben sanki. Sürekli aramalar, soru sormalar..noluyor?
Polat:bu aralar evden cikmayacaksiniz
Ebru:neden?
POlat:dedigimi yap yeter...merak etme birsey yok
Ebru:merak etmiyorum korkuyorum....
Polat:korkacak birsey de yok...inan bana...

Ebru biraz bozulmustur bu duruma...
Polat:ebru yapma..
Ebru:birsey yapmiyorum...sadece..
POlat:sadece ne?
Ebru:sadece korku ile yasamak istemiyorum o kadar...
Polat:merak etme...daha yasliligim basina bela olacak,sen simdiden korkmaya basladiysan isimiz var...(gülerek)
Ebru:cok komiksin ....
POlat:ne o...yaslandigim zaman kabul etmeyecekmisin beni
Ebru:ya git yaa...dalga geciyor birde...
Polat:gel buraya...(ebrunun alnindan öper)ben oldugum sürece korkmana gerek yok..ne sen nede elif....inan...



Ersoy savciliktan cikmis..kendi mekanina gelmistir...

Adami:efendim simdi
Ersoy:simdi Polat Alemdarin hesapini kesmek var (pis siritan yüz ifadesi)
Adami:efendim dediginiz gibi ailesini arastirdik..Kizini alalim mi?
Ersoy:Benim cocugum yasamadi..Polat Alemdarin niye yasasin.
Adami:öldürecegiz mi?
Polat:herkesin zevki var kocum...benimde bu. Polat bir kere degil, bin defa ölecek


Ev:
POlat:ben bir banyoya kadar gidiyorum
Ebru:tamam canim...

Banyo:
POlat:alo memati
Memati:efendim usta..
Polat:dedigimi yaptiniz mi?
Memati:yaptik usta...adamlari yerlestirdik. O serefsiz yenge`yle elif yegenimize birsey yapmayacak...
Polat:Noldu o is?
Memati:hangi is usta?
Polat:domuzbagcilar kendi adamini infaz etmeye kalkmis...arastirin arkasini. Arkasindan muhakkak Ersoy cikar. Adam hastanede. Hüsnüye söyle kus bile ucurtmasin
Memati:tamam usta...


Polat banyo`dan cikmis asagin inmistir tekrar....
Polat:gel bakalim fistik babaya...
Elif:oyun oynayalim mi...
Polat:tavla mi?(gülerek)
Elif:hayir..(utangac bir sekilde)
POlat:sonra oynayalim olur mu...
Elif:söz mü?
POlat:söz...anne nerde?
Elif:mutfakta...
Polat:in bakalim..birde anneye gidelim....


Polat mutfaga gelmistir simdi....Ebruya arkadan sarilmistir....
Ebru:bu defa yok
Polat:ne yok...
Ebru:öpücük...
Polat:niye?
Ebru:cünkü sen birsey sakliyorsun ve bana söylemiyorsun...

Ebru simdi polata dogru döner...
Polat:saclarinda tipki senin gibi...(ebrunun saclarina eller)
Ebru:saclarim mi?
Polat:evet..onlarda senin gibi söz dinlemiyor...
Ebru:hahah(dalga gecercesine)
Polat: tamam kizma ...isin yorgunlugu var üzerimde...baska birsey yok, inan.
Ebru:arik anlat yada anlatma demeyecegim sana..istersen anlatirsin zaten...

cok guzel olmus Bernacim...

Bayildim canim...Sen bu olaylari biraz daha hizlandir yada bilmiyerum baska bir sey bul...

süper olmuş canım emeğine sağlık

evet dizikolik çok güzel olmuş devamını bekliyorum tabiki en kısa zamanda
kolay gelsin

çok güzel olmuş ellerine sağlık.

Sabah yeni bir gün ile basliyordu simdi....

Ersoy: Hazir mi adamlar?
Adami:hazir efendim
Ersoy:iyi iyi..bi ziyaret edelim bakalim Polat Alemdari..
Adami:efendim Polat Alemdar evden cikmis...
Ersoy:gelen misafirleri geri gönderecek degiller ya...



Ev:
Ebru elifin odasina gider...
Ebru:(öper onu)Elif....
Elif:(hala uykuda)
Ebru:Elif hadi annecim kalk...
Elif:ama erken
Ebru:peki bende baba ile kahvalti yaparim sende burda uyursun o zaman
Elif:Babam nerde (heycanli bir sekilde)
Ebru:Baba gitti birtanem...
Elif:ama demin var dedin..
Ebru:evet ama sen kalk diye...


ofis:
Abdülhey:noldu abi?
POlat:sorma abdülhey..bu ersoy cok büyük bela olacak basimiza..
Abdülhey:abi niye gidip sikmiyoruz...
Polat:nereye sikiyorsun abdülhey...ben sanki bilmiyorum o serefsizi bulup kafasina sikmasini....abdülhey mematiyi ara bu domuzbagcilarin basinda kim var ögrensin...
Abdülhey:tamam abi...


Ev:
Elif:anne bahceye cikabilirmiyim...
Ebru:ne yapacaksin bahcede?
Elif:canim sikiliyor....kasabada ben gidiyordum tarlaya, hem orasi daha güzeldi
Ebru:iyi cik bakalim....ama böyle degil. Üzerine birsey giyin önce
Elif:tamam....(gülerek)


Ersoy Polatin evine gelmistir, adamlarina emir verir simdi "kimsenin ruhu bile duymadan halledin"
Kendi cocugunun canina kiymis bir adam simdi baska canlar yakmak istiyordu, baska ocaklara alev düsürmek istiyordu....intikamdi bunun adi, hirs´di!

Ersoyun adami:Efendim adamlari etkisiz hale getirdik...zaten güvenlikte sadece bir kisi varmis, digerlerini arkadaslar halledecekler
Ersoy:Bu Polat beni taniyamamis...(gülerek)

Ersoy eline silahi almis ucunda susturucuyu takmistir, tam eve girecekken bahcede Elifi görür...
Bu onun icin kacinilmaz bir firsattir aslinda....elife dogru yol alir...

Ersoy:merhaba (siritarak)
Elif:sen kimsin?
Ersoy:babanin yakin bir arkadasi...
Elif:babam evde yok ki...annem dedi babam gitmis
Ersoy:biliyorum gittigini..beni arayip seni almami söyledi
Elif:niye (gülen ve ayni zamanda heycanli bir yüz ifadesiyle)
Ersoy:sürpizi varmis....hadi gel
Elif:(elif tam gidecekken)
Ersoy:nereye
Elif:annem yabancilar ile konusma dedi....
Ersoy:(elifinin iskillendigini gören ersoy)yürü...(elifi kolundan tutarak arabaya dogru götürür)
Elif:anneeeeeeeee

Ev:
Ebru mutfaktadir...Elifin sesini duyan ebru bahceye kosar...
Ebru:Elifffffff, Eliffffff.....(icine korku düsüyordu artik, ayaklari titriyor, kalbi hizla atiyordu)

Ersoyun arabasini gören Ebru arabanin arkasindan kosturuyordu, bir anneydi o...evladi icin cabaliyordu simdi...
Ebru:Elifffffffffffff (aglayarak)


Insan herseyini feda edebilir ama evladini edebilir mi? Büyütüp, üstüne koklayip, sacinin teline zarar gelmesin diye cabalayan bir anne, simdi gözlerinin önünde kacirilip giden kizinin arkasina bakmayla yetiniyordu. Elifin bahcede oynarken düsürdügü sali`ni eline almis, sanki kizini kokluyordu ebru....icine cekiyordu onun kokusunu....
Telefonu aldigi gibi Polati ariyordu simdi bu yarali ceylan gözlü cöl ahusu..

Ebru:Polattttt(aglayarak)
POlat:Ebru...(korkulu bir sekilde, sanki hissediyordu birseyin oldugunu), noldu?
Ebru:Elifffffffffff (aglayarak)

Polat devamini duymak istemiyordu artik, telefonu kapattigi gibi evin yolunu tutuyordu. Ilk defa ayaklari geri geri gidiyordu sanki...yollar bitmiyordu onun icin....Icinden " Allahim beni evladim ile sinama nolur" diyordu...
Evlat acisini düsünmek bile istemiyordu...
Eve geldiginde Ebruyu perisan bir halde bulu verdi...
Sinir krizi geciriyordu Ebru, Polatin yakasina yapistigi gibi "Bul bana kizimi bul...."diyordu. POlatin gögsüne gögsüne yumruk atiyordu aglayarak, gücü tükenmis, caresizce Polatin ayaklarina cöküyordu..."kizimi getir bana...elifimi getir...Bul onu"
Polat ebruyu yerden kaldirmis " ebru bana bak"
Ebru söylenenleri isitmiyordu bile "elif...elif "diyordu o deli deli bakislariyla...sonra bir an polata baki verdi "hep senin yüzünden...senin yüzünden" (bagiriyordu)
Polat:ebruuuuuuuuuu (ebruyu sirkeliyordu)...kendine gel!
Ebru:bana kizimi getir nolurrrrr (aglayarak)
POlat ebru`ya sarilmis acisini icinde yasiyordu.....


Aradan bir saat gecmis ama ne bir ses nede haber vardir. Abdülhey, memati, özcan, cahit de gelmistir simdi Polatin evine...Onlar bir kösede otururken, ebru ayri bir kösede kizinin salini kokluyordu...
Polat yanina gidiyordu simdi..
Ebru:(polata aglayarak bakar)" acaba yemek yedi mi? üsüyor mu? O bensiz yatamaz ki...annesi öpmeden uyuyamaz ki bebegim
POlat:bulacagim onu...söz!
Birbirlerine sariliyorlardi simdi..tek tesellileri buydu her ikisi icin...



Memati:usta simdi...
Özcan:abi bunlarin mekani falan yok mu
Memati:ne mekani özcan...el kadar cocugu mekaninda mi saklayacak o serefsiz
Abdülhey:abi alper aradi birsey cikmamis...
POlat:beklemekten baska care yok! (gücü tükenmis bir halde)


ve beklenen olmus ersoy polati ariyordur....
Polat:ersoy ariyor
Memati:usta ac
Ersoy:bu yeni nesil telefonlara hep gec cikiyor...ayip ayip
POlat:kes sesini serefiz...ne istiyorsun onu söyle
Ersoy:Kizin hic senin gibi degil, saygili cocuk, annesinden almis terbiyeyi belli
Polat:Ne istiyorsun onu söyle
Ersoy:ben birsey istemem...istesemde alirim zaten. Sana dedim bu islerden uzak dur ama sen gittin adamlarimi öldürdün....
Polat:sende öleceksin merak etme...
Ersoy:saygisizlik yapma...saygisizlik yapma. Büyük kücük konusuyoruz surda.
Polat:senin gibi serefsizlerde saygi olmaz...
Ersoy:sen cocuguna hic birsey verememissin yazik
POlat:benim kizima verebilcegim tek sey serefim...sen onu bile birakamadim cocuguna
Ersoy:ayip ayip...küstahlasma hemen...
Polat:kizim nerde...
Ersoy:burda...(elife bakar....elifin agzi bantlidir)güzelligini annesinden almis sana hic benzemiyor...
Polat:nerdesin...
Ersoy:onu da sen bul (telefonu kapatir)
Memati:usta ne diyor?
POlat:hic birsey
Özcan:abi hic birsey istemiyorda cocugu niye almis bu
Memati:sus özcan sus
POlat:abdülhey alperi ara telefon kaydini bulsunlar...
Abdülhey:tamam abi....

2 saat sonra...
Abhüley:abi alper aradi
Polat:nerdeymis (oldugu yerden firlar)
Abdülhey:eski kundura fabrikasinda...
POlat:hemen cikiyoruz...

Polat evden cikarken
Ebru:kizimi bulmadan gelme, anladin mi ( ciddi bir yüz ifadesiyle)
Polat:merak etme..elifi almadan gelmeyecegim!


fabrika
Ersoy:bak baban seni sevmiyor...yoksa gelirdi
Elif:(agzi bagli oldugu icin sadece agliyordur bu kücük melek)
Ersoy:kocaman kizsin...insan hic aglar mi...baban mi ögretiyor bunlar sana
Adami:efendim Polat Alemdar fabrika ya geliyormus..
ersoy:gelsin gelsin...(gülerek)

Ersoy eline silahi almistir...bir avci gibi avini izler...

Polat fabrikaya gelmistir....eli ile isaret eder kim nereye diye....
Etrafdaki adamlari temizleyen Polat simdi icer girmek icin yola koyulur ama....onu hic beklemedigi birsey bekler...

Memati:abi kesin icerdeler...
POlat:ben giriyorum...

Herkes tam icer girmeye hazirken 3 el silah sesi duyulur...
POlat oldugu yerde sok gecirir....yere cöker "ELIFFFFFFFFFFFFFFFF" diye bagirir....

berna süper devamını çabuk ekle

devamını çabuk yaz yaaa lütfen

Polat yere cökmüs "Eliffffffffff" diyordu. Haykiriyordu caresizce
iceri girmek icin cirpiniyordu.
Memati"ustaaaaaaaaaa....ustaaaaaaaaaaa"(sirkeliyordu Polati. Kendide evladini kaybetmis bir babaydi.)
Polat:(aglayarak)"memati kizim.....Eliffffffff"
Memati:ustaaaaa yapmaaaaaa....
POlat:(yere cökmüstü artik halsiz bir sekilde. Titriyordu korkulu bir sekilde)Memati, kizim....elifim gitti....

Özcan, Abdülhey ve Cahit Kundura fabrikasinin icine giriyorlardi simdi. Ama kapiyi acar acmaz Ersoyun adamlariyla silah silaha catirmaya baslamislardi.

Polat`in yüregine tas oturmustu. Öyle bir haykiriyordu ki, o an baska bir baba izleseydi kendi acisini bir kenara birakabilirdi. Evlat böyle birseymidi? Evladinin cani herseyden degerli olabilirmiydi? Kim bilir...belkide öyledir...

Evladını kaybetmek bir milattır yaşamında. O andan itibaren hiçbir şey eskisi gibi olamaz. O anne-babanın bakışları hiçbir bakışa benzemez. Evlat acisi
Koyu bir his, kopkoyu. En koyu siyahtan bile daha siyah…

Polatin gözü dönmüsütür artik. Hic birsey umrunda degildir. O duydugu 3 kursun kizinin degilde sanki kendi canina saplanmisti.

Abdülhey catisma sirasinda ersoyun adamlarindan birini yarali ele gecirir.
Tam kafasina sikacakken...
Polat:(gözü dönmüs bir halde) Abdüülheyyyyyy

Abdülhey silahi indirmis...yakaldigi adami polata teslim ediyordu...

Polat:kizim nerde....(adam cevap vermez)..KIZIM NERDEEEEEEEE
Adam:ben bilmem (yarali hali ile daha gülmeye calisir)git ersoy ulubeye sor
Polat:Kizim nerde dedim....(tam kafasina sikacakken)

Özcan:abi burda kan var...( kösede bir sandelye`nin yaninda kan vardir.)

Polat hemen oraya gider...o giderken abdülhey yaraladigi adamin kafasina sikar bir tane...

Polat caresizdir. Ne ölüsü vardir nede dirisi vardir evladinin...
Caresizce kizinin oturtuldugu sandalyede oturur, yerde kani görür " nerdesin be elifim nerdesin be babacim (aglayarak)....
Yerde gördügü sadece kan degildir....kizinin bir tek ayakabisini bulur...
Eline aldigi gibi bos bir ayakabiyi kokluyordur simdi....

Memati:(yanina gelerek...tabi digerleride)usta kacmis serefizler...
Polat:bitti memati bitti...(gücü tükenmis bir halde)
memati:usta..elif`ìn ceseti yok, belkide kacirdi o serefiz ersoy...
Polat:(mematiye bakip sinirli)öldürmedi de nerde memati....bu kan kizimin kani degilde kimin kani...söyle!!Dedigini yapti iste...kiydi kizima

Abdülhey Alperi aramis, olanlari anlatmis bu konunun arkasini birakmamasi icin talimat vermistir. Artik yapilabilecek bir sey yoktur...

3 saat gecmistir. Alper teskilattan adam toplamis ersoy`un oldugu ne kadar mekan varsa basmis ama ne care bir sey bulamamistir...

Polat eve gelmistir...Kapinin önündedir ama iceriye giremiyordur. Girip ne diyecekti ki Ebru`ya "kizim öldü ama ben sana cesedini bile getiremedim mi"?
yapamazdi ki....ebrunun oldugu kadar onunda kiziydi. Bir babaydi o...
"niye beni evladim ile sinadin allahim....niye bana bu aciyi verdim." diyordu icten ice...

Ebru polati camdan görmüs ona kapiyi acmistir. Polat Icer girdigindeyse

Ebru:(elinde hala kizinin sali)eee Elif nerde...(eniseli bir sekilde..)
Polat:ben....
Ebru:(itiyordu polati...)yooo yalan de nolur....bana kizima birsey olmadigini söyle (aglayarak)...elifime birsey olmadigini söyle...söyleeeeeeeee
Polat:(aglayarak)ebru...(onu iten ebrunun ellerini tutmaya calisiyordu)ebru elif...
Ebru:(cildiriyordu artik)SENIN YÜZÜNDEN....BEN ONU NE ZORLUKLARDA BÜYÜTTÜM BILIYORMUSUN? SEN YOKTUN,HIC YOKTUN.KIZIM SENIN YÜZÜNDEN ÖLDÜ!!!!(diyordu)

Polat eve doktor cagirmis ebruyu sakinlestirmesini istiyordu.
Ebru yapilan ignenin ardinan uyusmustu sanki....
Elifin yatagina oturmus, polati deli deli izliyordu simdi " dünyaya getirdigim kizimi kendi ellerimle topraga mi verecegim ben simdi (aglayarak)...
Polata bakarak simdi "beni de onunla göm nolur.....o üsür yalniz, yapamaz. Beni de Elifim ile göm...."diyordu...


saatler su gibi akip geciyordu...

Erosy polati ariyordu simdi...
Ersoy: benimle bas edemezsin demedim mi (gülerek)
Polat:seni öyle bir öldürecegim ki...yalvaracaksin serefsiz.
Ersoy:aaa ayip ayip...sen beni öldüremezsin
Polat:kizima ne yaptin?
Ersoy:Benim oglum nerdeyse seninki orda simdi (gülerek....elifi izliyordu. Elifin agzi bagli oldugundan kücük yüregi gözleriyle haykiriyordu adeta "baba baba"diye...)
Polat:seni bulmamam icin köse köse kacmaya basla....Kizima hangi elin ile siktiysan ilk o elini kesecegim.Sen anca serefizce bir ölüm hakediyorsun
Ersoy:benim zevkim de bu kocum...(güler ve telefonu kapatir)